ΣΥΡΙΖΑ

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι φρικτός και φαιδρός. Ονειρεύεται μια κοινωνία, της οποίας όλοι οι δρόμοι θα είναι ανήφορος και στην οποία θα πάρει την εκδίκηση του. Γιατί το παρελθόν του είναι βουβό. Όλοι αυτό το συνονθύλευμα των αρρωστημένων, που ακούει στο όνομα ΣΥΡΙΖΑ ελπίζει ενστικτωδώς στη οργάνωση «αγέλης». Ο λόγος είναι αυτονόητος. Ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ότι προσθέτοντας τις αδυναμίες θα μπορέσει να δημιουργήσει μία δύναμη. Ελπίζει να δημιουργήσει μια μονάδα προσθέτοντας συνεχώς μηδενικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα δεν είναι παρά μία πομπή επιτηδευμένων. Ανάμεσα του υπάρχουν οι δειλοί φανατικοί της βίας, οι πεινασμένοι φλογεροί ακόλαστοι, οι αδέξιοι Δαντόν, οι διαλεκτικοί του Ψυχικού και της Εκάλης που προπαγανδίζουν την προλεταριακή απλότητα, οι εξαγνισμένοι Οιδίποδες, οι ζηλότυποι νεώτεροι αδερφοί, που αναζητούν μία αφηρημένη αδελφότητα, οι σερνικές γεροντοκόρες που ποτέ δεν τους έχει προταθεί η εξουσία, τα ανθρωποειδή του όχι, του ιδεοληπτικού «ενάντια και κόντρα».

Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα δεν προσφέρει τίποτα. Έχει αποκοπεί από το δημιουργικό κομμάτι της Ελλάδας και δεν είναι παρά μία συλλογή από νευρωτικές Σταχτοπούτες και αιώνιους έφηβους. Ένας εμετός ύπαρξης, γεμάτη με αδυναμίες που την εμποδίζουν να ολοκληρώσει την ανάπτυξη της, τυφλωμένο, κολλημένο ανθρωπόμορφο ζώο, επικίνδυνο, χωρίς οίκτο και έλεος μήτε για τον εαυτό της μήτε για τους άλλους γύρω . Βαρέθηκε τα φραπέ και τα ζιγκ-ζαγκ της άδειας και μονότονης ζωής στα χρυσά γκέτο και θέλει να ανατρέψει μία κοινωνία που του στερεί τον οργασμό της δημιουργίας.

Ο συρφετός του ΣΥΡΙΖΑ κυριαρχείται από υποσυνείδητα συμπλέγματα μειονεξίας που τον αναγκάζουν να χαράσσει γραμμές υπεροχής καλλιεργώντας τον φιλιστινισμό των μαζών, οδηγώντας τις πλάνες των όχλων και ακολουθώντας την αλήθεια της ιστορίας. Παίζει το κομματικό παιχνίδι της αμφισβήτησης της μνησικακία και του διχασμού με πολύ πάθος, χωρίς λογισμό και καθόλου αυτοπεποίθηση.

Μ΄αυτό το νόημα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι παρά μια μάζωξη νευρωτικών που ραδιουργούν, καυγαδίζουν και πέφτουν από την μία ήττα στην άλλη που σκοτώνεται σφάζοντας, που εξαφανίζεται εξαφανίζοντας. Γιατί δεν υπάρχει παρά σαν αντίθεση. Είναι το γαγγραινιασμένο μέλος της Ελλάδας, που εμείς δεν έχουμε παρά να το κουνήσουμε λίγο για να πέσει.Το τέλος του είναι μοιραίο και αναπόφευκτο.