Οι τραμπούκοι

"Προχθές η δημοσιογράφος Σοφία Παπαϊωάννου διέπραξε το «σφάλμα» να πάει σινεμά στα Εξάρχεια. Αποτέλεσμα; Δέχθηκε το υβρεολόγιο και την επίθεση αγνώστων με γιαούρτια, αβγά αλλά και προπηλακισμούς εις βάρος του προσώπου που τη συνόδευε." Ηλίας Μαγκλίνης, Καθημερινη,5/9/2013

Ο καλός κύριος Μαγκλίνης άρπαξε απο τα μαλιά την ευκαρία που του έδωσε το συμβάν για να κατακεραυνώσει με πιασάρικο αρθρο: “Χώρος ελεύθερης διακίνησης τραμπούκων”. τον τραμπουκισμό την ονομία και την υποδοχή που επεφυλάχθηκε στην κυρια Παπαϊωάννου στα Εξάρχεια. 

Δεν ξέρεις κύριε Μαγκλίνη...,ρώτα για να μάθεις…

Η Ελλάδα επί 40 χρόνια ζει την βαρβαρότητα της "επαναστατικής" μεταπολίτευσης: “Μεταπολίτευσι η  συνέχεια του εμφυλίου πολέμου με ειρηνικά μέσα” (Στέλιος Ράμφος, Η λογική της Παράνοιας, 2011, σελ 20).  Η αριστερά γεμάτη βαθύτατη, υπεροπτική και κυνική περιφρόνηση προς τους Ελληνες και το μέλλον τους, με τρόπο αγύρτικο, δημαγωγικό και παραπλανητικό επέβαλε  την θέληση της με την απροκάλυπτη βία. Να θυμίσουμε στον κύριο Μαγκλίνη  ότι η βία και αριστερά είναι σαν σιαμαίοι αδερφοί που αν τους χωρίσεις πεθαίνουν.

Ο κύριος Μαγκίνης παρέα με την κύρια Παπαϊωάννου πρέπει να διαβάσουν τα σοφά λόγια του συντρόφου  Παπαδάτου-Αναγνωστόπουλου του ΣΥΡΙΖΑ που μάζεψε τα μπάζα του (απο)κόμματος ΠΑΣΟΚ:

-Η "νομιμότητα" δεν είναι αυτονόητη και αιώνια

-Ούτε πιστεύουμε πως "η ελευθερία μας τελειώνει εκεί που αρχίζει η         ελευθερία των άλλων

-Για τη στοιχειώδη κοινωνική αυτοάμυνα απαιτούνται συγκεκριμένα "ποσά" βίας. Αυγή (21/6/2008).  

Η αριστερά  πιστεύοντας ότι η “βία είναι η μαμή της ιστορίας”  για 40 χρόνια κάνει καισαρική στην Ελλάδα. Τα φληναφήματα του κυρίου Μεγκλίν  δεν είναι παρά η ιδεολογική γλίτσα που έχει κατακαθίσει στα αρρωστημένα μυαλά των παπατζήδων του “συνταγματικού τόξου”  που καλουπωμένοι μέσα σε ιδεολογήματα και νεκρές πολιτικές οριοθετήσεις αδυνατούν να αρθρώσουν δημιουργικό λόγο. Κύριε Μαγκλίνη να σου θυμίσουμε το 1981 με κλαρίνα, νταούλια και ζουρνάδες βγήκαν στους δρόμους οι χαλέδες του ΠΑΣΟΚ εμπλουτισμένοι απο ανανήψαντες χουνταίους   και ούρλιαζαν, πυροβολούσαν με τις καραμπίνες τα σπίτια των “άλλων”, μαζεύονταν κάτω από τα παράθυρα των γειτόνων και ούρλιαζαν με εγκληματικό πάθος “απόψε πεθαίνει η δεξιά”. Παρέδωσαν την Ελλάδα  στα νύχια του ολετήρα αρπακολατζή Ανδρέα Παπανδρέου για ένα πιάτο φαϊ. Αυτό το γνώριζουν όλοι οι υγιώς σκεπτόμενοι Έλληνες, πλην εκείνων που ελέω ΠΑΣΟΚ - εν μια νυκτί - κοιμήθηκαν ...σκατατζήδες και ξυπνήσαν ...άρχοντες.!

Κύριε Μαγκλίνη,  η βία είναι της αριστεράς. Της  αριστεράς που έχει πετάξει  το προσωπείο και εμφάνισε το πραγματικό της πρόσωπο, αποδεικνύοντας πόσο μισάνθρωπη, μισαλλόδοξη και μισελληνική είναι και θα είναι πάντα. Οι σελίδες των εφημερίδων είναι γεμάτες άρθρα  της προοδευτικής σάχλας που  στάζουν μίσος, μισαλλοδοξία και ρατσισμό κατά των Ελλήνων. Η παρουσία της Αριστεράς στην Ελλάδα είναι μία αφήγηση βίας, αίματος και μίσους. Από τα πειθήνια 45άρια της "17 Νοέμβρη", το μαντάτο πράσινο τελέσίγραφο του 89 ότι: αν πάει σε δίκη ο Ανδρέας το ΠΑΣΟΚ θα αιματοκυλύσει την χώρα, την λεηλασία του Δεκέμβρη 2008 που “το αίμα κυλάει εκδίκηση ζητάει”,  το μαρξιστικό καθηγηταριό με την κούφια ρητορεία που προσπαθεί να βρεί μία αρρενωπή συντροφικότητα μέσα από την "κινηματική βία" του Βέλτσο: “Στο επίπεδο της κινηματικής αριστεράς τα πράγματα είναι διαφορετικά. Εκεί οι ενέργειες πρέπει να έχουν την πρωτόγονη, βίαιη υποχρεωτικά έκφραση και είναι ηλίθιοι αυτοί που λένε να καταδικάσουμε τη βία. Δεν μπορεί να υπάρξει αλλαγή αν δεν υπάρξει βία, ως μαμή της ιστορίας, που είναι η περίφημη έκφραση του Μαρξ”. (Το Βήμα της Κυριακής, ΒΗΜagazino, τ. 403, 6/7/2008), μέχρι τις αριστερές συμμορίες των παρακρατικών που λυμαίνονται τα πανεπιστήμια και τα έχουν μετατρέψει σε άντρα ανομίας, κρανίου τόπο  μοιράζοντας τα "συγκεκριμένα ποσά βίας" του ΣΥΡΙΖΑ σε όποιον τολμήσει να φέρει εμπόδιο στην ποικίλη και σκοτεινή συναλλαγή φοιτητικών παρατάξεων και κομμάτων με την διοίκηση των πανεπιστημίων και τους "φωταδίστικους" μηδενιστές.

Όλα τα χρονια της μεταπολίτευσης η  αριστερά πρωτοστάτησε στην οργουελικού τύπου αλλοίωση και διαστρέβλωση των εννοιών. Η βία ή τα συγκεκριμένα ποσά βίας σφράγισαν την μεταπολίτευση.

Κύριε Μαγκλίνη  και σεις μαινόμενοι “προοδευτικοί”, καταντήσατε τον Έλληνας άνθρωπο του 21ου αιώνα να είναι ένα ηθικό ναυάγιο, κωφάλαλο, ανίκανο να ακούσει, ανήμπορο να μιλήσει και τυφλό σε ό,τι είναι απαγορευμένο να κοιτάξει. Να ζει ενστικτωδώς τον "θάνατο του Έθνους", να στερείται κάθε αναφορά του βίου και με κοκαλωμένη ψυχή να μην υποψιάζεται τα μεγάλα ερωτήματα και να μην τα θέτει ποτέ στην ψυχή του.

Ευτυχώς Η αισχρή εποχή της αριστερόστροφης σάχλας με σήμα κατατεθέν το ταγάρι, τα αμπέχωνα, την απλησιά και το μούσι πέρασε. Η επιδοτούμενη αριστερά των μουσάτων με τα χοντρά, απο το πολύ φαϊ, πισινά πάει στον αγύριστο.