Μεροκαματιάρηκες αθλιότητες

Επικίνδυνη βία

Οι δολοφονικές επιθέσεις ακροδεξιών συμμοριών πρέπει να σταματήσουν και το κράτος να τις αντιμετωπίσει με κάθε αυστηρότητα. Είτε οι στόχοι είναι μετανάστες είτε οπαδοί άλλων κομμάτων, οι τραμπουκισμοί και η βία ανοίγουν βαθιές πληγές στην κοινωνία και στη δημοκρατία. Αυτά τα φαινόμενα, αν δεν σταματήσουν τώρα, θα ωθήσουν τη χώρα σε αιματηρές περιπέτειες. Εννοείται, ασφαλώς, πως το ίδιο ισχύει για οιαδήποτε άλλη συμμορία ή τάγμα εφόδου. Κανείς δεν μπορεί να δέρνει και να απειλεί στο όνομα κάποιας οπαδικής ή ιδεολογικής μανίας. Καθημερινή 14/9/2013 Αυτές τις μεροκαματιάρηκες αθλιότητες ή ηλιθιότητες έγραψε κάποιος κύριος της Καθημερινής επειδή ένας παλουκοφόρος τραμπούκος του ΚΚΕ δέχθηκε στο πετσί του “συγκεκριμένα ποσά βίας” κατα την ρήση του συριζαίου Παπαδάτου-Αναγνωστόπουλου (Αυγή 21/6/2008). Παλουκοφόρος που όταν δέχθηκε στην μάπα τον εμβρυουλκό της αγαπημένης μαμής της αριστεράντζας-βια είναι η μαμή της ιστορίας- σερνότανε απο κανάλι σε κανάλι και κλαψούριζε σαν αρσακειάδα. Όλοι οι Ελληνες, οι Ελληνίδες, τα Ελληνόπουλα ξέρουν τι σημάινει αριστερά Η βία και αριστερά είναι σαν σιαμαία αδελφια αν τα χωρίσεις παθαίνουν. Επειδή αυτός που έγραψε το κύριο άρθρο πιθανό λόγω εκλεκτiκών συγγενειών το ξέχασε. Θα του δωσουμε μερικά αποσπάσματα απο παλαιότερα άρθρα. Τότε που το φάντασμα της Χρυσής Αυγής δεν τους είχε κάνει να χάσουν τον ύπνο τους Στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης αναπτύχθηκε ένα γενικό αίσθημα αντίστασης προς την εξουσία. Η πολιτική ανυπακοή, μαζί με τις βίαιες διαδηλώσεις και την καταστροφή της δημόσιας περιουσίας, είναι πάντα δικαιολογημένη, αν όχι ωραιοποιημένη. Η Αστυνομία έχει πάντα άδικο: αν αντιδράσει σκληρά είναι κτηνώδης, αν όχι ανίκανη. Αυτή η τάση απεδείχθη ανθεκτική στον χρόνο και στα παγκόσμια γεγονότα, ενώ προωθείται και από τα μέσα ενημέρωσης. Ολες οι κυβερνήσεις από τη δεκαετία του 1970 έμεναν άπραγες καθώς αναπτυσσόταν μια αναρχική υποκουλτούρα. Σε τακτά χρονικά διαστήματα και με αφορμή ποικίλα γεγονότα οι αναρχικοί επιδίδονται σε βίαιες διαδηλώσεις και προκαλούν εκτεταμένες καταστροφές  Στάθης Καλύβας Γιατί η Αθήνα καίγεται Το ΒΗΜΑ 14/12/2008 Αυτό σημαίνει ότι στη λογική της έξαλλης αριστεράς δεν υπάρχουν συντεταγμένοι θεσμοί. Η απόδοση δικαίου γίνεται μόνο στο πεζοδρόμιο και εξαρτάται από το ισοζύγιο ισχύος. Αν οι κινητοποιήσεις είναι αποτελεσματικές το ηθικό (όπως κάθε φορά αυτοί προσδιορίζουν) γίνεται αυτομάτως και νόμιμο (για να μην ξεχνάμε την βουλγαράκειο εξίσωση, η οποία -όπως όλες οι εξισώσεις- διαβάζεται και ανάποδα). Πάσχος Μανδραβέλης, Εγώ ειμί η νομιμότης Καθημερινή 30/12/2012 Για να μην τους προκαλέσω περισσότερο λοιπόν, τους καλώ να διαβάσουν την προκήρυξη της 17 Νοέμβρη μετά το θάνατο του 15χρονου Μιχάλη Καλτεζά από τον αστυνομικό Μελίστα. Η γλώσσα που χρησιμοποιούν σήμερα τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης ελάχιστα διαφέρει από εκείνη που χρησιμοποιούσε τότε η τρομοκρατική οργάνωση. Η διαφορά βεβαίως είναι ότι οι Ελληνες δημοσιογράφοι δεν χρειάζεται να παγιδεύσουν το αμάξι ενός αστυνομικού με εκρηκτικά, για να κατακτήσουν το δικαίωμα να παροτρύνουν άλλους να το κάνουν.  Brady Kiesling, Η ελληνική νύχτα των Κρυστάλλων Καθημερινή 14/12/2008 Για όλους αυτούς τους λόγους, η «νέα» κυβέρνηση οφείλει πρώτη, αμέσως και αποφασιστικά, να θέσει τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων. Αρχίζοντας από το «πανεπιστημιακό άσυλο». Το οποίο, από χώρος «ελεύθερης διακίνησης των ιδεών» –που παρεμπιπτόντως– δεν απειλείται ούτε πλέον «προστατεύεται» πουθενά στις δημοκρατικές χώρες, έχει μεταβληθεί (κατά την μετριοπαθέστερη εκδοχή) σε άντρο χρήσεως και διακινήσεως ναρκωτικών. Αυτό, όμως, θα ήταν ένα απλό και, ίσως, συγχωρητέο πταίσμα, χάριν της διατηρήσεως του «αγαθού» του ασύλου. Αμφισβητεί, όμως, κανείς ότι η πρόσφατη επίθεση εναντίον λεωφορείου της Αστυνομίας διενεργήθηκε με καλάσνικοφ (!) μέσα από τον χώρο της Πανεπιστημιουπόλεως; Αγνοεί κανείς το γεγονός ότι πολλοί πανεπιστημιακοί χώροι τελούν επί χρόνια «υπό κατάληψη» από «άγνωστα» άτομα, χρησιμοποιούμενοι ως γιάφκες, για την κατασκευή εμπρηστικών όπλων· ότι λειτουργούν ως ορμητήρια και καταφύγια των «κουκουλοφόρων»; Μπορεί να εθελοτυφλεί κανείς στο αυταπόδεικτο ότι «οι μειοψηφίες» αυτές έχουν επιβάλει, βιαίως και καταναγκαστικώς, την δεσποτεία τους στην πλειοψηφία της σπουδάζουσας νεολαίας; Οτι πρωτοστατούν όχι μόνον για την πλήρη υποταγή, αλλά και στον κατευτελισμό των πανεπιστημιακών δασκάλων; Οτι, τέλος, απεργάζονται την πλήρη απαξίωση και την διάλυση της Παιδείας; Στάμου Ζούλα Η”νεοτρομοκρατια” πρώτο μέλημα της κυβέρνησης Καθημερινή 11/1/2009 Βέβαια, στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ, οι φασιστικές πρακτικές τους δεν έχουν την ειλικρίνεια μιας δηλωμένης αντιπαλότητας προς τη δημοκρατία. Είναι μάλλον φτηνά στρατηγήματα ψηφοθηρίας. Εμποδίζουν την εφαρμογή νόμων ψηφισμένων από τη Βουλή, όχι για να συντονιστούν τα κόμματα με κάποια έκτακτη, αυθόρμητη έκρηξη λαϊκής οργής, όχι για να συστρατευθούν με ανθρώπους κατάφωρα αδικημένους ή πεινασμένους. Το κάνουν μόνο και ολοφάνερα για να κολακέψουν ανερμάτιστες μάζες, ψυχοπαθολογικές περιπτώσεις ατόμων αδίστακτων σε αντικοινωνική βαναυσότητα. Συναγωνίζονται τα δύο έκνομα κόμματα, ποιο θα πλειοδοτήσει σε λαϊκισμό καπηλείας της Αριστεράς, σε φαντασιωσικές μάχες με στερεότυπα αποδιοπομπαίων τράγων. Παίζουν με την παρακμιακή ευήθεια και απαιδευσία συνανθρώπων μας το αδίστακτο επαγγελματικό τους παιχνίδι εξουσίας. Χρήστος Γιανναρας Οχι μισόλογα για τον φασισμό Καθημερινή 15/6/2008