Απάντηση στον σ. Κουβέλη για την βία....

ανακοίνωση της ΔΗΜΑΡ...
«Σκηνικό έντασης και τρόμου στήνουν στις γειτονιές της Αθήνας και στην περιφέρεια της χώρας οι ένοπλες συμμορίες της Χρυσής Αυγής» καταγγέλλει σε ανακοίνωσή της η Δημοκρατική Αριστερά.
«Είναι προφανώς ότι ψάχνουν ευκαιρία για νέα Πάτρα. Μαχαιρώνουν ανυπεράσπιστους ανθρώπους, αυτοδικούν και τρομοκρατούν με καταδρομικές επιχειρήσεις» επισημαίνει η ΔΗΜΑΡ στην ίδια ανακοίνωση, τονίζοντας πως η Πολιτεία δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι απούσα.
«Οφείλει να κάνει το καθήκον της και να προστατέψει τους πολίτες. Καλούμε τις Ελληνίδες και τους Έλληνες να δώσουν με την ψήφο τους την απάντηση στη βία» καταλήγει η Δημοκρατική Αριστερά

Να θυμίσουμε στον υποκριτή με το βεβαρυμένο παρελθόν σύντροφο Κουβέλη της “Δημοκρατικής” Αριστεράς και της “προόδου” ότι η βία και αριστερά είναι σαν σιαμαίοι αδερφοί που αν τους χωρίσεις πεθαίνουν. Συντρόφια της ΔΗΜΑΡ η βία είναι της αριστεράς. Της  αριστεράς που μετά το μοιραίο 1974 πέταξε  το προσωπείο και εμφάνισε το πραγματικό της πρόσωπο, αποδεικνύοντας πόσο μισάνθρωπη, μισαλλόδοξη και μισελληνική είναι και θα είναι πάντα. Οι σελίδες της Αυγής  εφημερίδας της ανανεωτικής (καήκαμε) Αριστεράς στάζουν μίσος, μισαλλοδοξία και ρατσισμό κατά των Ελλήνων. Η παρουσία της Αριστεράς στην Ελλάδα είναι μία αφήγηση βίας, αίματος και μίσους. Από τα πειθήνια 45άρια της "17 Νοέμβρη", την λεηλασία του Δεκέμβρη 2008 και τα "αντικάλαντα 2008”,  το μαρξιστικό καθηγηταριό με την κούφια ρητορεία που προσπαθεί να βρεί μία αρρενωπή συντροφικότητα μέσα από την "κινηματική βία" του Βέλτσου(κλικ): “Στο επίπεδο της κινηματικής αριστεράς τα πράγματα είναι διαφορετικά. Εκεί οι ενέργειες πρέπει να έχουν την πρωτόγονη, βίαιη υποχρεωτικά έκφραση και είναι ηλίθιοι αυτοί που λένε να καταδικάσουμε τη βία. Δεν μπορεί να υπάρξει αλλαγή αν δεν υπάρξει βία, ως μαμή της ιστορίας, που είναι η περίφημη έκφραση του Μαρξ”. (Το Βήμα της Κυριακής, ΒΗΜagazino, τ. 403, 6/7/2008), μέχρι τις αριστερές συμμορίες των παρακρατικών που λυμαίνονται τα πανεπιστήμια και τα έχουν μετατρέψει σε άντρα ανομίας, κρανίου τόπο  μοιράζοντας "συγκεκριμένα ποσά βίας"(κλικ) σε όποιον τολμήσει να φέρει εμπόδιο στην ποικίλη και σκοτεινή συναλλαγή φοιτητικών παρατάξεων και κομμάτων με την διοίκηση των πανεπιστημίων και τους "φωταδίστικους" μηδενιστές.

Η Ελλάδα επί 37+1 χρόνια ζει την βαρβαρότητα της "επαναστατικής" μεταπολίτευσης: “Μεταπολίτευσι η  συνέχεια του εμφυλίου πολέμου με ειρηνικά μέσα” (Στέλιος Ράμφος, Η λογική της Παράνοιας, 2011, σελ 20).  Η αριστερά γεμάτη βαθύτατη, υπεροπτική και κυνική περιφρόνηση προς τους Ελληνες και το μέλλον τους, με τρόπο αγύρτικο, δημαγωγικό και παραπλανητικό επέβαλε  την θέληση της με την απροκάλυπτη βία.
Η αριστερά  πιστεύοντας ότι η “βία είναι η μαμή της ιστορίας”  για 37+1 χρόνια κάνει καισαρική στην Ελλάδα. Η ανακοίνωση της ΔΗΜΑΡ δεν είναι παρά η ιδεολογική γλίτσα που έχει κατακαθίσει στα αρρωστημένα μυαλά των παπατζήδων της αριστεράς που καλουπωμένοι μέσα σε ιδεολογήματα και νεκρές πολιτικές οριοθετήσεις αδυνατούν να αρθρώσουν δημιουργικό λόγο.

Η  αριστερά πρωτοστάτησε στην οργουελικού τύπου αλλοίωση και διαστρέβλωση των εννοιών. Η βία ή τα συγκεκριμένα ποσά βίας(κλικ) χαρακτηρίστηκαν "πολιτικό γεγονός" , η κατάληψη και καταστροφή "διαμαρτυρία", η παρανομία "ανυπακοή", το 'έγκλημα "παράβαση", η εγκληματικότης "παραβατικότητα", ο νόμος "αυθαιρεσία" η νόμιμη εξουσία "αυταρχισμός",  χυδαιότης “τέχνη” , η ληστεία “απαλλοτρίωση”.

Άξιος ο μισθός σου Κουβέλη και σεις μαινόμενοι “προοδευτικοί”, καταντήσατε τον Έλληνας άνθρωπο του 21ου αιώνα να είναι ένα ηθικό ναυάγιο, κωφάλαλο, ανίκανο να ακούσει, ανήμπορο να μιλήσει και τυφλό σε ό,τι είναι απαγορευμένο να κοιτάξει. Να ζει ενστικτωδώς τον "θάνατο του Έθνους", να στερείται κάθε αναφορά του βίου και με κοκαλωμένη ψυχή να μην υποψιάζεται τα μεγάλα ερωτήματα και να μην τα θέτει ποτέ στην ψυχή του.