Η Κίρκη.....

Καθίστε λοιπόν καλοί μου συμππατριώτες, και κοιτάξτε τα καινούργια αφεντικά σας. Δεν φοράνε καθόλου μπότες και σπιρούνια...Τα βαριά σκήπτρα δεν γέρνουν στις άκρες των δακτύλων τους...Δεν δείχνουν πιά ένα μεγάλο τράχηλο γεμάτο επωμίδες, ούτε φέρουν χαλύβδινους θώρακες με παράσημα και καμία βαρύτιμη γούνα δεν σκεπάζει την γηραιά τους ράχη...

Πρόεδροι ή υπουργοί, όλοι χαμογελαστοί! Χαμογελούν με τα επισκευασμένα και γυαλισμένα δόντια τους. «Είναι τόσο εύκολο, τόσο ευχάριστο, τόσο καλό να είναι κανείς αρχηγός σας. Οποιοσδήποτε κατά βάθος θα μπορούσε να είναι στη θέση μου. Δείτε πόσο είμαι κοινός, απλός και μέσος άνθρωπος». Είναι πράοι και ειρηνικοί που τους αρέσουν οι σπανακόπιτες, τα ντολμαδάκια, τα γεμιστά κολοκύθια με αυγολέμονο, και που και που ρίχνουν και καμιά ζεμπεκιά. Στα γραμματόσημα θα έχουν πολύ νοσηρή όψη. Το κεφάλι τους γέρνει και λαγοκοιμούνται και ούτε καν έχουν στο βλέμμα τους την γρήγορη και άγρια λάμψη που είχαν οι ηγέτες του άλλοτε...

Το χαλαρό τους στόμα προφέρει καλά λόγια και γερμένοι πάνω από χάρτες, στριφογυρίζουν βαριεστημένα τα ακροδάκτυλα τους. Είναι «Σοφοί» καλοί μου άνθρωποι, δηλαδή κοιμισμένοι εγκέφαλοι! Ο κόσμος φθείρεται στην σκιά και γλιστρά αργά πάνω τους και πάνω μας, όπως η άμμος ενός νταμαριού που σκεπάζει μια χαμοκέλα...

Αυτοί όμοιοι με ασθματικούς ρολογάδες, επαληθεύουν την κίνηση του μηχανισμού τους και φροντίζουν να πηγαίνουν για γκόλφ ή τένις κάθε πρωινό για να βοηθήσουν την κυκλοφορία του αίματός τους... Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι ο κόσμος να αγοράζει αυτό που κατασκευάζουν και κανείς να μην ενδιαφερθεί να κατασκευάσει τα ίδια πράγματα..

.Επιτηρούν πάνω στους χάρτες τις τεράστιες ηπείρους, όπως ο έμπορος, που ανοίγοντας κάθε πρωινό το μαγαζί του, κοιτάζει να δει αν κάποιος ανταγωνιστής του ξεφύτρωσε στον δρόμο... Τίποτε δεν πρέπει να κουνιέται πάνω στα μεγάλα χαρτιά που αντιπροσωπεύουν τις χώρες μας, τις μεγάλες μας πεδιάδες τα βουνά μας , τα ποτάμια μας, τα νησιά μας, τις βραχονησίδες μας, τις πόλεις μας, τα πεπρωμένα μας...Καμιά ιδέα δεν πρέπει να στεριώσει το λάβαρό της! Κανένας λαός δεν πρέπει να σηκωθεί! Αλλά παντού σ΄αυτές τις χώρες που δείχνουν με τα νύχια τους, να πολλαπλασιασθούν οι σταθμοί βενζίνης, οι κατσαρόλες, τα ψυγεία, οι κονσέρβες, τα μπουκάλια Κόκα-Κόλας, τα σκυλάδικα...

Όλος ο λαός κοιμάται σαν κι αυτούς, οι λαοί όμως κοιμούμενοι ξεχνούν το αληθινό τους πρόσωπο. Αυτοί κοιμούνται, άλλα όταν κλείνουν τα μάτια βλέπουν στον ύπνο τους αμέτρητους λαούς, όλους παρόμοιους κάτω από το βλέμμα της παντοδύναμου Νέας Τάξης. Λαούς που έχουν ενστερνισθεί νέους τρόπους σκέψης, υιοθετήσει νέα ήθη και πολύπλοκες ανάγκες που τους καθιστούν καλούς πελάτες του μεγάλου καταστήματος και δέσμιους των επίπλαστων αναγκών του νεοταξίτικου πολιτισμού....

Είχαμε ιδέες, αυτοί τις έκαναν Super Market! Κλείνουν τα μάτια και κοιτάζουν τις χώρες κάτω από τον ουρανό και δοξολογούν γιατί έγιναν η «τιμή ευκαιρίας» που περνάει από τα ταμεία τους. Είναι φιλειρηνικά ανθρωπάκια και αν τους αφήσουμε να συνεχίσουν θα μας καταντήσουν ειρηνικά σε καματερά ανθρωπόμορφα, πιο σίγουρα και από το ραβδί της Κίρκης...