Ωραίος ο Λάκης έχθές το βράδυ (12/10/2010). Ο Εθνικός μας σαλτιμπάγκος ήσυχος, ανώδυνος, συγκαταβατικός, γιοφύρι να γενώ να με πατήσεις άρχοντα μου. Πάνε εκείνα τα ωραία, τα ηρωικά του Δεκέμβρη 2008: “εξεγερθείται”, κάφτε τα όλα. Το μόνο που του έχει μείνει είναι ο Αδωνις και Πρέκας και τα κατώτερα και αυτά με προφυλακτικό για να γελάνε τα μικροαστικά μορμολύκεια. Μούλωξε ο Λαζόπουλος γιατί η κρίση είναι Πασόκα, δεν είναι η κρίση της ΝΔ που την περιέπαιζε.
Καμιά φορά, εδώ στα ξένα όπου ζω, η μεγαλύτερη παραμυθία μου για το ότι είμαι μακρυά απ' τα βουνά της Μακεδονίας μας και την θάλασσα της πατρίδας μου της Χαλκιδικής, που τόσο αγαπώ, είναι πως, τουλάχιστον εδώ στο ξένο τόπο, γλυτώνω απ΄τον καπνό, το σκουπιδαριό και τους Λαζόπουλους (με τα λαζοπουλάκια) της τηλοψίας. Υπομονή...
ΑπάντησηΔιαγραφή