Αριστεράντζα: Ο Επιθανάτιος Ρόγχος

Η αριστεράντζα  πλατιά, στενή, φαρδουλή, ξεκωλη, κομμουνιστική, προοδευτική, δήθεν “πατριωτική”, ας βρουνε τις διαφορές μεταξύ τους,  είναι αλληλένδετη με την βαρβαρότητα: Τα ανθρωποειδή της Αριστεράς: ο  νεοταξίτης αριστερός λακές που ρίχνει ανάθεμα στην Ελλάδα, ο αμφισβητίας  που καταριέται την κοινωνία, οι κουκουλοφόροι , οι δολοφόνοι της Marfin, του Μανώλη και του Γιώργου, τα πρακτορίδια και οι πράκτορες των ΜΚΟ του Νεοταξισμού  που βλέπουν συνωστισμούς, οι επαναστάτες του φραπέ που αφού λεηλάτησαν τα Πανεπιστήμια  του λαού, θα ξαναμπούν στα γκέτο των ιδιωτικών τους και

μετά κατευθείαν για Εσπερία,  κατάστρεφουν τα πάντα και δεν δημιουργούν

τίποτα.  Η Αριστερά δεν υπάρχει παρά σαν αντίδραση. Μάταια προσπαθούν οι διάφοροι βαστάζοι, οι ανιματέρ, οι κατίνες, τα κορίτσια γλάστρες και τα αγόρια κόπανοι των ΜΜΣ(κοταδισμού), εκτελώντας πειθήνια τις εντολές των πλανητικών νταβάδων, να της δώσουν το φιλί της ζωής. Η θέση της αριστεράς είναι μοιραία και το αναπόφευκτο τέλος της η χωματερή της Ιστορίας.

Με το μυαλό ντοπαρισμένο απο τα αναβολικά της 40χρονης κυριαρχίας η κακομοίρα υποτακτικιά του αμερικανοσιωνισμού  αριστεράντζα μαζευεται γυρω απο τα τραπεζάκια των τηλεοπτικών συζητήσεων-σόου, και απο τις σελίδες των περιτυλιγμάτων CD και DVD για να  αναθεματίσει, με λύσσα ιεροεξεταστή, την Χρυσή Αυγή. Πρόκειται για ένα σόου περιορισμένης πολιτικής εμβέλειας. Απλά έχουν συνειδητοποιήσει ότι η παρουσία της Χρυσής Αυγής σηματοδοτεί το τέλος αυτής της ψευδεπίγραφης ιδεολογίας και των τεχνικών συνειδησιακών μορφωμάτων της. Μας μιλάνε  για το δήθεν πρόβλημα.

Δεν λένε όμως λέξη για τους λόγους που το προκάλεσαν. Προσπαθούν απεγνωσμένα να κρατήσουν στο απυρόβλητο της πολιτικής κριτικής τα πραγματικά αίτια της κόλασης που ζει η Ελλάδα. Είναι θλιβερά απομεινάρια της κατεδάφισης της Αριστεράς.  Άριστα εκπαιδευμένοι στην διαστρέβλωση των εννοιών και των λέξεων με αυταπάρνηση έχουν εκχωρήσει την κρίση, την νοημοσύνη τους ακόμη και την σκέψη τους στην δημιουργία εντυπώσεων. Είχαν εθισθεί να λατρεύουν και να χειροκροτούν τους κουκουλφόρους, τους τραμπούκους που δέρναν καθηγητές μέσα στα Πανεπιστήμια (Πανούση Γρησπολάκης, Μάνθος, Κίττας) και τους τρομοκράτες της 17Ν. Ο επί χρόνια εθισμός στην άσκηση της παρασημαντικής θέσεων και εννοιών δημιούργησε το ανθρωπολογικό τύπο της Αριστεράς με την ανάπηρη και ακρωτηριασμένη λογική στην υπηρεσία της Νέας Τάξης και του αμερικανοσιωνισμού

Η μαινόμενη αριστεράντζα κλεισμένη μέσα στην ψυχοπαθολογική μονομέρεια, στην θρησκοληψία του φανατισμού θυσιάζει την νοημοσύνη της και το όραμα μιας γενιάς για να γίνει ένα ασπόνδυλο φερέφωνο.

Τώρα μέσα από την τραυματισμένη Έλλάδα  που άφησαν οι εγκάθετοι  του πολιτικού της  συνονθυλεύματος έρχεται να βγάλει φωνή, μία εξωραϊσμένη ψευδαίσθηση αποδοκιμασίας, ή παραίτησης από τις ευθύνες της. Νομίζουν ότι χαρακτιρίζοντας την Χρυσή Αυγή με ένα “εγκληματική οργάνωση” θα λειάνουν τις γωνίες και θα σώσουν την αριστερά από την χλεύη και την απαξίωση που τις επιφυλάσσουν οι Έλληνες.  Χρόνια ολόκληρα οι τραμπούκοι του κομματικού αριστερού παρακράτους καίνε και καταστρέφουν σχολεία, πανεπιστήμια, εκκλησίες. Η τρομοκρατία της νεοταξίτικης αριστεράς, αντιεξουCIAστές, κουκουλοφόροι, το λούμπεν του φραπέ, για χρόνια λυμαίνεται τα πανεπιστήμια, τα σχολεία και η Αριστερά πρόσφερε πάντα το ιδεολογικό άλλοθι.

Η  Αριστερά πρωτοστάτησε στην οργουελικού τύπου αλλοίωση και διαστρέβλωση των εννοιών. Η βία ή τα συγκεκριμένα ποσά βίας χαρακτηρίστηκαν "πολιτικό γεγονός" , η κατάληψη και καταστροφή "διαμαρτυρία", η παρανομία "ανυπακοή", το 'έγκλημα "παράβαση", η εγκληματικότης "παραβατικότητα", ο νόμος "αυθαιρεσία" η νόμιμη εξουσία "αυταρχισμός". Η χυδαιότης “τέχνη”  Άξιος ο μισθός σας αριστεράντζα   και σεις μαινόμενοι νεοταξίτες, καταντήσατε τον Έλληνας άνθρωπο του 21ου αιώνα να είναι ένα ηθικό ναυάγιο, κωφάλαλο, ανίκανο να ακούσει, ανήμπορο να μιλήσει και τυφλό σε ό,τι είναι απαγορευμένο να κοιτάξει. Να ζει ενστικτωδώς τον "θάνατο του Έθνους", να στερείται κάθε αναφορά του βίου και με κοκαλωμένη ψυχή να μην υποψιάζεται τα μεγάλα ερωτήματα και να μην τα θέτει ποτέ στην ψυχή του.Για την αλλοίωση αυτή του Έλληνα ανθρώπου το έδαφος το καλλιέργησε η Αριστερά πρακτορεύοντας την Νέα Τάξη και είναι έτοιμο. Η επιχείρηση "καμμένη γη" που προετοίμασαν οι εγκάθετοι των "εθνικών" και πλανητικών νταβατζήδων έχει ολοκληρωθεί. Σήμερα ο κόσμος της Ελλάδας παρουσιάζεται αδειανός και η πίστη στο Έθνος που χαλύβδωσαν οι αγώνες της Φυλής έγινε συντρίμμια.

Έρχονται τώρα  οι διάφοροι επαγγελματίες αριστεροί σαν τους “εν πολλές αμαρτίες περιπεσώντες άνδρες”  να μας κάνουν να ξεχάσουμε τον Δεκέμβρη 2008, “τα συγκεκριμένα ποσά βίας”  το παραλήρημα της Αριστεράς για “κινηματική βία”. Δεν έχουν ούτε την στοιχειώδη ευαισθησία ή εντιμότητα να αναμετρηθούν με τις αιτίες της πρωτοφανούς κτηνωδίας που βιώνουμε σήμερα. Περιορίζονται στην προτεραιότητα των εντυπώσεων, στην κενολογία. Με πλασματικό προσωπείο προσπαθούν να ψιμυθιώσουν την στυγνή καπηλεία από την Αριστερά των αγωνιών, των φόβων μιάς νεολαίας που την δίδαξε να ζητάει τα πάντα, να μην προσφέρει τίποτα και να κάνει καβαφικά «το αύριο σαν αύριο να μη μοιάζει».

Οι   αριστεροί του 50, του 60 του 70  ήτανε τραγικοί. Οι  αριστεροί, του είδους του σήμερα είναι φρικτοί και φαιδροί. Γιατί το παρελθόν τους είναι βουβό. Όλοι αυτοί οι αρρωστημένοι ελπίζουν ενστικτωδώς στη οργάνωση «αγέλης». Ο λόγος είναι αυτονόητος. Οι μαφιόζοι της Αριστεράς  είναι οι εκπρόσωποι ενός λούμπεν που η χαρά της ζωής και της δημιουργίας του είναι βάρος, στόματα σφιγμένα, γεμάτα μίσος και απόγνωση. Ακαλαίσθητοι από φυσικού τους, ακόμη και κάτω από το Armani παραμένει ο ψυχισμός του Μογγόλου.

Είναι τα ανθρωποειδή του όχι, του ιδεοληπτικού «εναντίον όλων». Είναι τα ανθρωποειδή της αμφισβήτησης, της μνησικακίας, του διχασμού και των παιχνιδιών της παγκοσμιοποίησης. Είναι τα ανθρωποειδή που τα υποσυνείδητα συμπλέγματα μειονεξίας τα αναγκάζουν να χαράσσουν γραμμές υπεροχής καλλιεργώντας των φιλιστινισμό των μαζών, οδηγώντας τις πλάνες των όχλων και ακολουθώντας την αλήθεια της ιστορίας. Ένας εμετός ύπαρξης δηλαδή, τυφλωμένα, κολλημένα ανθρωπόμορφα ζώα, επικίνδυνα, χωρίς οίκτο και έλεος μήτε για τον εαυτό τους μήτε για τους άλλους γύρω του. Μάρτυρες τα ερείπια και ο χαλασμός που βιώσαμε τα 40 χρόνια “ΔΕΙΜΟΚΡΑΤΙΑΣ”. (Δείμος ο γιος του Αρη)

Μπορούμε να παρομοιάσουμε τα διάφορα αριστερά ενεργούμενα,   με τα αιλουροειδή, που τραυματίζουν αντί να σκοτώσουν. Είναι οι αρνήσεις που ακολουθούν και συνοδεύουν κάθε θέση, το ανάποδο σε κάθε ορθό, το όχι που απαντά σε κάθε ναι.

Η αριστερά  είναι αλληλένδετη με την βαρβαρότητα: Τα ανθρωποειδή της Αριστεράς: ο  νεοταξίτης αριστερός λακές που ρίχνει ανάθεμα στην Ελλάδα, ο αμφισβητίας  που καταριέται την κοινωνία, οι κουκουλοφόροι , οι δολοφόνοι της Marfin του Μανώλη και του Γιώργου, τα πρακτορίδια και οι πράκτορες των ΜΚΟ του Νεοταξισμού  που βλέπουν συνωστισμούς, οι επαναστάτες του φραπέ που αφού λεηλάτησαν τα Πανεπιστήμια  του λαού, θα ξαναμπούν στα γκέτο των ιδιωτικών τους και μετά κατευθείαν για Εσπερία,  κατάστρεφουν τα πάντα και δεν δημιουργούν τίποτα.  Η Αριστερά δεν υπάρχει παρά σαν αντίδραση. Μάταια προσπαθεί ο κοινωνικός της ντελβές και οι βαστάζοι, οι ανιματέρ, οι κατίνες των ΜΜΣ(κοταδισμού) εκτελώντας πειθήνια τις εντολές των πλανητικών νταβάδων, να της  δώσουν το φιλί της ζωής. Η θέση της αριστεράς   είναι μοιραία και το αναπόφευκτο τέλος της η χωματερή της Ιστορίας.

Η αθλιότητα, οι βαρβαρότητες των χρόνων της μεταπολίτευσης  είναι οι τελευταίοι της σφαδασμοί. Τα δε σχόλια, άρθρα, συζητήσεις, συνεντεύξεις είναι ο μονολογος του  επιθανάτιου ρόγχου της ξεπουλημένης Νεοταξίτικης Αριστεράς και φερέφωνου του αμερικανοσιωνισμού.