Κάθε φορά που ακούμε τις λέξεις “συνταγματικό τόξο” μας πλημμυρίζει οργή και ξεχειλίζουμε από αηδία.
Θα πείτε: τι σας νοιάζει; Πραγματικά. Δεν ανήκουμε σε αυτό το μόρφωμα και άρα θα μπορούσαμε να αδιαφορήσουμε. Όμως κανένας Έλληνας δεν δικαιούται να αδιαφορεί για μία συμμορία που για 40 χρόνια διαγούμισε την χώρα, την κατέβασε στο τελευτάιο σκαλί του κακού την σκάλα και την πάει για τον απόπατο.
Το συνταγματικό τόξο δεν είναι πάρα ένας υπνοβάτης που περπατάει προς τα πίσω. Κυριαρχείται από την εξουσιαστική λογική, το κράτος μου ανήκει. Για αυτό φροντίζει να “κατακυριεύσει” την κρατική γη της Επαγγελίας, αυξάνοντας και πληθαίνοντας τους ανθρώπους του που την εποικίζουν, την αποικίζουν, την εκμεταλλεύονται. Αποστρέφεται κάθε τι το διαφορετικό που θα απειλήσει το status quo του πολιτικό-κοινωνικού “παρόντος”, που είναι τέκνο του “παρελθόντος”, αλλά δεν επιτρέπεται να γίνει γονιός “μέλλοντος” (για τους άλλους).
Η αποστροφή αυτή δεν περιορίζεται σε ιδεολογοπολιτικά κριτήρια. Απλώνεται στην άσκηση της εξουσίας. Ο άνθρωπος του “συνταγματικού τόξου” δεν θέλει να διανοηθεί (και κυρίως δεν θέλει να διανοηθούν οι άλλοι) πως είναι δυνατόν η ψηφομάζα να ψηφίσει κάτι διαφορετικό πως μπορεί να ψηφιστεί κάποιος άλλος έξω από τον ίδιον.
Η θεμελιακή αρχή της δημοκρατίας και η πρωταρχική αρετή του πολίτη να μπορεί να εκλέγει αυτούς που κατά την γνώμη του τον εκπροσωπούν καλλίτερα είναι ακατανόητες και ανόητες για τους Κορλεόνε του “συνταγματικού τόξου”. Που πρεσβεύουν ότι: το τι ψηφίζεις σημαίνει “να άρχω πάντα εγώ και να άρχεσαι πάντα εσύ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου