Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.....

Κ΄ένα σάλεμα σάλεψε στα ολόβαθα του νου τους
Και στην καρδιά τους μιά φωνή, κ΄έτσι η φωνή μιλούσε.
«Στρατιώτες και σπαθάρηδες, τουρμάρχες και σεργέντες,
του Λογοθέτη οι σύντροφοι, του βασιλιά οι νομάτοι,
χαρά σ’έσας κι αλλοίμονο σ’ έσας του ξένου διώχτες!
Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.»…


Κωστή Παλαμά, Η Φλογέρα του Βασιλιά, Λόγος Πρώτος.

«Θα πάρω μιαν ανηφοριά,

θα πάρω μονοπάτια,

να βρω τα σκαλοπάτια,

που πάν' στη λευτεριά».

Ευαγόρας Παλληκαρίδης

(Τον έστειλαν στην κρεμάλα οι Άγγλοι 14 Μαρτη 1957, γιατί είθελε, λέει νάναι λεύτερος)

Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011

Το “Εγχειρίδιο του Καλού Προοδευτικού”




Πολύ φοριέται τις μέρες μας η προοδευτικότητα και οι περισσότεροι θέλουν να ανήκουν στην συνομοταξία των προοδευτικών, πράγμα όχι και τόσον εύκολο. Γιατί επικρατεί μεγάλη σύγχυση για το τι ακριβώς είναι προοδευτικόν και τι δεν είναι. Καραδοκεί, άλλωστε, ο φασισμός που επιδιώκει να αποπρασανατολίζει τους δημοκρατικούς πολίτες και να τους φράζει τον δρόμον προς την υψηλή λύτρωση, που προσφέρει η προοδευτικότης. Διαβάζοντας το “Εγχειρίδιον του Καλού Κλέφτη” του Ηλία Πετρόπουλου, θέλησα να γράψω ένα μικρό “εγχειρίδιον” προς χρήση των συμπολιτών μας που θέλουν να ανήκουν στον εσμό των προοδευτικών, να κωδικοποιεί τις προοδευτικές ιδέες και να καθορίζει την προοδευτική συμπεριφορά, ώστε οι συμπολίτες μας να γνωρίζουν τι πρέπει να υποστηρίζουν και τι να καταδικάζουν και πως οφείλουν να συμπεριφέρονται για να αποκτήσουν τον περιζήτητο τίτλο του “προοδευτικού” και να ξεχωρίζουν από τους εχθρούς της προόδου, τους φασίστες, του ακροδεξιούς. τους αναγνώστες του Στόχου, τους οπαδούς και τους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής.

Κανόνας πρώτος της προοδευτικότητας είναι η πίστη σε επίγειους θεούς με πρώτον τον κύριαρχο “λαό”, τον πάνσοφο, τον παντοδύναμο, τον υπεύθυνο (όταν είναι με το μέρος μας), τον ανεύθυνο (όταν ψηφίζει Χρυσή Αυγή). Η δογματική αυτή αναπτύσσεται λεπτομερέστατα από βαθυστόχαστους κοινωνιολόγους, αναλυτές, υποψιασμένους στα τραπεζάκια του Φίλιον του DaCapo της οδού Μηλιώνη και του Μπαλταζαρ. και τους ρεπατζούδες των προοδευτικών ΜΜΕ(ξαπάτησης) που απονέμουν διπλώματα μεταπτυχιακής αποβλάκωσης που τους περισσεύει
Δεύτερος επίγειος θεός ο εθνικός μας σαλτιμπάγκος Λάκης Λαζόπουλος ο σύγχρονος Αριστοφάνης, το αρχέτυπο της προοδευτικότητας που αφού προέτρεπε να καεί η Αθήνα τον Δεκεμβρη του 2008 σήμερα το παίζει μουλοκτός και ωραίος προκαλώντας γέλιο στα μικροαστικά μορμολύκεια που των χειροκροτούν με ασήμαντο λόγο αλλά άφθονες πυελικές κινήσεις.

Ο γνήσιος προοδευτικός οφείλει να υποστηρίζει κάθε “κίνηση” που εμφανίζεται σαν νέα και να περιβάλλει τουλάχιστον με την συμπάθεια του και την ανοχή του κάθε “κίνημα” που αυτοχαρακτηρίζεται “προοδευτικό” και επιμένει αδιόρθωτα να διορθώσει τον κόσμο.
Δεν είναι “προοδευτικός” όποιας δεν περιβάλει με στοργή τις παντός είδους “μειονότητες”. Τους ομοφυλόφιλους, που τακτοποιούνται και λύνουν το πρόβλημα υπερπληθυσμού της γής χωρίς χάπι. Τους λαθρομετανάστες, που όσον περισσότερον έγχρωμοι είναι τόσον υψηλότερα στάθμη “προοδευτικότητας” έχουν. Τους δολοφόνους τρομοκράτες που πιστεύουν ότι η Ελλάδα θα σωθεί όταν πέσει από τις σφαίρες τους και ο τελευταίος αντιφρονών προς αυτούς Έλληνας άνθρωπος. Αλλά και γενικότερα, για έναν καθώς πρέπει προοδευτικό, κάθε φονιάς της 17Ν και των επιγόνων της είναι ένας ήρωας, θύμα της κοινωνίας, που δικαιούται μιας τουλάχιστον διθυραμβικής μπαλάντας

Ο Έλληνας “προοδευτικός” πρέπει να αντιπαθεί το παρελθόν και να γοητεύεται από κάθε τι νέον και προ πάντος το εύκολο.
Ο αυθεντικός “προοδευτικός” είναι ξελιγωμένος θαυμαστής κάθε ερειπίου της τουρκοκρατίας με προτίμηση προς τους σταύλους, τους οποίους εξυμνεί σαν μοναδικά πολιτιστικά κειμήλια και αγωνίζεται να τους διασώσει. Δίνει τα ρέστα του παρακολουθώντας το 1821 του ΣΚΑΙ και το θεωρεί προικισμένο με μαγικάς ιδιότητας, που προστατεύει ιδιαίτερα τους θεοποιημένους αμαθείς.

Για να είναι κανείς αυθεντικός “προοδευτικός” όταν μιλάει, να χρησιμοποιεί κάθε δύο φράσεις και ένα βρομόλογο, όσον το δυνατό περισσότερο ξεγυρισμένο, για να χαίρονται και να την ευχαριστιούνται οι καλλιεργημένοι συνομιλητές του.

Αλλά όμως είναι οι λέξεις που κυρίως απαρτίζουν το γλωσσικό κουστούμι του προοδευτικού Οι κυριότερες από αυτές ( που πρέπει να χρησιμοποιούνται κατά κόρον) είναι: δημοκρατία, δημοκρατική διαδικασία, χούντα, αντίσταση, διάλογος, προβληματισμός, κοινωνικός μετασχηματισμός, ευαισθησία, αμφισβήτηση, ρατσισμός, νεοναζισμός, σοσιαλισμός, ποιότητα ζωής, Ελληνάδες, Ελληνάρες καραγκιόζηδες με γκράδες. Να μην στεναχωριέται που δεν γνωρίζει τι ακριβώς σημαίνουν οι λέξεις αυτές. Και αν κάποιος το ζορίσει, ας του πετάξει ότι είναι αντιδραστικός ή σκοταδιστής ή φασίστας ή χρησαυγίτης για να τον αποστομώσει. Γιατί αυτήν την αποτελεσματική μέθοδο χρησιμοποιούν όλοι οι επαγγελματίες της προοδευτικότητας.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου