Ο καλός εφημεριδογράφος και δημόσιος ανήρ κύριος Καρκαγιάννης μας δίνει με περισσή γλαφυρότητα(κλικ) κάτι που συνέβη στην δημόσια γυνή κυρία Πιπιλή.
Ξεκινάει με τις Τουρκικές βρύσες και τα τζαμιά που κάποτε υπήρχαν ανά την Ελλάδα και οι άξεστοι Έλληνες τα κατέστρεψαν. Δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι μας λέει ο άνθρωπος. Υπήρξαν ποτέ Τούρκοι στην Ελλάδα; Αν διαβάσουμε την ελληνική ιστοριογραφία κυρίως την μετά ζεϊμπέκικο εποχή δεν αναφέρονται πουθενά Τούρκοι. Αν μάλιστα θελήσουμε να παρακολουθήσουμε τις εορταστικές εκδηλώσεις της 25ης Μαρτίου φεύγουμε με την απορία ζωγραφισμένη στο πρόσωπο. Τι γιορτάζουν αυτοί οι άνθρωποι; Η 25η Μαρτίου έχει γίνει μια αδιαφοροποίητη, ουδέτερη Εθνική Γιορτή. Που τις βρήκε τις Τούρκικες βρύσες, ο κύριος αυτός, δεν μπορούμε να καταλάβουμε. Κάποιος πρέπει να του θυμίσει ότι τα 400 χρόνια Τουρκοκρατίας με όλο το σοβινιστικό τους περιεχόμενο έχουν μεταλλαχθεί σε Οθωμανοκρατία. εκτός βέβαια αν ακολουθεί την πολιτικά ορθή γραμμή: οι Βρύσες τουρκικές, το παιδομάζωμα Οθωμανικό, τα Τζαμιά τουρκικά αλλά η σφαγή της Χίου Οθωμανική. Αλλά δεν έχουμε καμιά απολογητική διάθεση κυρίως προς τον κάλπικο δημοκράτη Καρκαγιάννη. Καταστρέψαμε τα τζαμιά και τις βρύσες σε μία στιγμή εθνικής έξαρσης μετά από 400 χρόνια "σκλαβιά και φυλακή". για τον ίδιο λόγο που οι Αμερικανοί, μετά την ανεξαρτησία τους, κατέστρεφαν τους ανδριάντες των Εγγλέζων βασιλιάδων, οι αποικίες γκρέμιζαν τα αγάλματα της Βικτορίας. Περισσότερο θα έπρεπε να τον κόβει η καταστροφή των σχολείων ΄σημερα παρά των βρυσών πριν απο διακόσια χρόνια.
Η κυρία λοιπόν αυτή φορτωμένη την φωτογραφική της μηχανή πήγε να φωτογραφίσει την Οθωμανική βρύση στο Ρέθυμνο, όπου συνέβη και το περιστατικό που έδωσε την έμπνευση για το γεμάτο δημοσιογραφικό ξερολισμό και μαγκιά άρθρο
Ενοχλήθηκε η δημόσια γυνή από το ποδήλατο του νεαρού Κρητικού που το είχε αφήσει στην μέση του δρόμου και με την ησυχία του έπινε την φραπεδιά του στο διπλανό καφενείο. Όταν του ζήτησε τον λόγο το παλικάρι "άρχισε να την χλευάζει και να την λοιδορείαγενέστατα και θρασύτατα". Κατά την γνώμη μας θα έπρεπε να της έχει ρίξει και δύο δράμια βία, αδειάζοντας την φραπεδιά στην μούρη της. Ο νεαρός αυτός για τον οποιο τόσο βάναυσα αναφέρεται ο Καρκαγιάννης είναι ο καθρέφτης που καθρεφτίζεται η κυρία Πιπιλή και η άρχουσα τάξης μας. Είναι η εικόνα της ελληνικής νεολαίας όπως την κατάντησαν οι πολικατζήδες μας. Αυτός ο νεαρός είναι η εικόνα των δεκάδων νεαρών που καταστρέφουν σχολεία, πανεπιστήμια, κάτω από το αδιάφορο βλέμμα της κυρίαςΠιπιλή.
Όσον αφορά τα περί αδιαφορίας των θαμώνων που "δεν είδαν και δεν άκουσαν τίποτα..." Γιατί να ακούσουν και να δούνε; Μήπως αν έβλεπαν και άκουγαν και νεαρός οδηγείτο στο τμήμα, δεν θα παρεμβαινε ο κομματικός του κολλητός , που μπορεί να ανήκε και στο μαγαζί της κυρίας Πιπιλή, να τον βγάλει λάδι και μετά να πηγαίνανε να πιούνε και καμιά ρακί για να το διακεδάσουν.
Σχετικά με την αποστροφή του περί Ζωνιανών και "τσογλαναρίας", ας ψάξει μέσα στην Βουλή να βρει τις απαντήσεις του. Ο Έλληνας δεν γεννήθηκε τσογλάνι.
Αυτοί που μας κυβερνάνε μυθοποιησαν την τσογλανιά, θεσμοθέτησαν τον τσογλανισμό και ηρωοποίησαν τα τσογλάνια.
Πριν δείξει ο Καρκαγιαννης το Κρητικόπουλο ας σήκώσει το δάκτυλο και ας δείξει τους παραγματικούς αυτουργούς αυτής της καταντιας.
Δεν είναι μακριά απο το κέντρο της Αθήνας.
'Ω λιγοστοί κι ώ διαλεχτοί κι αρίφνητοι αύριο ίσως ! Είναι μια αλήθεια κάτου εδώ που τη χτυπάει το μίσος, είν εδώ πέρα μια Ομορφιά που η καταφρόνια δένει, κι είν εδώ πέρα μια Αρετή δειλή και ντροπιασμένη. 'Ω νέοι, ώ πρωτοξύπνητοι στο φώς, χαρές τ΄Απρίλη, από τους πράσινους κορμούς γινοντ' οι άσπροι στύλοι ! Στη χώρα εσείς οι λειτουργοί κι οι λατρευτάδες είστε· δε φτάνει· εμπρός ! για τους Θεούς, ώ νέοι, πολεμείστε. Κωστής Παλαμάς
Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.....
Κ΄ένα σάλεμα σάλεψε στα ολόβαθα του νου τους
Και στην καρδιά τους μιά φωνή, κ΄έτσι η φωνή μιλούσε.
«Στρατιώτες και σπαθάρηδες, τουρμάρχες και σεργέντες,
του Λογοθέτη οι σύντροφοι, του βασιλιά οι νομάτοι,
χαρά σ’έσας κι αλλοίμονο σ’ έσας του ξένου διώχτες!
Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.»…
Κωστή Παλαμά, Η Φλογέρα του Βασιλιά, Λόγος Πρώτος.
Και στην καρδιά τους μιά φωνή, κ΄έτσι η φωνή μιλούσε.
«Στρατιώτες και σπαθάρηδες, τουρμάρχες και σεργέντες,
του Λογοθέτη οι σύντροφοι, του βασιλιά οι νομάτοι,
χαρά σ’έσας κι αλλοίμονο σ’ έσας του ξένου διώχτες!
Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.»…
Κωστή Παλαμά, Η Φλογέρα του Βασιλιά, Λόγος Πρώτος.
«Θα πάρω μιαν ανηφοριά,
θα πάρω μονοπάτια,
να βρω τα σκαλοπάτια,
που πάν' στη λευτεριά».
Ευαγόρας Παλληκαρίδης
(Τον έστειλαν στην κρεμάλα οι Άγγλοι 14 Μαρτη 1957, γιατί είθελε, λέει νάναι λεύτερος)
Φίλε, σου βγάζω το καπέλο. Επιασες το πραγματικό νόημα του πράγματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπως τα λες, ΑΚΡΙΒΩΣ!!
TO ΑΡΘΡΟ ΣΟΥ ΜΕ ΒΡΙΣΚΕΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΣΥΜΦΩΝΟ. ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΗΘΙΚΟΙ ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΤΟΣΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΘΡΑΣΟΣ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΟΤΙ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΝΟΙΓΕΙ ΡΟΥΘΟΥΝΙ. ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΩΣ ΠΟΤΕ. ΠΑΝΤΩΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ ΚΑΘΩΣ Η ΑΠΟΧΑΥΝΩΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΕΧΕΙ ΦΤΑΣΕΙ ΣΕ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΑΦΟΥ ΒΛΕΠΕΙΣ ΝΑ ΘΕΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΟ ΛΑΖΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑ ΑΛΛΑ ΑΝΙΚΑΝΑ ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ (ΒΛ.ΤΣΙΠΡΑΣ κα)
ΑπάντησηΔιαγραφή