Επέτειος.....Ήτανε όλοι τους εκεί

Ήτανε όλοι τους εκεί, Καραγκιόζηδες και Κολλητήρια, Χατζηαβάτηδες και Μπάρπα-Γίωργηδες. Κορδωμένοι για την προσφορά τους στην δημοκρατία κρύβανε το μπασταρδο πρόσωπο τους πίσω από το όνομά της. Γιόρταζαν την αποκατάσταση της που ήλθε μετά από μια εθνική τραγωδία που όλοι τους, άλλος πολύ άλλος λίγο, είχαν παίξει τον ρόλο τους, είχαν βάλει το δαχτυλάκι τους. Παρέλασαν στο Προεδρικό μέγαρο σαν τις πριμαντόνες. Ένα πραγματικό θέατρο σκιών. Οι έμπουσες και οι μπωβαρίζουζες της δημοκρατίας με τα καλοβαμμένα πόδια τους και τα μούτρα τεζαρισμένα από το Botox, οι κύριοι με τα σκούρα κι τις γραβάτες, που και που κανένα μειράκιον μπλουτζηνάτο, σε ένδειξη λαϊκής συμπαράστασης, οι Κρύσοι ανεξέλεγκτης εξουσίας και πλούτου, ήταν ένα θέαμα χυδαίο και αισχρό.

Ακούσαμε τα άκριτα φληναφήματα περί δημοκρατίας να ξεστομίζονται από τα χείλια κορακιών και ορνέων σαν ρητορικά παραμύθια για την αποχαύνωση μας. Ήτανε ένα πανηγύρι κυνισμού. Χωρίς να πιστεύουν λέξη από τις ωραίες φράσεις και τα παχιά λόγια τα μεγάλα που σερβίριζαν γιόρτασαν. Λίγο πιο πέρα τα αποκαΐδια και οι στάχτες από τα καμένα βιβλιοπωλεία, τα κατεστραμμένα σχολεία σύμβολα βαριά της χρεωκοπίας ενός πολιτικού συστήματος που υποσχέθηκε πολλά και δεν προσέφερε τίποτα.

Η σημερινή επέτειος θα περάσει σαν μία ωμή καπηλεία της συλλογικής πίστης σε ένα ανώτερο ιδεώδες. Από την αποφράδα εκείνη ημέρα στους Έλληνες και τις Ελληνίδες επιβλήθηκε αργά αλλά σταθερά ο στυγνότερος κομματισμός. Οι θεσμοί καταρρακώθηκαν στο όνομα του λαού, αυτού του αφηρημένου πλάσματος. Καταργήθηκε κάθε θεσμός και διάκριση αξιοκρατίας, κάθε έλεγχος και αξιολόγηση της ανθρώπινης ικανότητας, ευσυνειδησίας,ανιδιοτέλειας , εργατικότητας, ευφυΐας, φαντασίας και δημιουργικότητας. Η Ελλάδα ισοπεδώθηκε προς τα κάτω: στο χαμηλότερο δυνατό επίπεδο λειτουργίας ποιοτικών κριτηρίων. Στα 34 αυτά χρόνια μεθοδικά, επιστημονικά ο Έλληνας άνθρωπος, από υπερήφανος, δημιουργικός στην σύλληψη και ηρωικός στην πράξη μεταβλήθηκε σε μιζαδόρος, ζήτουλας,λαμόγιας, ζητιάνος των κομματικών μαγειρείων.

Σήμερα, 34 χρόνια μετά οι άνθρωποι που γιορτάζουν αδύναμοι, άβουλοι, ταπεινοί παθητικά υποταγμένοι στην οποιαδήποτε μοίρας τους και φοβερότερη μοίρα από την κομματοκρατία δεν υπάρχει, αποτελούν την άρχουσα ελίτ, μια άρχουσα ελίτ στενοκέφαλη, απαιτητική, αυταρχική, επίμονη στις ελάχιστες ηλίθιες ιδέες της ριζωμένες στο κουτοπουλίσιο κεφάλι της πιστό αντίγραφο της κομματικής της ρίζας με μία γερή δόση υστερίας επιπλέον.

Δεν χτυπάνε πλέον τον Αντρέα στη ταράτσα της Μπουμπουλίνας. Η Μπουμπουλίνας μετακόμισε στη Χρήστου Λαδά. Εκεί βαράνε τον Ελληνικό λαό οι εγκάθετοι του Νεοταξίτικου χουντισμού. Προσπάθησαν να επιβάλουν το σχέδιο Ανάν, το βιβλίο αίσχος και τώρα βαράνε τις παραδόσεις του, την ιστορία του το είναι του...

Το ΕΑΤ/ΕΣΑ μεταλλάχθηκε στην νεοταξιτικη(κλικ) GESTAPO του ΕΛΙΑΜΕΠ, των διαφόρων καλοταϊσμένων χωματερών και αποθετηρίων σκέψεις των ΜΚΟ που με πολύ λογισμό, συμπλεγματική μανία βυσσοδομούν κατά της Ελλάδας. Πρακτορεύουν ξένα συμφέροντα προσπαθώντας να κάνουν τους Έλληνες αντικείμενα χωρίς μνήμη, χωρίς παρελθόν και μέλλον.

Οι συμπλεγματικοί σκυλάνθρωποι αγράμματοι υποδεκανείς της ΕΣΑ που έπαιζαν μπάλα με το σώμα του Ανδρουλάκη -- Μίμη δεν σε πονάνε πλέον οι κατεστραμμένοι αυχενικοί σου σπόνδυλοι; -- κλονοποιήθηκαν στα σημερινά νεοταξίτικα σκυλιά του Παβλόφ, Δήμου, Σωμερίτη Μανδραβέλη, Κρεμμύδα , Πρετεντέρη......., και τους διαφόρους δημόσιους διανοούμενους που γαβγίζουν λυσσάρικα στο άκουσμα των λέξεων πατρίδα, έθνος, θρησκεία. Συμμαχούν με τα ποιο σκοτεινά στοιχεία της δημόσιας ζωής, ξεπουλάνε την ψυχή τους όχι μόνο στον διάβολο αλλά και στον Μαμμωνά απαλλοτριώνοντας τον ελληνισμό και προδίδοντας την ίδια την Δημοκρατία.