Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.....

Κ΄ένα σάλεμα σάλεψε στα ολόβαθα του νου τους
Και στην καρδιά τους μιά φωνή, κ΄έτσι η φωνή μιλούσε.
«Στρατιώτες και σπαθάρηδες, τουρμάρχες και σεργέντες,
του Λογοθέτη οι σύντροφοι, του βασιλιά οι νομάτοι,
χαρά σ’έσας κι αλλοίμονο σ’ έσας του ξένου διώχτες!
Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.»…


Κωστή Παλαμά, Η Φλογέρα του Βασιλιά, Λόγος Πρώτος.

«Θα πάρω μιαν ανηφοριά,

θα πάρω μονοπάτια,

να βρω τα σκαλοπάτια,

που πάν' στη λευτεριά».

Ευαγόρας Παλληκαρίδης

(Τον έστειλαν στην κρεμάλα οι Άγγλοι 14 Μαρτη 1957, γιατί είθελε, λέει νάναι λεύτερος)

Τετάρτη 21 Αυγούστου 2013

Η δύναμη της Καρδιάς


Απο εδώ  ο Ελληνας χρυσαυγίτης και απο την άλλην η κυρίαρχη μαφία: πολικατζήδες, πολιτικάντιδες, δημοσιογράφοι, καθηγηταριό, μεροκαματιάρηδες δημόσιοι διανοούμενοι και ιστορικοί. Ο Χρυσαυγίτης απο εδώ αγωνίζεται για την ελευθερία του τόπου απο εκεί οι διαγουμιστάδες, οι λάκεδες των εποπτεύουσων δυνάμεων, οι σκυφτοί στα κελεύσματα και τις εντολές των πλανητικών νταβατζήδων. Ποιοι θα νικήσουν; Ποιοί θα πάνε με περισσότερο ενθουσιασμό στον αγώνα; εκείνοι που αγωνίζονται για να διατηρήσουν την ελευθερία τους, την ύπαρξη του Έθνους, ή εκεινοι που προσδοκούν γι ανταμοιβή τον μισθό τους, “...για σπίτι ή για επαυλη..”, την διατήρηση των προνομίων τους και την υποδούλωση του Εθνους; Οι πρώτοι, οι χρυσαυγίτες, οι ελευθεροι, έχουν διαρκώς,  μπροστά στα μάτια τους την ευτυχία του παρελθόντος και την προσδοκία να συνεχιθεί αυτή και στο μέλλον. Δεν συλλογίζονται την ταλαιπωρία, την χλεύη, τον βόθρο που τους ρίχνουν, το λιοπύρι και τον ιδρώτα, όσο συλλόγίζονται εκείνο που θα συμβεί για πάντα στους ίδιους, στα παιδιά τους, στα εγγόνια τους. Οι άλλοι, οι μισθοφόροι του “συνταγματικού τόξου”, δεν έχουν τίποτα για να τους εμψυχώνει, ισως μία κάποια πλεονεξία τους ερεθίζει για να αντιμετωπίσουν προς στίγμη την Χρυσή Αυγή, πράγμα που δεν είναι καν πραγματική πολιτική γιατί σβύνει αμέσως με την παραμικρή αμμεσοδημοκρατική δράση των ελληνόψυχων.

Τι δίνει στον χρυσαυγίτη άνθρωπο, όχι την δύναμη, αλλά την καρδιά να βγεί στο δρόμο, στην πλατεία του χωριού να αγωνιστεί κατά ενός συστήματος που για 40 χρόνια καταδυνάστευσε την Ελλάδα; Τι είναι αυτό που τους βάζει απέναντι στο καλοταΐσμένο και καλολαδωμένο στράτευμα του “συνταγματικού τόξου”

Ιδού τι είναι: Σήμερα δεν γίνεται ένας αγώνας ανάμεσα σε πολιτικά κόμματα, Ο αγώνας γίνεται ανάμεσα στους χρυσαυγίτες και τους λακέδες, ανάμεσα στην ελευθερία της χώρας και στην καταδυνάσευση, ανάμεσα στην αρετή του Ελληνα και στην πλεονεξία των εθνομηδενιστών του “συνταγματικού τόξου”

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου