Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.....

Κ΄ένα σάλεμα σάλεψε στα ολόβαθα του νου τους
Και στην καρδιά τους μιά φωνή, κ΄έτσι η φωνή μιλούσε.
«Στρατιώτες και σπαθάρηδες, τουρμάρχες και σεργέντες,
του Λογοθέτη οι σύντροφοι, του βασιλιά οι νομάτοι,
χαρά σ’έσας κι αλλοίμονο σ’ έσας του ξένου διώχτες!
Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.»…


Κωστή Παλαμά, Η Φλογέρα του Βασιλιά, Λόγος Πρώτος.

«Θα πάρω μιαν ανηφοριά,

θα πάρω μονοπάτια,

να βρω τα σκαλοπάτια,

που πάν' στη λευτεριά».

Ευαγόρας Παλληκαρίδης

(Τον έστειλαν στην κρεμάλα οι Άγγλοι 14 Μαρτη 1957, γιατί είθελε, λέει νάναι λεύτερος)

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2009

Ζήτω ο Στάλιν


Το 18ο Συνέδριο του ΚΚΕ τέλειωσε και μας τελείωσε. Κάνοντας ένα μεγάλο άλμα προς τα πίσω. Εξετάζοντας και εκτιμώντας τα συμπεράσματα "από την σοσιαλιστική οικοδόμηση στον 20ο αιώνα, με επίκεντρο την ΕΣΣΔ" το συνέδριο του ΚΚΕ δεν ήταν συνέδριο κόμματος του 21ου αιώνα αλλά μία συνάθροισης παλαιοντολόγων που προσπαθούν να δώσουν ζωή σε απολιθώματα του παρελθόντος για να κατασκευάσουν ένα πολιτικό Jurassic Park. Σε στιγμές έντονης κοινωνικής κρίσης, μέσα σε μια εποχή που τα πάντα είναι ρευστά, η Νέα Τάξη έχει ορμήσει ακάθεκτη με τους ντόπιους δωσίλογους να επιβάλει τα Diktat της, το ΚΚΕ πάει πίσω στις εποχές του ενάντια και κόντρα. Χωρίς τίμιες και καθαρές επιλογές επιστρέφει στις πολιτικές διδαχές και παρακαταθήκες του Στάλιν, στα Γκούλαγκ, στην Γκεπεού στον ζντανοφισμό και στις "δίκες της Μόσχας".


Σώπα γιαγιά και σκούπισε με το τσεμπέρι σου τα μάτια σου.

Όταν σβύνει η φωτιά σου κάτω από το τσουκάλι σου

Είναι ο Στάλιν που σκύβει και φυσάει τη φωτιά σου ν' ανάψει.(Γιάννης Ρίτσος).


...Χίλιες χιλιάδες αδελφοί στηρίξανε τον Μαρξ

Χίλιες χιλιάδες αδελφοί στηρίξανε τον Λένιν

Κι ο Στάλιν είναι πια παρών, για τ΄αύριο είναι δω

Κι ο Στάλιν σήμερα για μας διαλύει τη δυστυχία

Εμπιστοσύνη ειν' ο καρπός τού όλο αγάπη νου του

Το συνετότατο τσαμπί έτσι που τέλειο είναι... (Πωλ Ελυάρ)


Με τσεμπέρια, καπνισμένα τσουκάλια, τσαμπιά σταφύλια και λιγόλογους νοικοκυραίους, όλα τα σύμβολα του αριστερού φολκλόρ της Δημοκρατίας 74 θα προσπαθήσει να δώσει ζωή στην νεκρωμένη του σάρκα και τελικά μέσα σε ονειρική παράκρουση θα ζητήσει μια Γκεπεού:

..να ετοιμάσει το τέλος του κόσμου

να υπερασπιστεί τους προδομένους

να υπερασπιστεί τους πάντα προδομένους..(Λουϊ Αραγκόν)

Το ΚΚΕ είναι ο καθρέφτης μιας κοινωνίας βυθισμένης σε χρόνια παρακμή. Μιλάει την ξύλινη γλώσσα του "μαρξισμού-λενινισμού-σταλινισμού", ιδεολογικά εξωραϊσμένη, ιστορικά προκαθορισμένη, ψεύτικη. Ξέπεσε και αχρηστεύθηκε σαν πολιτική δύναμη επειδή δεν αφορά την ζωή μας, το έχουμε σα ρούχο συμβολικό και τελετουργικό. Η μόνη ικανότητα που του έχει μείνει είναι να μαζεύει τους οπαδούς μαριονέτες και να τους κατεβάζει κοπαδιαστά σε μαζώξεις γεμάτες πάθος, υστερικούς σπασμούς, και κούφια συνθήματα χωρίς στόχο και σκοπό παρά μια κούφια, ξεπερασμένη ρητορεία περί "ταξικών αγώνων".

Θα ξαναθυμηθούν το "ένδοξο":

Ζήτων ο Λένιν

Ζήτω ο Στάλιν

Ζήτω ο Κόκκινος Στράτος

Ζήτω κι ο Ζαχαριάδης των κουκουέδων αρχηγός

και τραγουδώντας το θα τραβήξουν για τη χωματερή της ιστορίας...να τους κάνουν παρέα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου