Η Έκθεση

Την περιμέναμε πώς και τι! Επιτέλους μας ήλθε η πολυπόθητη  "έκθεση για τα ανθρώπινα δικαιώματα” του State Department. Συντάχθηκε από ανθρώπους που τρέφουν βαθύ αταβιστικό μίσος εναντίον κάθε τι που ακούει στο όνομα Ελλάς. Το να μιλάνε για ανθρώπινα δικαιώματα  οι σημαδεμένοι με πολυποίκιλα συμπλέγματα μειονεξίας μιγάδες του State Department ακούγεται  σαν βρισιά. Προκαλεί αηδία και αποτροπιασμό μια έκθεση που προέρχεται από την  χώρα που ο πρόεδρος της  τιμήθηκε ως  "The Terror President", The New York Review of Books, May 1, 2008.

Θρασύτατα σαν ύαινες κλαψουρίζουν για τα ανθρώπινα δικαιώματα των λαθρομεταναστών, όταν στην χώρα τους οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι κυνηγιούνται σαν αγρίμια, από άτυπες πολιτοφυλακές συμμορίες, μέσα στις ερήμους της Arizona  και του New Mexico και κλίνονται για να σαπίσουν στα κολαστήρια της Migra (υπηρεσίας μετανάστευσης). Ποιος θα μιλήσει για την Maricopa  της  Arizona όπου τα τσιράκια του σερίφη σταματάν οποιονδήποτε δεν είναι ξανθός με γαλανά μάτια για να το ψαχουλεύουν.

Διάφοροι στις ΗΠΑ προτείνουν για τους λαθρομετανάστες  απελάσεις, αρνήσεις αδείας οδηγήσεως, αποκλεισμό των παιδιών από την δημόσια εκπαίδευση. Απαγόρευση ενοικίασεις σπιτιών σε λαθρομετανάστες. Ένα τεράστιο "τοίχος" με κάμερες ηλεκροφόρα συρματοπλέγματα κτίζεται μεταξύ Μεξικού και ΗΠΑ. Άτυπες πολιτοφύλακες κυνηγάνε, σαν τα αγρίμια, τούς δύστυχους μέσα στις ερήμους του New Mexico και της Arizona και όμως κανείς δεν τολμά να τους χαρακτηρίσει ξενοφοβικούς ή ρατσιστές.

Πριν απο μερικά χρόνια οι οπλισμένοι σαν αστακοί μπράβοι της Migra μπουκάρανε σε ένα εργοστάσιο στο New Bedford, MA πολιτεία που εκλέγεται ο κύριος Κέρι μπαγλάρωσαν όποιον και όποια δεν είχε "papier" ή  "ausweis" τους φόρτωσαν σε αεροπλάνα και "άλλους για Texas τράβηξαν και άλλους για το   Maine" κλίνοντας τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.  Πίσω τους άφησαν μωρά, ανήλικα παιδιά που ψάχνανε για την "γλυκιά τους μάνα" γιατί γεννημένα στο Αμέρικα ήτανε υπήκοοι και δεν μπορούσαν να τα ακουμπήσουν. Το τι θα κάνανε κανείς δεν νοιάστηκε. Ούτε βέβαια οι ρέκτες του State Department που ξέρουν τα πάντα για όλους τους άλλους εκτός από την χώρα τους.

Δεν μπορούμε  να πιστέψουμε το θράσος και την ύβρι αυτών των ανθρώπων. Ξαφνικά έγιναν οι θεματοφύλακες των "ανθρωπίνων δικαιωμάτων", όταν πλάι στο Χαϊδάρι, τα κολαστήρια της Γκεστάπο της οδού Μέριλιν και τα υπόγεια της Kommandatur της οδού Κοραή φιγουράρει το Guantanamo, πραγματικό μνημείο του πολιτισμού της Νέας Τάξης. Κάποτε μας είχαν πει ότι βασάνιζαν μόνο οι εγκάθετοι του Χίτλερ και η Γκε Μπεού του Στάλιν.

Το να δεχόμαστε εκθέσεις από το  State Department περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων και άλλες παρλαπίπες για μας τους Έλληνες είναι προσβολή. Προσβάλλεται η μνήμη των χιλιάδων Ελληνίδων και Ελλήνων που πέρασαν από τα κολαστήρια της Γκεστάπο, όταν μας κρίνουν οι άνθρωποι που η χώρα τους νομιμοποιεί τα βασανιστήρια. Ο Χιμλερ στο καζάνι της κόλαση που βράζει, γελάει με αγαλλίαση.

Εν πάσι περιπτώσει το  State Department την δουλειά του κάνει, και την κάνει πολύ καλά, αν κρίνουμε από την σιωπή των διαφόρων μαλάκιων του προοδευτισμού και της ροζέ αριστεράς που έχουν κολλήσει στην καρίνα του εξουθενωμένου, ηθικά και πολιτικά βαποριού της Ελλάδας, τρέφονται από του βούρκους και τα λήμματα των μυστικών κονδυλίων και επιδοτήσεων και το εμποδίζουν να πλεύσει. Που είναι οι διάφορες συντεχνίες και κοινωνίες. Που είναι ο πολύς κύριος Παπαχελάς να υπερασπιστεί την Πατρίδα του ή ο καλός, μειλίχιος και γεμάτος σοφία Ελλις. Δεν θα μνημονεύσουμε τους διαφόρους άλλους κλαριτζίδες ξερόλες της Νέας Τάξης αυτοί περιμένουν παραγγελία για να παίξουν.

Τα κόμματα  του “συνταγματικού τόξου έχουν την τιμητική τους. Αν υπήρχαν πραγματικοί βουλευτές και όχι βολευτές θα έπρεπε να έχουν ξεσηκωθεί μετά βδελυγμίας και να καταδικάσουν την κατάφωρη επέμβαση στα εσωτερικά τής χώρας αλλά μάλλον τους ενδιαφέρουν ποιο πολύ τα “ good boys” απο τους αμερικανοσιωνιστές.

Ρωτάει ο κατά Πρετεντέρη λαουτζίκος: Τί είναι τέλος πάντων τα “ανθρώπινα διακαιώματα”;  Αυτό είναι μία άλλη ιστορία...

Ουκρανία: Ο ΣΥΡΙΖΑ ανησυχεί....

ο ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνει ότι «η ενθάρρυνση νεοφασιστικών δυνάμεων και η ανοχή στη βίαιη κατάλυση στοιχειωδών πολιτικών και μειονοτικών δικαιωμάτων στην Ουκρανία από την πλευρά των κυρίαρχων δυνάμεων της ΕΕ, συνιστά ανησυχητική ακραία κλιμάκωση της μέχρι τώρα στάσης των κυρίαρχων δυνάμεων της ΕΕ απέναντι σε αντιδημοκρατικές αποφάσεις χωρών-μελών της (Βαλτικές χώρες, Ουγγαρία κλπ) που απαγορεύουν την ελεύθερη δράση κομμουνιστικών κομμάτων, αλλά και προωθούν την κατάργηση μειονοτικών δικαιωμάτων».

Η ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ καταδικάζει «τις βάρβαρες και δολοφονικές νεοναζιστικές επιθέσεις σε βάρος κομμουνιστών, εβραίων και δημοκρατών πολιτών στη χώρα, την καταστροφή μειονοτικών σχολείων, αντιφασιστικών και ιστορικών μνημείων, την ρητή και κατηγορηματική απαγόρευση μειονοτικών γλωσσών και δικαιωμάτων στη χώρα, με τα πρόσφατα νομοσχέδια που ψήφισε, αφαιρώντας βασικά συνταγματικά δικαιώματα του ελληνισμού της διασποράς αλλά και ουκρανών ελληνικής καταγωγής».

http://www.newsbeast.gr/politiki/arthro/648920/provlimatismos-ston-suriza-gia-tin-oukrania/

Σαν καλά παιδιά οι Συριζαίοι έβγαλαν και μια ανακοίνωση για τα δραματικά γεγονότα στην Ουκρανία. Είναι μια ανακοίνωση επιτομή του φαρισαϊσμού που την έβγαλαν για να πουν κάτι.

Κατόπιν εορτής και αφού η δουλειά έγινε, ο “κακός¨ Γιανουκόβιτς ανατράπηκε για να αντικατασταθεί από τα δικά μας τα παιδιά, οι Συριζαίοι ανησύχησαν. Ας Γελάσουμε!

Καταδικάζουν “τις βάρβαρες νεοναζιστικές επιθέσεις”. 

Τους έπιασε απότομα ο πόνος για την δημιουργία εντυπώσεων. Τώρα  θυμήθηκαν να τις καταδικάσουν; Έπρεπε να έχουν πει όλα αυτά τα γραφικά και γελοία όταν ο Αμερικανός γερουσιαστής  ΜακΚέην πόζαρε παρέα με τους νεοναζιστές και ακροδεξιούς. Τότε όμως σαν καλά παιδιά έκαναν την πάπια…δημοκρατικό προοδευτικό τουμπεκί...Πρώτα έπρεπε να φύγει ο φιλικός προς τον  Πούτιν Γιανουκόβιτς και μετά να αρχίσουν να ανησυχούν τα παιδιά του mr. Alexis.

Η βια έχει ονομα: Αριστερά

Η Ελλάδα επί 40 χρόνια ζει την βαρβαρότητα της "επαναστατικής" μεταπολίτευσης: “Μεταπολίτευσι η  συνέχεια του εμφυλίου πολέμου με ειρηνικά μέσα” (Στέλιος Ράμφος, Η λογική της Παράνοιας, 2011, σελ 20).  Η αριστερά γεμάτη βαθύτατη, υπεροπτική και κυνική περιφρόνηση προς τους Ελληνες και το μέλλον τους, με τρόπο αγύρτικο, δημαγωγικό και παραπλανητικό επέβαλε  την θέληση της με την απροκάλυπτη βία. Να θυμίσουμε στους παρακεντέδες του “συνταγματικού τόξου”  ότι η βία και αριστερά είναι σαν σιαμαίοι αδερφοί που αν τους χωρίσεις πεθαίνουν. Ο πυρήνας της σκέψης της παραμένει σταθερός στην συνθηματολογία του "ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, Μελιγαλάς".

Στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης αναπτύχθηκε ένα γενικό αίσθημα αντίστασης προς την εξουσία. Η πολιτική ανυπακοή, μαζί με τις βίαιες διαδηλώσεις και την καταστροφή της δημόσιας περιουσίας, είναι πάντα δικαιολογημένη, αν όχι ωραιοποιημένη. Η Αστυνομία έχει πάντα άδικο: αν αντιδράσει σκληρά είναι κτηνώδης, αν όχι ανίκανη. Αυτή η τάση απεδείχθη ανθεκτική στον χρόνο και στα παγκόσμια γεγονότα, ενώ προωθείται και από τα μέσα ενημέρωσης. Ολες οι κυβερνήσεις από τη δεκαετία του 1970 έμεναν άπραγες καθώς αναπτυσσόταν μια αναρχική υποκουλτούρα. Σε τακτά χρονικά διαστήματα και με αφορμή ποικίλα γεγονότα οι αναρχικοί επιδίδονται σε βίαιες διαδηλώσεις και προκαλούν εκτεταμένες καταστροφές  Στάθης Καλύβας Το ΒΗΜΑ 14/12/2008

Οι διάφοροι χρυσοπληρωμένοι γνωμοδιαμορφωτές αλλά κυρίως οι με “αδιαμσφιβήτητο δημοκρατικό αίσθημα” ανακριτριες παρέα με τον πολιτικό τους προιστάμενο πρέπει να διαβάσουν τα σοφά λόγια του συντρόφου τους  Παπαδάτου-Αναγνωστόπουλου του ΣΥΡΙΖΑ που μάζεψε τα μπάζα του (απο)κόμματος ΠΑΣΟΚ:

-Η "νομιμότητα" δεν είναι αυτονόητη και αιώνια

-Ούτε πιστεύουμε πως "η ελευθερία μας τελειώνει εκεί που αρχίζει η         ελευθερία των άλλων

-Για τη στοιχειώδη κοινωνική αυτοάμυνα απαιτούνται συγκεκριμένα "ποσά" βίας. Αυγή (21/6/2008).  

Αυτό σημαίνει ότι στη λογική της έξαλλης αριστεράς δεν υπάρχουν συντεταγμένοι θεσμοί. Η απόδοση δικαίου γίνεται μόνο στο πεζοδρόμιο και εξαρτάται από το ισοζύγιο ισχύος. Αν οι κινητοποιήσεις είναι αποτελεσματικές το ηθικό (όπως κάθε φορά αυτοί προσδιορίζουν) γίνεται αυτομάτως και νόμιμο (για να μην ξεχνάμε την βουλγαράκειο εξίσωση, η οποία -όπως όλες οι εξισώσεις- διαβάζεται και ανάποδα). Πάσχος Μανδραβέλης, Εγώ ειμί η νομιμότης Καθημερινή 30/12/2012

Η αριστερά  πιστεύοντας ότι η “βία είναι η μαμή της ιστορίας”  για 40 χρόνια κάνει καισαρική στην Ελλάδα.

- Συμβατό ευρύτερο ιδεολογικό περιβάλλον. Η τρομοκρατία δεν αναπτύσσεται σε ιδεολογικό κενό. Παράγεται μέσα στους χώρους της άκρας Αριστεράς και του αναρχισμού που «συνδιαλέγεται» ιδεολογικά, κοινωνικά και ψυχολογικά με την επίσημη Αριστερά, τις ιδέες, τις αξίες και τις παραδόσεις της. Τράφηκε από τους μύθους της εποποιίας του αντάρτικου και του Αρη Βελουχιώτη, ως μια ελληνική εκδοχή Τσε Γκεβάρα. Μια ολόκληρη γενιά ανθρώπων μεγαλωμένη στα γραφεία των κομμάτων της Αριστεράς αντιμετώπισε την επαναστατική βία ως φυσική προέκταση του πολιτικού ανταγωνισμού, ως ένα είδος πολιτικής με άλλα μέσα. Γι’ αυτό και η βία δεν καταδικάζεται συλλήβδην. Εχει πρωτίστως αρνητικό πρόσημο όταν είναι η βία του «καπιταλισμού», αλλά η βία της επανάστασης αποθεώνεται και οι επαναστάτες λατρεύονται και οργανώνονται στη μνήμη τους μνημόσυνα – σε ένα από τα οποία ήταν προσφάτως παρών ο Α. Τσίπρας. Επιπλέον, η ιδεολογική σχέση μεταξύ της επίσημης και της επαναστατικής Αριστεράς παράγει μια τρανταχτή αντίφαση: η επίσημη Αριστερά καταδικάζει την τρομοκρατία, συμφωνώντας με τον πυρήνα των ιδεολογικών επαγγελιών της τελευταίας. Νικος Μαραντζίδης Η επαναστατική βια, η Αριστερά και η Δημοκρατία, Καθημερινή 3/2/2013

Τα φληναφήματα των διάφορων κατά της Χρυσής Αυγής  δεν είναι παρά η ιδεολογική γλίτσα που έχει κατακαθίσει στα αρρωστημένα μυαλά των παπατζήδων του “συνταγματικού τόξου”  που καλουπωμένοι μέσα σε ιδεολογήματα και νεκρές πολιτικές οριοθετήσεις αδυνατούν να αρθρώσουν δημιουργικό λόγο. Σύντροφοι να σας θυμίσουμε το 1981 με κλαρίνα, νταούλια και ζουρνάδες βγήκαν στους δρόμους οι χαλέδες του ΠΑΣΟΚ εμπλουτισμένοι απο ανανήψαντες χουνταίους   και ούρλιαζαν, πυροβολούσαν με τις καραμπίνες τα σπίτια των “άλλων”, μαζεύονταν κάτω από τα παράθυρα των γειτόνων και ούρλιαζαν με εγκληματικό πάθος “απόψε πεθαίνει η δεξιά”. Παρέδωσαν την Ελλάδα  στα νύχια του ολετήρα αρπακολατζή Ανδρέα Παπανδρέου για ένα πιάτο φαϊ. Αυτό το γνώριζουν όλοι οι υγιώς σκεπτόμενοι Έλληνες, πλην εκείνων που ελέω ΠΑΣΟΚ - εν μια νυκτί - κοιμήθηκαν ...σκατατζήδες και ξυπνήσαν ...άρχοντες.!

Ακούστε, όλοι εσείς οι κωλοσφουγκάριοι του αμερικανοσιωνισμού όπως ευθαρσώς δήλωσε ο κ. Ρουπακιώτης,  η βία είναι της αριστεράς. Της  αριστεράς που έχει πετάξει  το προσωπείο και εμφάνισε το πραγματικό της πρόσωπο, αποδεικνύοντας πόσο μισάνθρωπη, μισαλλόδοξη και μισελληνική είναι και θα είναι πάντα. Οι σελίδες των εφημερίδων είναι γεμάτες άρθρα  της προοδευτικής σάχλας που  στάζουν μίσος, μισαλλοδοξία και ρατσισμό κατά των Ελλήνων.

Βέβαια, στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ, οι φασιστικές πρακτικές τους δεν έχουν την ειλικρίνεια μιας δηλωμένης αντιπαλότητας προς τη δημοκρατία. Είναι μάλλον φτηνά στρατηγήματα ψηφοθηρίας. Εμποδίζουν την εφαρμογή νόμων ψηφισμένων από τη Βουλή, όχι για να συντονιστούν τα κόμματα με κάποια έκτακτη, αυθόρμητη έκρηξη λαϊκής οργής, όχι για να συστρατευθούν με ανθρώπους κατάφωρα αδικημένους ή πεινασμένους. Το κάνουν μόνο και ολοφάνερα για να κολακέψουν ανερμάτιστες μάζες, ψυχοπαθολογικές περιπτώσεις ατόμων αδίστακτων σε αντικοινωνική βαναυσότητα. Συναγωνίζονται τα δύο έκνομα κόμματα, ποιο θα πλειοδοτήσει σε λαϊκισμό καπηλείας της Αριστεράς, σε φαντασιωσικές μάχες με στερεότυπα αποδιοπομπαίων τράγων. Παίζουν με την παρακμιακή ευήθεια και απαιδευσία συνανθρώπων μας το αδίστακτο επαγγελματικό τους παιχνίδι εξουσίας.Χρήστος Γιανναρας, Οχι μισόλογα για τον φασισμό, Καθημερινή 15/6/2008

Από τα πειθήνια 45άρια της "17 Νοέμβρη", το μαντάτο πράσινο τελέσίγραφο του 89 ότι: αν πάει σε δίκη ο Ανδρέας το ΠΑΣΟΚ θα αιματοκυλύσει την χώρα, την λεηλασία του Δεκέμβρη 2008 που “το αίμα κυλάει εκδίκηση ζητάει”,  το μαρξιστικό καθηγηταριό με την κούφια ρητορεία που προσπαθεί να βρεί μία αρρενωπή συντροφικότητα μέσα από την "κινηματική βία" του Βέλτσο: “Στο επίπεδο της κινηματικής αριστεράς τα πράγματα είναι διαφορετικά. Εκεί οι ενέργειες πρέπει να έχουν την πρωτόγονη, βίαιη υποχρεωτικά έκφραση και είναι ηλίθιοι αυτοί που λένε να καταδικάσουμε τη βία. Δεν μπορεί να υπάρξει αλλαγή αν δεν υπάρξει βία, ως μαμή της ιστορίας, που είναι η περίφημη έκφραση του Μαρξ”. (Το Βήμα της Κυριακής, ΒΗΜagazino, τ. 403, 6/7/2008), μέχρι τις αριστερές συμμορίες των παρακρατικών που λυμαίνονται τα πανεπιστήμια και τα έχουν μετατρέψει σε άντρα ανομίας, κρανίου τόπο  μοιράζοντας τα "συγκεκριμένα ποσά βίας" του ΣΥΡΙΖΑ σε όποιον τολμήσει να φέρει εμπόδιο στην ποικίλη και σκοτεινή συναλλαγή φοιτητικών παρατάξεων και κομμάτων με την διοίκηση των πανεπιστημίων και τους "φωταδίστικους" μηδενιστές.

Για όλους αυτούς τους λόγους, η «νέα» κυβέρνηση οφείλει πρώτη, αμέσως και αποφασιστικά, να θέσει τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων. Αρχίζοντας από το «πανεπιστημιακό άσυλο». Το οποίο, από χώρος «ελεύθερης διακίνησης των ιδεών» –που παρεμπιπτόντως– δεν απειλείται ούτε πλέον «προστατεύεται» πουθενά στις δημοκρατικές χώρες, έχει μεταβληθεί (κατά την μετριοπαθέστερη εκδοχή) σε άντρο χρήσεως και διακινήσεως ναρκωτικών. Αυτό, όμως, θα ήταν ένα απλό και, ίσως, συγχωρητέο πταίσμα, χάριν της διατηρήσεως του «αγαθού» του ασύλου. Αμφισβητεί, όμως, κανείς ότι η πρόσφατη επίθεση εναντίον λεωφορείου της Αστυνομίας διενεργήθηκε με καλάσνικοφ (!) μέσα από τον χώρο της Πανεπιστημιουπόλεως; Αγνοεί κανείς το γεγονός ότι πολλοί πανεπιστημιακοί χώροι τελούν επί χρόνια «υπό κατάληψη» από «άγνωστα» άτομα, χρησιμοποιούμενοι ως γιάφκες, για την κατασκευή εμπρηστικών όπλων· ότι λειτουργούν ως ορμητήρια και καταφύγια των «κουκουλοφόρων»; Μπορεί να εθελοτυφλεί κανείς στο αυταπόδεικτο ότι «οι μειοψηφίες» αυτές έχουν επιβάλει, βιαίως και καταναγκαστικώς, την δεσποτεία τους στην πλειοψηφία της σπουδάζουσας νεολαίας; Οτι πρωτοστατούν όχι μόνον για την πλήρη υποταγή, αλλά και στον κατευτελισμό των πανεπιστημιακών δασκάλων; Οτι, τέλος, απεργάζονται την πλήρη απαξίωση και την διάλυση της Παιδείας;

Στάμου Ζούλα Η”νεοτρομοκρατια” πρώτο μελημα της κυβερνηση Καθημερινη 11/1/2009

Όλα τα χρονια της μεταπολίτευσης η  αριστερά πρωτοστάτησε στην οργουελικού τύπου αλλοίωση και διαστρέβλωση των εννοιών. Η βία ή τα συγκεκριμένα ποσά βίας σφράγισαν την μεταπολίτευση. 

Η παρουσία της Αριστεράς στην Ελλάδα είναι μία αφήγηση βίας, αίματος και μίσους.  

Η διάχυτη ανομία που βιώνει η ελληνική κοινωνία -και αυτή της Χρυσής Αυγής- οφείλεται στην άτυπη (διά της ανοχής) νομιμοποίηση της βίας που επέτυχε τα προηγούμενα χρόνια η Αριστερά. Με άλλα λόγια, το νομικό σύστημα της χώρας απονεκρώθηκε απέναντι σε κάθε μορφής βία, διότι η κοινωνία σταμάτησε να θεωρεί παράνομο το γιαούρτωμα του κ. Πάγκαλου, τον ξυλοδαρμό καθηγητών στα πανεπιστήμια, τους εμπρησμούς και τα σπασίματα κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων, τις επιθέσεις κατά πολιτικών στον δρόμο, και τελικώς τις επιθέσεις κατά μεταναστών από Χρυσαυγίτες που... πνίγονταν στο δίκιο «για την κατάσταση της γειτονιάς τους». Πάσχος Μανδραβέλης Καθημερινή 16/10/2013

Το Φάντασμα

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω απο την Ελλάδα - το φάντασμα των Ελλήνων πατριωτών, το φάντασμα της Χρυσής Αυγής. Όλες οι δυνάμεις του καθεστώτος της βίας, της λαμογιάς του μίσους κατά της Ελλάδας που επεβλήθηκε στην πατρίδα μας  για 40 χρόνια τρέμουν. Έχουν συνασπισθεί σε μία ανιερη συμμαχία έναντίον των Ελλήνων πατριωτών μεροκαματιάρηδες πανεπιστημιακοί, δημοσιογράφοι ομοτράπεζοι και κοινωνικοί φίλοι του Χριστοφοράκου, αδέξιοι συνοικιακοί Λένιν, πατσαβούρες των βορείων προαστίω, πολιτικατζήδες χωρίς πιστεύω και πατρίδα, η αριστερόστροφη σάχλα και προοδευτικοί της πλάκας. Οι δημόσιες προπαγανδιστικές δημοσκοπήσεις τους έχουν “ανησυχήσει”. Οι μυστικές δημοσκοπήσεις, που κρατούν σαν “εφτασφράγιστο μυστικό”  στα κομματικά τους γραφεία, δείχνουν διψήφιο ποσοστό στην πατριωτική Χρυσή Αυγή τους έχουν κάνει να χάσουν τον ύπνο τους. 

Οι αποβλακωμένοι καταναλωτές που συγκροτούσαν τις εξαχρειωμένες δημοκρατικές ψηφομάζες οι οποίες δια της ψήφου τους διαιώνιζαν την Ελλαδική κομματική φαυλοκρατία και χαρακτηρίζονταν απο βαθύ παρατεταμένο και ανεπίγνωτο λήθαργο, απρονησία και ακραία αυτοκαταστροφική ιδιοτέλεια ξύπνησαν. Κατάλαβαν, επι τέλους ότι υπεύθυνοι αυτής της κρίσης, κρίσης οικονομικής, πολιτικής,  κρίσης αξιών  είναι οι αποτυχημένοι πολιτικοί των ελληνικών κυβερνήσεων απο το 1974 και μετά. Από το 1974 και για 40 χρόνια οι 'Ελληνες υπέστησαν μια συλλογική λοβοτομή. Η αριστερόστροφη σάχλα, η αριστερόστροφη προοδευτικάντζα, οι λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις με την ανοχή της ΝΔ (Νυχτωμένης Διαχρονικά) επέβαλλαν στους Έλληνες με την βία και το αίμα την πλέον στυγνή δικτατορία. Μεταμορφώσαν το ιστορικό έθνος μας με την συνέχεια αίματος σε κεραμιδόγατα, σε μία μάζα ανεγκέφαλων καταναλωτών που κοινωνούσαν με ουίσκι και νερό. Τρώγαν τα αποφάγια απο το μεγάλο φαγοπότι και  ήσυχοι ασυνείδητοι και ευτυχισμένοι γυρνάγαν απο την άλλη μεριά και το ρίχναν στον ύπνο κουρασμένοι απο το σκυλάδικο. 

Αυτό πήρε τέλος. Η Χρυσή Αυγή είναι εδώ για να δώσει φωνή στον "λαουτζίκο", στους ταλαιπωρημένους Έλληνες που βλέπουν το Εθνος τους να χάνεται.. Οι μηχανορράφοι της πολιτικής και οι συνέταιροι των ΜΜΕ(ξαπάτησης)  που έχουν μεταμορφώσει τις εφημερίδες και τα τηλεοπτικά κανάλια σε μηχανές παραπληροφόρησης,Τρέμουν. Οι Ελληνες δεν εμπιστεύονται κανέναν απο δαύτους. Οι έμποροι των παλαιών DVD, CD και λαχείων θα μας επιβάλλουν μαθήματα ηθικής και δεοντολογίας; Οι ιδανικοί συνεταιροι των ξένων παραγόντων που εποφθαλμιούν τους πόρους μας σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο και ορυκτό πλούτο και απειλούν την εθνική μας ύπαρξη, οι υποτακτικοί χατζηαβάτηδες του αμερικανοσιωνισμού θα μας διδάξουν τι είναι καλο για μας; Ας γελάσουμε!

Η Χρυσή Αυγή βάζει τέλος στο ψέμα στη καλοστημένη και συντονισμένη μεγαλο-συνωμοσία εξανδραποδισμού των Ελλήνων. Η ψήφος στην Χρυσή Αυγή είναι ψήφος αγώνα....ψήφος αξίας,..ψήφος πατριωτική...ψήφος για την Ελλάδα....

Χρυσή Αυγή: Αλίμονο αν την επαινούσαν;

Στην Ελλάδα σήμερα μια καταπληκτική αρμονία βασιλεύει οι τράπουλες σημαδεμένες, τα ζάρια "καραγκιοζάκια", μονά-ζυγά δικά μας . Οι κήρυκες της υποταγής και της ακινησίας κλεισμένοι στην ναρκισσίστικη γυάλα τους αναθεματίζουν τις ελεεινές πολιτικές συντεχνίες, την αναξιοκρατία, το καθεστώς, τους εργατοπατέρες, τους κουκουλοφόρους. Πέραν από μία αρθρογραφία του αναθέματος δεν μας λένε πώς και γιατί φθάσαμε ως εδώ που φθάσαμε, στο τελευταίο σκαλί στου "κακού τη σκάλα". Σε τελευταία ανάλυση κατά βάθος όλοι διαβάζουμε την ίδια εφημερίδα παρακολουθούμε την ίδια τηλεόραση Επιφανειακές αντιζηλίες, ψευδείς διενέξεις φαίνονται να τις χωρίζουν. Όταν όμως πρόκειται για το συνδικάτο των συμφερόντων, που έχει μοιράσει προς ίδιον όφελος όλα τα όργανα της εξουσίας μία ξαφνική ταυτότητα απόψεων τους ενώνει

Ακριβώς όπως σε μία δικτατορία, όπου ΜΜΕ(ξαπάτησης) λιγότερο "ποικίλα" από τα δικά μας, αλλά κατά βάθος ίδια με αυτά, παραμορφώνουν αποκρύπτουν με επιμονή από τους πολίτες μερικά μέρη του κόσμου και δεν φωτίζουν πάρα΄μόνο την όψη του κόσμου που πρέπει να δουν.

Η Χρυσή Αυγή χτύπησε στο νεύρο το γόνατο της Μαφίας του “συνταγματικού τόξου” αλλά όχι με σφυράκι, με βαριοπούλα.Το σύστημα έκατσε κάτω ζαλισμένο διότι συνειδητοποίησε όλη την εμφανή διαφορά. Η Χρυσή Αυγή  είναι  εύστοχη, καταλυτική, θετική. Είναι η φωνή του “λαουτζίκου”.

Πρέπει να τσαντιστήκανε πολύ, κυνηγήσανε λίγο την ουρά τους όπως τα λυσσάρικα σκυλιά κι ύστερα εξαπέλυσαν διατεταγμένα όλη την χολή τους.

Αν προσέξετε, επιμελώς αποφεύγουν να πουν τι λέει η Χρυσή Αυγή. Περισσεύουν οι ειρωνείες, οι εξυπνάδες, η εμπάθεια αλλά για τις προτάσεις της Χρυσής Αυγής κάνουν τουμπεκί ψιλοκομμένο και κάργα «προοδευτικό», “δημοκρατικό”  και ψελλίζουν κακίες, σαν τις κυράτσες καθισμένες στις ξώπορτες.

Όμως όλοι αυτοί, οι γριές νυφίτσες, οι «αριστεροί» του φουά γκρα, παπαδάκια κι αυτοί των εξαπτέρυγων της έξωθεν εξάρτησης, δεν έχουν πάρει χαμπάρι ότι η απονομιμοποίηση τους γίνεται πλέον κάθε μέρα και μεγαλύτερη. Όποιον βρίζουν, τον ακούει ο Λαός πιο προσεκτικά. Όποιον μοστράρουν στα τηλεπαράθυρα των ΜΜΕ(ξαπάτησεις), γίνεται ύποπτος.

Οι φυλλάδες τους έχουν γίνει περιτυλίγματα CD-DVD. Σε λίγο θα δίνουν αυγά, μακαρόνια  και κανά κιλό σαλάμι, για να τις αγοράζεις. Οι εκπομπές τους αρχίζουν και πιάνουν αράχνες, γιατί αυτοί σφυρίζουν κλέφτικα αλλά ο λαουτζίκος ξέρει πολύ καλά ότι όλες αυτές οι λέρες της παραπληροφόρησης, τα ασπόνδυλα της καμαρίλας, που υποδύονται τους έγκριτους «δημοσιογράφους» είναι μέρος του προβλήματος, το πιο βρώμικο. Παχιές μύγες στρογγυλοκαθισμένες στην κοπριά της διαπλοκής. Με μισθούς χιλιάδων ευρώ, χλιδάτη ζωή, παρακεντέδες των «νταβαντζήδων», κουβαλάνε τα σκουπίδια της Μαφίας του “συνταγματικού τόξου’ και κουνάνε το δάχτυλο στο “Λαουτζίκο” που δεν τρώει παντεσπάνι, αλλά αγκαλιάζει την Χρυσή Αυγή.

Η Χρυσή αυγή κάθε φορά που θα βγαίνει δυνατά και θα τους κατεβάζει τις μάσκες, θα βγάζει στο σκληρό φως του ήλιου την υποκρισία και την ανικανότητα των πολιτικατζήδων του έξωθεν εξαρτημένου πολιτικού συστήματος θα παίρνει μια γερή δόση κουτσουλιές παπαγάλου. Η Χρυσή Αυγή αγωνιζόμενη κόντρα στο βρώμικο πολιτικό ρεύμα  ακούει τα ποικιλόχρωμα παπαγαλάκια να κράζουν και τα βλέπει να χτυπιούνται γύρω της.  Όμως, οι παπαγάλοι μόνο φασαρία κάνουν.

Οι ίδιοι λεχρίτες που για 40 χρόνια διαβουκόλησαν τον λαουτζίκο πουλώντας σοσιαλισμό και δημοκρατία, τώρα συγκροτούν την Πέμπτη Φάλαγγα της μαφίας του “συνταγματικού τόξου” Οι ίδιοι που θα τους βρείτε πάντα στοιχημένους πίσω απ’ όλες τις βρωμοδουλειές.

• Είναι όλα εκείνοι οι καλολαδωμένοι αρουραίοι των ποικιλώνυμων Πρεσβειών και συμφερόντων εκβίαζαν Λαό και ηγεσία ότι, αν δεν ψηφιστεί το Σχέδιο Ανάν 1 θα χαθούμε, θ’ απομονωθούμε, θα καταστραφούμε.

• Όταν τα ιπτάμενα einsatzgruppen  του NATO φεύγανε από το Αβιάνο Μεγάλη Παρασκευή για να ρίξουν βόμβες σε γυναικόπαιδα στη Σερβία και βλέπαμε τα αμερικανάκια να γράφουν επάνω στις βόμβες ειρωνικά «Happy Easter», αυτά τα καλόπαιδα περιδιάβαιναν τα κανάλια υπέρ των βομβαρδισμών.

• Όταν οι ναρκέμποροι και νταβατζήδες του Θάτσι χρειάζονταν στήριξη, τα ίδια καλόπαιδα αρθρογραφούσαν υπέρ των κοσσοβάρων συμμοριτών.

• Οι ίδιοι που πάντοτε δικαιολογούν τον Αττίλα στην Κύπρο, αναγνωρίζουν “αιτήματα και διεκδκήσεις” της Τουρκίας στο Αιγαίο και υποστηρίζουν το «δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού» των «Τούρκων» της Δυτικής Θράκης ή τα δικαιώματα των Τσάμηδων απογόνων των συνεργατών των γερμανοϊταλών φασιστών.

• Οι ίδιοι που επιτίθενται σήμερα στην Χρυσή Αυγή είναι οι πλέον ένθερμοι υποστηρικτές του Γκρούεφσκι και του VMRO, των επιγόνων του Ιβάν Μιχαήλοφ, φίλου του Χίμλερ και του Άντε Πάβελιτς, ιδρυτή της αιμοσταγούς Ουστάσα, των κροατών ναζί, που ακόμη και τα SS, που υπηρέτησαν πιστά οι Σκοπιανοί με τρία εθελοντικά τάγματα, τους θεωρούσαν …βάρβαρους!

• Είναι οι ίδιοι που βυσσοδόμησαν ασύστολα κατά του Ολυμπιονίκη Μελισσανίδη επειδή δήλωσε από το CNN ότι η Μακεδονία είναι Ελληνική.

• Οι ίδιοι  που την δήλωση της Φανής Χαλκιάς:«Οι Έλληνες είμαστε γεννημένοι πρώτοι. Τα υπόλοιπα είναι για τους δεύτερους. Το αποδεικνύουμε εδώ και χιλιάδες χρόνια σε όλον τον κόσμο. Το έχουμε στα κύτταρά μας και είναι το μεγαλύτερο δώρο. Είναι κρίμα να το αμφισβητούμε. Οταν υπάρχει ελληνική ψυχή και πίστη στον Θεό, μπορείς να κατακτήσεις την κορυφή του κόσμου». την  αποκάλεσαν “συλλεκτικό κρεσέντο εθνικοφροσύνης”

Διαβάστε ποιοι επιτίθενται στην Χρυσή Αυγή και ανατρέξτε στο διαδίκτυο για τον βίο και την πολιτεία τους. Πάντοτε υπέρ των πάντων πλην των Ελλήνων. Όποια βρώμικη ξένη φούντα υπάρχει, την κρέμασαν στο ψωριασμένο σπαθάκι τους για τα σαράντα αργύρια. Φραγκάτοι «αριστεροί», υπηρέτες των Δυνατών. Πριν υπέρ του Σχεδίου Ανάν, της καταστροφής της Σερβίας τώρα υπέρ του αμερικανοσιωνισμού  και κατά του Πούτιν και της Χρυσής Αυγής Προσπαθούν να της  κόψουν το δρόμο. Μάταια. Απλώς τα κρωξίματα των παπαγάλων αποτελούν εγγύηση ότι πορεύεται στη σωστή κατεύθυνση. Αλίμονο αν την επαινούσαν;

Σήμερα η Χρυσή Αυγή φοβίζει...

Οι κύριοι Μιχάλης Ιγνατίου και Κώστας
Παπαΐάωννου με το βιβλίο τους “Ποιός επιτέλους κυβερνά αυτή τη χώρα”
(εκδόσεις Λιβάνη, 2013) σκιαγραφούν μια εποχή που σημάδεψε την Ελλάδα
τις δεκαετίες 50 και 60.

Διαβάζοντάς το μόνο μελαγχολία μπορείς να αισθανθείς.Το ερώτημα του Καραμανλή τότε  είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Το θέατρο που παίζεται σε βάρος της χώρας
μας σήμερα είναι το ίδιο με τους ίδιους σκηνοθέτες και παραγωγούς, το
μόνο που αλλάζει είναι οι ηθοποιοί και οι κομπάρσοι.

Τότε, την εποχή που περιγράφει το βιβλίο τους, εχθρός ήταν η αριστερά, η ΕΔΑ, το υποκατάστατο του ΚΚΕ. Σήμερα η αριστερά δεν ενοχλεί κανέναν. Έχει γίνει μία βίδα στον μηχανισμό εξανδραποδισμού των Ελλήνων. Οι Έλληνες τότε ψήφισαν ΕΔΑ αγανακτισμένοι απο τις κρεμάλες στην Κύπρο. Ψήφισαν ΕΔΑ, το υποκατάστατο του παράνομου ΚΚΕ που είχε προδώσει τον αγώνα της ΕΟΚΑ.  Αν δεν ξέρετε ρωτήστε τον Μανώλη Γλέζο που καμαρώνει δίπλα στον Mr Alexis, εκτός αν το έχει ξεχάσει.  Τότε οι Αμερικανοί έχασαν τον ύπνο τους και άρχισαν το παιχνίδι.

"Οι Αμερικανοί που γνωρίζουν καλύτερα έχουν αρχίσει να ανησυχούν. Oπως αναφέρει ο Αλέξης Παπαχελάς, ο αρχηγός της CIA Αλεν Ντάλες, συγκαλεί σύσκεψη στις 26 Μαρτίου για την ανάληψη μυστικών επιχειρήσεων περιορισμού της δυνάμεως της ΕΔΑ." Μιχαλης Κατσίγερας (Καθημερινή 6/4/2008)

Σε αντίθεση με την τότε ΕΔΑ - το 1958 δεν παίρναν  συνεντεύξεις απο τον Μήτσο Παρτσαλίδη ή τον Μανώλη Γλέζο οι αμερικανοί δημοσιογράφοι ουτε τους καλούσαν για διαλέξεις στις ΗΠΑ - ο ΣΥΡΙΖΑ του σήμερα, η αριστερά του σήμερα δεν φοβίζει κανέναν. Δεν ανησυχεί κανέναν γιατί έχει γίνει ένα μπουλόνι στους μηχανισμούς εξαφάνισης των τρισκατάρατων Ελλήνων, μία μπίλια στο ρουλεμάν της παγκοσμιοποίησης.. Τον συντηρούν όλοι σαν μία ψιμυθιωμένη παλλακίδα που χορεύει στο ρυθμό του ταμπουρά της Νέας Τάξης.  Μέχρι σήμερα τους έχει υπηρέτησει σωστά και καλά.

• καταψήφισε τον αγωγό Μπουργκάς/Αλεξανδρούπολη,
• έκαψε την Αθήνα τον δεκέμβρη 2008 για να καεί ο δύστροπος Καραμανλής με τα - άκουσον! ακουσον!- ανοίγματα στον Πούτιν.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει την μυστική του agenda για όταν φτάσει η ώρα. Του την υπαγόρευσαν οι πλανητικοί  νταβατζήδες.

• Θα κλείσει το θέμα των Σκοπίων, αποσύροντας το βέτο .
• Θα μοιράσει το Αιγαίο έχοντα ήδη αναγνωρίσει τα “αιτηματα και διεκδικησεις” της Τουρκίας.
• Θα ξεπουλήσει την Θράκη με το να  δώσει το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού στην μουσουλμανική μειονότητα όπως αυτή επιθυμεί.
• Θα επαναφέρει το σχέδιο Ανάν στην Κύπρο με την καινούργια ορολογία “στα πλαίσια του ΟΗΕ”.
• Θα βοηθήσει στον εποικισμό της Ελλάδας απο το στύφη των λαθρομεταναστών, ώστε οι Ελληνες να πάψουν να δημιουργούν προβλήματα στα σχέδια της Νέας Τάξης.
• Θα είναι έτοιμος για μία νέα “παρδαλή εξέγερση”, σαν του Δεκέμβρη 2008,  για να επαναφέρει στην τάξη τους άτακτους και δύστροπους.

Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ και η αριστερά δεν τρομάζουν την CIA. Δεν θα συγκαλέσει  σύσκεψη ο διευθυντής της CIA  μετά τις εκλογές, όποτε αυτές γίνουν, όπως είχε κάνει ο Allen Dulles το 1958. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ τις κερδίσει  μάλλον θα ανοίξει σαμπάνιες.

Σήμερα, το 2014, οι Έλληνες πατριώτες φοβίζουν. Η Χρυσή Αυγή τους τρομάζει. Οι Έλληνες πατριώτες τους ανησυχούν, τους τρομάζουν, τους φοβίζουν.  Οι ΄Ελληνες  αποκτήσαν φωνή και μετά 40 χρόνια σιωπής  θα  χαλάσουν το πάρτι της υποταγής, του ξεπουλήματος και των μυστικών συμφωνιών.

Εκείνοι που τους έχει κάνει να χάσουν τον ύπνο τους και έχουν αρχίσει να ανησυχούν, με το τρόμο να τους ροκανίζει τα ποδάρια είναι  αυτοί που δεν ταΐζονται, αυτοί που αγωνίζονται, αυτοί που πιστεύουν στην Ελλάδα.

Λάκης: Ο εθνικός μας σαλτιμπάγκος

Ο εθνικός μας σαλτιμπάγκος και  ατάλαντος ηθοποιός, δείτε την παρουσία του στην ταινία El Greco και θα καταλάβετε, κύριος Λαζόπουλος ξαναέσκασε μύτη. Ο αυτόκλητος υπερασπιστής της “δημοκρατίας” με τις συναισθηματικές κορόνες του, με σπασμούς υψηλής υστερίας και στοχεύοντας σατιρικά σε συγκεκριμένα πρόσωπα της πολιτικής και του θεάματος, εκεί που βολεύει,  έχει ξεπέσει χωρίς συνέπεια και φραγμούς στο κατώτερο σημείο λαϊκισμού, και υποκρισίας.

Συχνά πυκνά αναφέρεται  με ναρκισσιστική αμετροέπεια στον Αριστοφάνη. Ο λαοφιλής αλλά και λαϊκιστής Λάκης φωνάζει, βωμολοχεί, κοπρολαλεί, κλάνει, ωρύεται, χοροπηδάει, χτυπιέται, γενικά καταβάλει υπεράνθρωπες προσπάθειες για να μας πείσει ότι είναι ο σύγχρονος Αριστοφάνης. Μετά από ένα πρόστιμο από το ΕΣΡ είχε την απορία σε κάποιο παλιό “Αλ Τσαντίρι “«Τα μέλη του ΕΣΡ δεν έχουν παρακολουθήσει στην Επίδαυρο κωμωδία του Αριστοφάνη; Αυτό που θα κάνω στο εξής»- έλεγε ο Λάκης Λαζόπουλος- «είναι να βγάζω στο "Τσαντίρι" διαλόγους του Αριστοφάνη».

Το παραμύθι πρέπει να τελειώσει. Οχι Λάκη μου δεν είσαι Αριστοφάνης. Δεν μπορεί να είσαι.  Ο Αριστοφάνης δεν ανήκε στην ελίτ που στηλίτευε. Είσαι ένα φαρισαίος υποκριτής το ίδιο υποκριτής με τους καλοζωισμένους πολιτικατζήδες που το βράδυ από τα μπαλκόνια κηρύσσουν την Παιδεία του λαού αλλά  κάθε πρωί αποχαιρετάν τα παιδάκια τους που μπαίνουν στο σχολικό λεωφορείο που θα τα πάει τσιφ στο ιδιωτικό και από εκεί στα Πανεπιστήμια της Εσπερίας. Είσαι το ίδιο φαρισαίος υποκριτής με τους πολιτικατζήδες που από τα μπαλκόνια κηρύσσουν στο λαό τον σοσιαλισμό αλλά στην πράξη ζούνε ζωή χαρισάμενη, αδιαφορώντας για την εξαθλίωση που προκάλεσαν και είναι παντού τριγύρω τους.

Ας πιστεύεις ότι θέλεις. Από τον καθένα ανάλογα με τον ναρκισσισμό, την οίηση, την αλαζονεία  τον κομπασμό, την περιαυτολογία  του, στον καθένα ανάλογα με την βλακεία του.

Δεν είσαι Αριστοφάνης. Δεν μπορεί να είσαι Αριστοφάνης. Γιατί το κοινό σου δεν είναι το κοινό του Αριστοφάνη.

Το κοινό του Αριστοφάνη ήταν ομότιμοι πολίτες μίας Δημοκρατίας. Δημοκρατίας “γιατί δε διοικούν οι λίγοι, αλλά οι περισσότεροι κι είναι όλοι οι πολίτες μπροστά στους νόμους ίσοι για τις ιδιωτικές τους διαφορές. για την προσωπική όμως ανάδειξη και τις τιμές, καταπώς ξεχωρίζει καθένας σε κάτι προτιμιέται  στα δημόσια αξιώματα, πιο πολύ γιατί είναι ικανός παρά γιατί τον ανάδειξε ο κλήρος. ούτε πάλι κάποιος, επειδή είναι φτωχός, κι ενώ μπορεί να κάμει κάτι καλό στην πολιτεία, εμποδίζεται απ’αυτήν την ασήμαντη κοινωνική του θέση.” (Επιτάφιος, Περικλέους, 37)

“Ήταν Αθηναίοι πολίτες που φιλοσοφώντας μετ ευτελείας και φιλοκαλούντες ανευ μαλακίας είχαν βαθιά ριζωμένο μέσα τους: “Μητρός τε και Πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστίν η Πατρίς και σεμνότερον και αγιώτερον και έν μείζονι μοίρα, παρά Θεοίς και παρ’ ανθρώποις τοις νούν έχουσι ( Σωκράτης δια χειρός Πλάτωνος, Κρίτων 51 Α-Β).

Ήταν Αθηναίοι πολίτες που ορκίζονταν: “Ου κατασχυνώ όπλα τα ιερά, ουδ εγκαταλείψω τον παραστάτην, ότω αν στοιχήσω. Αμυνώ δε υπερ ιερών και οσίων, και μόνος και μετά πολλών. Την πατριδα δε ουκ ελάσσω παραδώσω πλείω δε και αρείω όσης αν παραδέξωμαι” και που στην πεδιάδα του Μαραθώνα των “χρησοφόρων Μήδων εστόρεσαν δύναμη”

Δεν είναι δυνατό να βάλουμε στην ίδια παλάντζα το κοινό του Αριστοφάνη με τα σημερινά μικροαστικά μορμολύκεια που χειροκροτούν την κοπρολαλία, βρωμολαλία ή τις κλανιές του Λάκη. Οι πολίτες της Αθήνας, θεατές του Αριστοφάνη, είχαν παρακολουθήσει τις τραγωδίες του Αισχύλου, του Σοφοκλή, του Ευριπίδη και μετά την συναισθηματική φόρτιση και πύκνωση είχαν ανάγκη από γέλιο.  Κυρίαρχο στοιχείο του λόγου του Λάκη είναι οι βωμολοχίες, γιατί αυτές παράγουν γέλιο. Είναι ανίκανος και ατάλαντος να παράγει γέλιο, το  γέλιο που παρήγαγαν οι μεγάλοι Έλληνες  κωμικοί ηθοποιοί που έκαναν και κάνουν  τον κόσμο να ξεραίνεται στα γέλια με τις έξυπνες ατάκες, τα ωραία σεμνά αλλά και σαφή υπονοούμενα. Ας ρίξει μια ματιά στις ταινίες τους. Δεν είναι πολύ αργά. ίσως τον βοηθήσουν να καταλάβει το κενό του και να  εγκαταλείψει το επάγγελμα γιατί δεν προσφέρει τίποτα. Σε μία κοινωνία που έχει κατέβει το τελευταίο σκαλί του κακού τη σκάλα, ο Λάκης χτίζει και άλλα για να την κατεβάσει ακόμα πιό κάτω.

Με άλλοθι τον Αριστοφάνη, λες και οι βωμολοχίες του Αριστοφάνη ήταν το κυρίαρχο και σημαντικό και για σήμερα στοιχείο της αρχαίας κωμωδίας, καταφεύγει σε γαργαλιστικές περιγραφές, γαργαλιστικά ανέκδοτα για να γελάσουν τα συναισθηματικά υποσιτισμένα αντικείμενα που γεμίζουν το θέατρο ή στριμώχνονται μπροστά στις οθόνες . Γαργαλά το υπογάστριο, όπου κατά μία ειδεχθή και απορριπτέα θεωρία εδρεύει η ψυχή του ανθρώπου. Προσέξτε το μέχρι υστερίας γέλιο που προκαλεί, κυρίως στα θηλυκά, όταν μιλάει για πηδήματα και κερατώματα. Ξυπνάει μέσα τους το μαζικό κτήνος και λίγο πήδημα  είναι απαραίτητο επιδόρπιο της μαζοχιστικής  πανδαισίας.

Ο Αριστοφάνης ήταν αθυρόστομος αλλά για την εποχή του. Σήμερα, Λάκη μου,  δεν είναι ο Αριστοφάνης αθυρόστομος αλλά οι μεταφραστές του. Μεταφράζουν ένα κείμενο αυτολεξεί παριστάνοντας ότι δεν έχει μεσολαβήσει τίποτα από τότε που γράφτηκαν οι κωμωδίες μέχρι σήμερα. Το νόημα των λέξεων αλλάζει μεταβάλλεται με την πάροδο του χρόνου. Στην Λυσιστρατη (60) το “επι των κελήτων διαβεβήκασ΄όρθριαι.” ο Κώστας Βάρναλης το μεταφράζει “στα καίκια τους καβάλα”, ο Πολύβιος Δημητρακόπουλος “στα τρεχαντήρια μπήκανε”, ο Φώτος Γιοφύλλης “καβαλώντας τα μουνιά”. Ο Φώτος Γιοφύλλης μετέφρασε το “κέλης” “μουνί” γιατί λέει ο σχολιαστής “και γάρ το γυναικείον αιδοίον κέλης παρά τοις κωμικοίς λέγεται”. Σωστός αλλά μετά από κανά δύο χιλάδες χρόνια πως είναι δυνατό να ξέρουμε αν η λέξης “κέλης” ήταν “μουνί” αλλά μία παρομοίωση όπως θα λέγαμε σήμερα το “πράγμα”, το “γατάκι”  το “νινί”, κ.λ.π.. Αυτό μόνον ο μεταφραστής το ξέρει.

Η έννοια των λέξεων μεταβάλλεται  Δεν νομίζω ότι του Λάκη θα του άρεσε να τον προσφωνούσαμε σήμερα σαν “καλόν καγαθόν”. Την εποχή του Αριστοφάνη που τόσο επαίρεται να μνημονεύει “καλός καγαθός” ήταν ο πολίτης ο μορφωμένος, ο ανεπτυγμένος πνευματικά, ηθικά, αισθητικά ο γενναίος  και ανδρείος. Αν τολμούσαμε να αποκαλέσουμε κάποιον από τους αποχαυνωμένους θεατές τους  “καλόν καγαθον” θα είχε γίνει το σώσε. Θα ακούγαμε ένα βροντερό “άντε πήγαινε ρε, που θα πεις εμένα καλό και αγαθιάρη” Θα προτιμούσε το μ...κα από το “καλόν και αγαθιάρη”. Ποια γκόμενα θα πήγαινε με κάποιον που είναι καλός και αγαθός, όταν ο αλήτης ή ο μ...κας έχει τόση πέραση. Κατάλαβες Λάκη μου; Αν κατάλαβες έχει καλώς. Aν πάλι δεν κατάλάβες “keep up the good work” να φχαριστηθεί και η Διαμαντοπούλου που μας θέλει αγγλομαθείς, με άλλα λόγια συνέχισε να διαβουκολίζεις τους Έλληνες και να νομίζεις ότι είσαι ο νέος Αριστοφάνης το ντελίριο είναι ανθρώπινη ατέλεια του νου.