Μόνο εμείς μπορούμε......

Το πολιτικό μας κατεστημένο είναι σάπιο! Δεν έχει ούτε τα αναγκαία, τα στοιχειώδη χαρακτηριστικά για να κυβερνήσει. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση είναι δυο αντίπαλα στρατόπεδα που κινητήριος δύναμης τους είναι τα πάθη, το ενάντια και κόντρα, το κάφτε τα όλα, χωρίς θέσεις, χωρίς προτάσεις. Έτοιμο να θυσιάσει λίγα στρέμματα Ελλάδας για να μη χάσει τον ύπνο του. Αντιπροσωπεύει τις δύο όψεις της σφραγίδας του θανάτου, του οποίου το αποτύπωμα φέρει η ιστορία μας εδώ και 37+1 χρόνια: του δηλητηρίου των ιδεολογιών, της παντοδυναμίας του παρά. Η επικράτηση του αντικατοπτρίζει την παρακμή μας, γιατί η επιλογή του αντιστοιχεί στις δύο βασικές αιτίες αυτής της παρακμής. Υπάρχει γιατί πρέπει να υπάρχει. Είναι το κατεστημένο που μας αξίζει. Δεν έκλεψε τα αξιώματα του. Η εποχή μας αναγνωρίζεται σε αυτό. Δημιούργησε ένα καθεστώς που αρμόζει στην απάθεια μας.

Η διοίκηση του κράτους είναι σάπια. Οι καρεκλοκεύνταυροι, μισοί καρέκλες μισοί ανθρωπόμορφα όντα, αδιαφορούν για όλα, για τα πάντα, για όλους. Όταν δεν αδιαφορούν είναι για να παραλύσουν κάθε κίνηση. Υπολογίζουν μόνο στην κονόμα και πώς θα κάνουν δώρα στον εαυτό τους.

Το πνευματικό κατεστημένο είναι σάπιο. Δεν έχει ούτε τα ελάχιστα χαρακτηριστικά, αναγκαία για να καθοδηγήσει το έθνος των Ελλήνων στην έξοδο από την παρακμή. Δεν ενδιαφέρεται Επιθυμεί ένα λαό χωρίς σκέψη, μία άμορφη μάζα κρέας για τα κανόνια της Νέας Τάξης, ένα προορισμένο για εκμετάλλευση ζώο, ένα ανθρώπινο συνονθύλευμα αντίθετο στη φύση και για το οποίο η λέξη έθνος δεν θα έχει κανένα νόημα.

Οι πολιτικατζήδες περιορίζονται στα αξιώματα, στις απολαβές, στην λαμογιά και τις μίζες. Κύριο μέλημά τους είναι η διατήρηση της κάστας τους και συνθηκολογούν σε οποιανδήποτε απαίτηση ή οποιονδήποτε εκβιασμό για να την διατηρήσουν.

Τα σύνορα μας είναι ανοιχτά οι ψυχές μας βγαίνουν σε πλειστηριασμό. Το κράτος που δεν επιτρέπει να εκτραπεί η ρόδα ενός φορτηγού χωρίς να διεξάγει έρευνες επιτρέπει την απαλλοτρίωση των Ελλήνων χωρίς να λέει λέξη. Οι ΜΚΟ, οι οργανώσεις σφραγίδα με πολλά λεφτά που κανείς δεν ξέρει από που έρχονται, οι πολυτελείς αφίσες το μαρτυρούν, και οι ανεπάγγελτοι ιστρούχτορές το αποδεικνύουν, ανεξέλεγκτα απαλλοτριώνουν την σκέψη μας, με τσαμπουκά και νταιλίκι.

Όλοι οι σημερινοί ταγοί δυστυχισμένοι μέτοικοι περιορίζονται στα αξιώματα, τις θεσιθηρίες, στην δουλοπρέπεια προς τους πλανητάρχες και στην αδιαφορία προς την μόνη πραγματική δύναμη: την δύναμη των Ελλήνων.


Οι Έλληνες κοιμούνται. Σε λίγο δεν θα έχουν κανένα χαρακτηριστικό Έθνους. Απλά θα συνωστίζονται πάνω σ’ αυτόν τον χώρο που ακούει στο όνομα Ελλάς.

Το Έθνος είναι σύνδεσμος ατόμων ομοιογενών, ομόγλωσσων και συνειδητοποιημένων για την οντότητα τους. Έχουν επίγνωση των πεπρωμένων τους ως σημερινού κρίκου της ομηρικής αλυσίδας που δένει την μία γενιά με την άλλη. Έχουν ένα χώρο, μια γη για να γεννιούνται, να ζουν, να πεθαίνουν, όπως γενιές πριν από αυτούς και γενιές μετά από αυτούς. Μια Πατρίδα γη που αποκτήθηκε με θυσίες και αγώνες και ποτίστηκε με αίμα.

Αυτά τα απλά θέλουν να τα λησμονήσουμε Διαμαντοπούλες, Ρεπούσηδες, Λιάκοι, Δραγώνες, Δήμου, Αδριανόπουλοι, Μπουκάλες, Μανδραβέληδες, Σωμεριτηδες .....μας έβαλαν στο πλυντήριο. Θέλουν να μας «πλύνουν τον εγκέφαλο» για να ξεθωριάσει μέσα μας κάθε έννοια του έθνους. Να ξεχάσουμε την ιστορία μας, την γλώσσα μας, την θρησκεία μας ώστε να πάψουμε να είμαστε εμπόδιο στα πλανητικά σχέδια.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ένα απλό και συνάμα δύσκολο πράγμα.

Δεν θα σωθούμε αν δεν θέλουμε να σωθούμε. Δεν θα επιβιώσουμε σαν Έθνος αν δεν κάνουμε εμείς οι ίδιοι προσωπικά και συλλογικά, αυτά που δεν θέλει ή δεν μπορεί να κάνει η νομεκλατούρα που μας κυβερνάει.

Κανείς δεν θα μας υπερασπισθεί αν εμείς δεν υπερασπίσουμε τον εαυτό μας. Χρειάζεται σάλπισμα θέλησης, αποτίναξη της υπνηλίας, της μαστούρας που μας ποτίζουν. Σημαίνει έχθρα ζωντανή, ξεχειλισμένη, βαθιά κατά οποιουδήποτε προσβάλει την υπόσταση μας.
Το μέλλον μας είναι στα χέρια μας και μας ανήκει.

Οι «Ευρωπαίοι» δεν θα θυσιάσουν ούτε μία σταγόνα αίμα, δάκρυα, ιδρώτα ή συμφέρον για να μας υπερασπισθούν. Ο Τούρκος, σαν καλός κουμπάρος, θα θυσιάσει τα πάντα για να μας καταβροχθίσει, ονειρευόμενος την αυτοκρατορία του. Οι Σλάβοι θα περιμένουν χαιρέκακα την συντριβή μας για να γλείψουν κάνα κοκαλάκι από τα αποφάγια του Τούρκου.

Οι πολιτικατζήδες αφού φρόντισαν για το μέλλον των παιδιών τους θα πηδήξουν στα κότερα τους και θα φύγουν νύχτα για να ξεκοκαλίσουν τα κοψίδια της αρπαχτής και της λαμόγιας τους σε άλλους τόπους. Οι διανοούμενοι ρυπαροί και τρισάθλιοι, όσοι προλάβουν να την κοπανίσουν θα παίξουν «τον θλιμμένο και αδικημένο πρόσφυγα» και μερικοί άλλοι, που στην κωλοτσεπη ή στο ταγάρι κρατάνε και κάνα αμερικάνικο διαβατήριο θα πάνε για την νέα τους πατρίδα. Ποια πατρίδα; Μήπως είχανε και ποτέ.
Μόνο εμείς μπορούμε να τα ανατρέψουμε όλα αυτά.... Αν θέλουμε..
Αλλιώς η Ελλάδα, ό,τι απομείνει θα είναι η χώρα των χαμένων ευκαιριών και των χαμένων ανθρώπων που..."Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα - προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα!"