Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.....

Κ΄ένα σάλεμα σάλεψε στα ολόβαθα του νου τους
Και στην καρδιά τους μιά φωνή, κ΄έτσι η φωνή μιλούσε.
«Στρατιώτες και σπαθάρηδες, τουρμάρχες και σεργέντες,
του Λογοθέτη οι σύντροφοι, του βασιλιά οι νομάτοι,
χαρά σ’έσας κι αλλοίμονο σ’ έσας του ξένου διώχτες!
Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.»…


Κωστή Παλαμά, Η Φλογέρα του Βασιλιά, Λόγος Πρώτος.

«Θα πάρω μιαν ανηφοριά,

θα πάρω μονοπάτια,

να βρω τα σκαλοπάτια,

που πάν' στη λευτεριά».

Ευαγόρας Παλληκαρίδης

(Τον έστειλαν στην κρεμάλα οι Άγγλοι 14 Μαρτη 1957, γιατί είθελε, λέει νάναι λεύτερος)

Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2013

Συνωμοσιολογίας το ανάγνωσμα...



Συνωμοσιολογία είναι το αγαπημένο θέμα το οποίο απορροφά με μεγάλη ευκολία ο κοινός άνθρωπος. Κεντρίζει την φαντασία του απλού πολίτη και κάνει τον δημόσιο διανοούμενο να αγανακτεί να διαρρηγνύει τα ιμάτια του και να χρησιμοποιεί αφειδώς κοσμητικά επίθετα. Περισσότεροι από ένα τρίτο των Αμερικανών ακόμη πιστεύει οτι η κυβέρνηση Bush σχεδίασε τις επιθέσεις στους διδύμους πύργους της Νέας Υόρκης το γνωστό 9-11 ή ήξερε αλλά δεν έκανε τίποτα για να τις σταματήσει. Μια πλειοψηφία νεαρών Αμερικανών ηλικίας 18-28 ετών αποδέχεται την θεωρία αυτής της συνωμοσίας. Η Kathryn Olmsted (Real Enemies: conspiracy theories and American Democracy, World War Ι to 9/11) έγραψε μια αποκαλυπτική μελέτη για την επίδραση των θεωριών συνωμοσίας στην Αμερικανική κοινωνία και πολιτική. Αποκαλύπτει ότι ωφελούν άλλα και βλάπτουν. Το κύριο και μεγαλύτερο όφελος υποστηρίζει  είναι η ώθηση στην ανάμειξη με την πολιτική και η  πολιτική δράση που ακολουθεί. Σκεπτικισμός για τα κίνητρα των  κυβερνήσεων κινητοποιεί τους πολίτες και τους κρατά σε συνεχή επιφυλακή ώστε να μπορέσουν κάποτε να διακρίνουν το έγκυρο από το κάλπικο. Η ωφέλεια γνώσης της πραγματικής ιστορίας είναι ότι μας εμπλουτίζει  την εμπειρία και συνεπώς μας θωρακίζει για την αντιμετώπιση με κριτική σκέψη των προβλημάτων του κόσμου. Παρ όλα αυτά υπάρχει ένα υγιής και ένας αρρωστημένος σκεπτικισμός, προβληματισμός.

Η Olmsted βλέπει τον κίνδυνο που αναδύεται μέσα από το άνοιγμα που δημιουργείται μεταξύ της πραγματικότητας και των ασυνάρτητων  παρανοϊκών συνωμοσιολόγων. Δεν είναι αναγκαίο να είναι κανείς ασυνάρτητος για να είναι κυνικός όπως φαίνεται από τα μεγάλα ποσοστά των Αμερικανών που πιστεύουν ότι το 9-11 ήταν μια συνωμοσία της αμερικανικής κυβέρνησης.

Αυτό που κάνει το βιβλίο σημαντικό και έξω από τα καθιερωμένα είναι η ακαδημαϊκή, σε αντίθεση με την δημόσια, προσέγγιση της ιστορίας. Η Olmsted εξετάζει μία σειρά ιστορικών γεγονότων για να μας δώσει τι ακριβώς συμβαίνει. Αρχίζει την έρευνά της με την συμμετοχή των ΗΠΑ στο Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο κάθε Αμερικανός  μαθητής ξέρει, ή θα πρέπει να ξέρει, ότι έγινε για: «να κάνει ασφαλέστερη την δημοκρατία στον κόσμο», το οποίο, ερήμην της δημόσιας ιστορίας που πρέπει εκάστοτε να επιλέγει, να σιωπά και να αποκρύπτει, ανάλογα με την εκάστοτε σκοπιμότητα, είναι  λάθος. Ο Πρόεδρος  Wilson έστειλε το Αμερικανικό Εκστρατευτικό Σώμα στην Γαλλία το 1917 -παρά την ρητή υπόσχεση του προεκλογικού αγώνα το 1916 ότι δεν θα  στείλει ούτε ένα Αμερικανό στρατιώτη στο δυτικό μέτωπο – για να σώσει τον  Οίκο Morgan που είχε δανείσει τεράστια ποσά στις δυνάμεις της Αντάντ τα οποία και θα έχανε σε περίπτωση που οι Κεντρικές Δυνάμεις βγαίναν νικητές από την σύγκρουση. Όπως στην ανωτέρω περίπτωση και στις άλλες που ακολουθούν η Olmsted αφαιρεί τον μύθο από την πραγματικότητα. Δείχνει ότι η δημόσια ιστορία μας λέει ότι είναι όμορφο, εξιδανικευμένο και χρήσιμο στην μυθοπλασία της κάθε χώρας, αλλά δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Οι περισσότερες κρατικές υποθέσεις, επεμβάσεις, παρεμβάσεις, εξεγέρσεις, ανατροπές δεν έχουν σαν κίνητρο τα υψηλά ιδανικά και ιδεώδη που οι επαγγελματίες της πληροφόρησης προπαγανδίζουν. Τα κίνητρά τους είναι το συμφέρον αυτών που κινούν τα νήματα. Ο Wilson εκμεταλευτηκε τον καλά στημένο τορπιλλισμό του Λουζιτάνια και μπήκε στον πόλεμο όχι για το ψωμί των λαών και την ελευθερία τους άλλα για το παντεσπάνι  του Οίκου Morgan και της Αμερικανικής βιομηχανίας όπλων που  πούλαγε όπλα στην Αγγλία επί πιστώσει και θα τα έχανε όλα αν νικούσαν οι άλλοι.

Με την ίδια μεθοδική και προσεκτική ανάλυση η συγγραφέας ερευνά  κάθε μείζονα θεωρία συνωμοσίας που ταλανίζει την αμερικανική ιστορία. Από τις σελίδες του βιβλίου δεν λείπει καμία: η νωθρότητα του Roosevelt πριν από την επίθεση στο Pearl Harbor (πως ήταν δυνατό η Ιαπωνική αρμάδα κρούσης να διασχίσει τον Ειρηνικό απαρατήρητη 3500 μίλα μέσα στα αμερικανικά χωρικά ύδατα;). η δολοφονία του Kennedy (θεωρία το δεύτερου ελεύθερου σκοπευτή και η ανάμειξη της Μαφία), μέχρι το 9-11 (τα καύσιμα αεροπλάνων καίγονται στους 1500 F το ατσάλι λειώνει στους 2800 F, γιατί οι πύργοι κατέρρευσαν;)

Η  Olmsted απορρίπτει τις περισσότερες από τις θεωρίες που ερευνά άλλα συνάμα βρίσκει πολύ σημαντικά στοιχεία σε αρκετές από αυτές, Στοιχεία που βάζουν ένα μικρό πετραδάκι στο οικοδόμημα της αλήθειας.  Σε καιρούς χαλεπούς  σαν τους δικούς μας η ανάγνωση του βιβλίου θα  πυροδοτήσει μια περιέργεια για να αρχίσουμε  και εμείς να ψάχνουμε την γνώση  για αυτό που πραγματικά γίνεται και όχι αυτό που μας λένε ότι γίνεται. Να αποκτήσουμε την ικανότητα να διακρίνουμε μεταξύ του κάλπικου της παραχάραξης και του έγκυρου της ιστορικής αλήθειας. "Και γνώσεσθε την αλήθειαν, και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς" (κατά Ιωάννην, η-32). Ρήσης σκαλισμένη στο τοίχο της κεντρικής εισόδου του αρχηγείου της CIA στο Langley, Virginia.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου