Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.....

Κ΄ένα σάλεμα σάλεψε στα ολόβαθα του νου τους
Και στην καρδιά τους μιά φωνή, κ΄έτσι η φωνή μιλούσε.
«Στρατιώτες και σπαθάρηδες, τουρμάρχες και σεργέντες,
του Λογοθέτη οι σύντροφοι, του βασιλιά οι νομάτοι,
χαρά σ’έσας κι αλλοίμονο σ’ έσας του ξένου διώχτες!
Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.»…


Κωστή Παλαμά, Η Φλογέρα του Βασιλιά, Λόγος Πρώτος.

«Θα πάρω μιαν ανηφοριά,

θα πάρω μονοπάτια,

να βρω τα σκαλοπάτια,

που πάν' στη λευτεριά».

Ευαγόρας Παλληκαρίδης

(Τον έστειλαν στην κρεμάλα οι Άγγλοι 14 Μαρτη 1957, γιατί είθελε, λέει νάναι λεύτερος)

Παρασκευή 13 Απριλίου 2012

Ψήφος Ελπίδας....

Η άνοδος της Χρυσής Αυγής δεν είναι τυχαία ούτε θα αφήσει την κοινωνία χωρίς βαθιές πληγές. Ολος ο πολιτικός κόσμος των τελευταίων χρόνων συνωμότησε –μέσω της αδιαφορίας και της ολιγωρίας του– στο να πλησιάζει μια τόσο ακραία οργάνωση στη Βουλή.


Αυτά είναι μερικά απο τα ωραία και περιεκτικά που έγραψε κάποιος κύριος Νίκος Κωνσταντάρας στην Καθημερινή κάτω απο τον πιασάρικο τίτλο “Η φτώχεια περνάει, το μίσος μένει”. Η Χρυσή Αυγή τον έχει κάνει να χάσει τον ύπνο τους. Με την συνήθη “σοβαρότητα” που χαρακτηρίζει τους μετρ του εξυπνακισμού προσπαθεί να μας πείσει με το φαυλοκυκλικό επίχειρημα: “είσαι φτωχός, άρα μισείς, άρα ψηφίζεις Χρυσή Αυγή. Ας γελάσουμε και ας συνεχίσουμε τον αγώνα μας. Ο κόσμος οι τυραγνισμένοι Έλληνες μας αγκαλίαζουν!

Πρέπει να ξέρει και αν δεν ξέρει να μάθει: η φτώχεια δεν γενάει μίσος. Τις δεκαετίες 50 και 60 η φτώχεια στην Ελλάδα ενδημούσε ήταν παντού και όμως ο κόσμος κοιμόταν έξω, άφηνε τις πόρτες των σπιτιών του ξεκλείδωτες, περπατούσε στους δρόμους, και δεν υπήρχαν κάγκελα στα παράθυρα, τα σχολεία ανθρώπινα. Ο κόσμος τότε δεν μισούσε, αγωνιζόταν. Το μίσος εμφανίστηκε στην Ελλάδα μετά την μεταπολίτευση. Το έφερε η αριστερά που μισεί τα πάντα. Μισεί την Ελλάδα. Μισεί το χώμα που πατάει. Μισεί οτίδήποτε ξεφεύγει απο τα νύχια της. Εφαρμόζοντας ένα όψιμο ρεβανσισμό, όχι τόσο για τα χρόνια της χούντας, όσο για τα συμβάντα κατά την διάρκεια του “εμφυλίου πολέμου” καλλέργησε ένα απύθμενο μίσος κατά κάθε τι που θύμιζε Έθνος, πατρίδα. Καταλήστεψε τον πλούτο της χώρας.


Η Αριστερά σε αγαστή συνεργασία με τον δικοματισμό βοήθησε, κατά τον Φλωράκη, τον “γιό του Πέτρου”. Ο Πέτρος Κόκκαλης, υπουργός στην κυβέρνηση του βουνού που κατέφυγε μετά στην Ανατολική Γερμανία ήταν ο πατέρας του Σωκράτη. Έτσι μαζί με τον «γιο του Πέτρου» βοηθήθηκε και τη Ζήμενς. Η αριστερά πήρε μίζες απο την Siemens. Μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό Κανάλι 1 του Πειραιά, ο κ. Κοροβέσης δήλωσε πως «η υπόθεση Siemens είναι ένα δομικό σκάνδαλο του μαφιόζικου καπιταλισμού». Στη συνέχεια τόνισε ότι «το μέγα σκάνδαλο είναι ότι έχουν πάρει χρήματα και το ΚΚΕ και ο ΣΥΝ, ύστερα από τις πληροφορίες που έχουμε, την περίοδο της οικουμενικής Κυβέρνησης Τζανετάκη και αυτά τα δύο κόμματα, δεν έχουν αντιδράσει. Άρα λοιπόν πρόκειται για μία διαφθορά όλου του πολιτικού συστήματος και δυστυχώς είναι μέσα και η αριστερά».


Η εκτραχηλισμένη Αριστερά πορνομανιακά κατέστρεψε κάθε έκφραση δημιουργίας, επέβαλε στην Ελλάδα μία άνευ προηγουμένου απολυταρχία. Εξευτέλισε κάθε έννοια λόγου, έργου και πράξης. στο όνομα της “δημοκρατίας που επανήλθεν στην κοιτίδα της”. Αντικατέστησε το πνεύμα με συνθηματολογία της δεκάρας. Και είναι, ίσως, η πρώτη φορά που για 37+1 χρόνια στην ιστορία της λεγόμενης “δημοκρατίας” η Αριστερά με τον μανδύα του προοδευτισμού και του εκσυγχρονισμού συσσώρευσε τόσα σκουπίδια. Το αποτέλεσμα αυτής της προοδευτικής και εκσυγχρονιστική επέλασης ήταν η δημιουργία πραγματικού αισθητικού, ηθικού και πολιτικού χάους, ο θρίαμβος της ασυνειδησίας και της ασυδοσίας, και ο βαρύτατος τραυματισμός της πολιτικής αισθητικής των υποταγμένων Ελλήνων χωρίς κανένα αντιστάθμισμα. Αυτό πήρε τέλος...


Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΉ είναι εδώ για να δώσει φωνή στους έλληνες και τις Ελληνίδες, αλλά κυρίως στα Ελληνόπουλα που είδαν τα όνειρα τους να γίνονται βίλες στην Εκάλη, στην Πολιτεία και στο Ψυχικο, τα σχολεία τους χωματερές ελπίδων παραδομένα στις μικρονοϊκές μεοψηφίες του χωρτασμένου λούμπεν (τσογλαναρία στην μαρξιστική) των βορείων προαστείων.


Ο Αγώνας άρχισε. Ψήφος στη Χρυσή Αυγή δεν είναι ψήφος φτώχειας ή αγανάκτησης. Είναι ψήφος ελπίδας για ένα καλλίτερο αύριο.....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου