Ο αυτάρεσκος σύντροφος Τσίπρας μετά τα "συγκεκριμένα ποσά βίας"του Παπαδάτου-Αναγνωστόπουλου(κλίκ) θέλησε να βάλλει το κερασάκι στην τούρτα και μας δήλωσε τα κατώτερα περιεκτικά και γέματα νόημα: «Το να έχουμε ακυβερνησία δεν είναι για μας κατάρα. Ενδεχομένως να είναι και ευλογία για τον τόπο, αν οδηγήσει σε λύση προς τα αριστερά», δήλωσε χθες ο κ. Τσίπρας, μιλώντας στο ρ/σ ΝΕΤ 105,8.(κλίκ) Δεν μας διευκρίνισε για ποια αριστερά μιλάει. Αν κρίνουμε από τα αποτελέσματα των τελευταίων εκλογών μάλλον απευθύνεται στην αριστερά του Cayenna, της Don Perignon και του Cohiba. Είναι η αριστερά του Ψυχικού, της Εκάλης, του Καστριού, της Πολιτείας, του Πανοράματος, κοκ. Πρόκειται για ένα συνονθύλευμα ατόμων που κάνοντας δώρα στον εαυτό τους τα χοντρό κονόμησαν. Δυστυχώς ο πλούτους που αποκτήθηκε με την λαμόγια την μίζα, την απάτη μετατράπηκε σε βίλες και κότερα σπουδές των βλασταριών στην εσπερία. Δεν συνοδεύτηκε από την ανάλογη πνευματική ανέλιξη. Ξεκινώντας από το πουθενά και την στέρηση ακολουθώντας το μονοπάτι για την υπουργική καρέκλα ή το αναπαυτικό γραφείο του κομματάνθρωπου έφθασαν κάπου και σταμάτησαν εκεί. Τώρα υπάρχει ανάγκη να δείξουν και τον άγνωστο η ανύπαρκτο εσωτερικό τους κόσμο. Σε αυτό τον κύκλο η λατρεία για τον λαό, που τόσα εξυπηρέτησε, έγινε μυστικοπαθής θρησκεία. Θαυμάζουν τον λαουτζίκο, χορεύουν την Δραπετσώνα και προσπαθούν να βγούνε από την διανοητική τους έρημο. Η αριστερά, από αγώνας έγινε μόδα. Θαυμάζουν και φθονούν συγχρόνως τον κόσμο της εργατιάς γιατί η δράση του είχε βάσεις υγιεινές και λογικές. Βαρέθηκαν να κουρνιάζουν στην κορυφή του δένδρου και σκέφτηκαν πώς θα ήτανε διασκεδαστικότερο να παίξουν για αλλαγή τον επαναστάτη στο όνομα της Δικαιοσύνης και της Ελευθερίας. Αν η ανάγκη της Δικαιοσύνης και τηςΕλεθυερίας ήταν πρωταρχικά ένστικτα της ανθρώπινης ράτσας, αν οι ηθικές παρορμήσεις ήταν τόσο γνήσιες όσο και οι γενετήσιες, τότε ο Τσιπρας και η συμμορία του θα είχε κάποιο άλλο χαρακτήρα, θα ήτανε οι καινούργιοι Προμηθείς που θα κλεβανε την φλόγα από τους θεούς, και όχι ένας συρφετός νευρωτικών ικανών μόνο να καταστρέφουν, να λεηλατούν, να τα σπάζουν και που πέφτουν από την μία ήττα στην άλλη. Αυτή την αριστερά πρέπει να δώσουμε στους Έλληνες. Είναι το γαγγραινιασμένο μέλος της χώρας και εμείς δεν έχουμε παρά να το κουνήσουμε για να πέσει.
'Ω λιγοστοί κι ώ διαλεχτοί κι αρίφνητοι αύριο ίσως ! Είναι μια αλήθεια κάτου εδώ που τη χτυπάει το μίσος, είν εδώ πέρα μια Ομορφιά που η καταφρόνια δένει, κι είν εδώ πέρα μια Αρετή δειλή και ντροπιασμένη. 'Ω νέοι, ώ πρωτοξύπνητοι στο φώς, χαρές τ΄Απρίλη, από τους πράσινους κορμούς γινοντ' οι άσπροι στύλοι ! Στη χώρα εσείς οι λειτουργοί κι οι λατρευτάδες είστε· δε φτάνει· εμπρός ! για τους Θεούς, ώ νέοι, πολεμείστε. Κωστής Παλαμάς
Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.....
Κ΄ένα σάλεμα σάλεψε στα ολόβαθα του νου τους
Και στην καρδιά τους μιά φωνή, κ΄έτσι η φωνή μιλούσε.
«Στρατιώτες και σπαθάρηδες, τουρμάρχες και σεργέντες,
του Λογοθέτη οι σύντροφοι, του βασιλιά οι νομάτοι,
χαρά σ’έσας κι αλλοίμονο σ’ έσας του ξένου διώχτες!
Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.»…
Κωστή Παλαμά, Η Φλογέρα του Βασιλιά, Λόγος Πρώτος.
Και στην καρδιά τους μιά φωνή, κ΄έτσι η φωνή μιλούσε.
«Στρατιώτες και σπαθάρηδες, τουρμάρχες και σεργέντες,
του Λογοθέτη οι σύντροφοι, του βασιλιά οι νομάτοι,
χαρά σ’έσας κι αλλοίμονο σ’ έσας του ξένου διώχτες!
Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.»…
Κωστή Παλαμά, Η Φλογέρα του Βασιλιά, Λόγος Πρώτος.
«Θα πάρω μιαν ανηφοριά,
θα πάρω μονοπάτια,
να βρω τα σκαλοπάτια,
που πάν' στη λευτεριά».
Ευαγόρας Παλληκαρίδης
(Τον έστειλαν στην κρεμάλα οι Άγγλοι 14 Μαρτη 1957, γιατί είθελε, λέει νάναι λεύτερος)
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΒΛΑΚΕΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΙΝΑΙ ΠΛΟΥΣΙΟΠΑΙΔΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΠΩΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥΣ.
ΤΟ ΚΑΚΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Η ΑΡΡΩΣΤΙΑ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΕΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ.
ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΑΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ...