Γρηγόριος Ε"

Διάφοροι δήθεν και άλλοι εξ ίσου σχεδόν τυφλωμένοι απο προκάτ ιδεολογικά σχήματα νεόκοποι ιστοριοσχολιαστές (όχι ιστοριδίφες, γιατί αυτό θέλει κόπο και πονόμματο, π' ανάθεμά το) αναμασούν και μηρυκάζουν την γνωστή “πανταχούσα” του Πατριάρχη περί αφορισμού της επαναστάσεως και των αρχηγών της. Αποκρύπτουν συστηματικά και έτσι θελικώς την εκ μέρους του σουλτάνου καταδίκη και καταγγελία του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε': “επί δολιότητι, προδοσία, μυστική συνεργασία ώς και υποκινήσει των υποδούλων εις εξέγερσιν κατά της καθεστηκυϊας αρχής, τέλος δε την απόφασιν προς θανατικήν εκτέλεσιν, αποκαλυφθείσης της υπέρ των Ελλήνων δράσεως αυτού και της προσπάθειας προς συγκάλυψιν της συνωμοσίας και των πρωτεργατών της επαναστάσεως”.

Μερικά αποσπάσματα από την προκήρυξη που σε τουρκική γλώσσα, αναρτήθηκε στο στήθος του νεκρού Πατριάρχη και που αγνοείται συστηματικά από τους διάφορους ιστοριοσχολιαστές ξερόλες, θα διαλύσουν κάθε αμφιβολία για την προσφορά Του στο αγωνιζόμενο Γένος:

“...Ο δόλιος Έλλην πατριάρχης, καίτοι κατά το παρελθόν είχε δώσει πλαστά δείγματα αφοσιώσεως, όπως κατά την περίπτωσιν ταύτην, μη δυνάμενος να αγνοή την συνωμοσία της επαναστασεως του έθνους του...”

“...κατά τα φαινόμενα, αυτός ο ίδιος (ο Πατριάρχης), όπισθεν των παρασκηνίων, έδρα κρυφίως ώς αρχηγός της επαναστάσεως...”

“... η Υψηλή Πύλη, μόνον εξ αισθήματος οίκτου προς τους δυστυχείς υπηκόους, προσπάθησε να τον επαναφέρη δια της προσηνείας εις την οδόν της σωτηρίας και απηυθηνε διαταγήν προς τον πατριάρχην, περιέχουσαν τας επί του προκειμένου αναγκαίας εντολάς και νουθεσίας, με διαταγήν προς τον πατριάρχην να εκδώση ανάθεμα προς όλας τας επαρχίας όπου θα παράιστατο ανάγκη εναντίον των υπηκόων, όιτινες θα εκηρύσσοντο εις κατάστασιν επαναστάσεως”

“Εβεβαιώθη ότι, Πελοποννήσιος ο ίδιος εκ καταγωγής, συμμετέσχεν εις τας ταραχάς της Πελοποννήσου και είς όλα τα αίασχη τα οποία εσημειώθηκαν εις την επαρχίαν των Καλαβρύτων...”

Πηγή: Έκθεση του Ολλανδού επιτετραμμένου στην Κωνσταντινούπολη, το 1821, Gaspard Testa, που αναφέρεται στον απαγχονισμό του Πατριάρχου Γρηγορίου Ε' ( καθηγητής Γ.Θ. Ζώρας “Παρνασσός”, τόμος ΙΗ' αρ. 1, Ιαν-Μαρ 1976, σελ. 127.)

Φυσικά δεν ελπίζω, ότι η αυθεντική μαρτυρία του Ολλανδού επιτετραμμένου θα κάνει του διάφορους δήθεν ν' αλλάξουν γνώμη. Και αυτό, γιατί της δυστυχίας τους ή της ατυχίας των να ρέπουν προς την συγγραφή ψευδοΪστορίας έχει προηγηθεί άλλη μεγαλύτερη, να έχουν εγκύψει πρώτα στην πολιτική και κατόπιν στην ιστορία.