Ελπίδα του Έθνους

Στην Ελλάδα σήμερα μια καταπληκτική αρμονία βασιλεύει οι τράπουλες σημαδεμένες, τα ζάρια "καραγκιοζάκια", μονά-ζυγά δικά μας . Οι κήρυκες της υποταγής και της ακινησίας κλεισμένοι στην ναρκισσίστικη γυάλα τους αναθεματίζουν τις ελεεινές πολιτικές συντεχνίες, την αναξιοκρατία, το καθεστώς, τους εργατοπατέρες, τους κουκουλοφόρους. Πέραν από μία αρθρογραφία του αναθέματος δεν μας λένε πώς και γιατί φθάσαμε ως εδώ που φθάσαμε, στο τελευταίο σκαλί στου "κακού τη σκάλα". Σε τελευταία ανάλυση κατά βάθος όλοι διαβάζουμε την ίδια εφημερίδα παρακολουθούμε την ίδια τηλεόραση Επιφανειακές αντιζηλίες, ψευδείς διενέξεις φαίνονται να τις χωρίζουν. Όταν όμως πρόκειται για το συνδικάτο των συμφερόντων, που έχει μοιράσει προς ίδιον όφελος όλα τα όργανα της εξουσίας μία ξαφνική ταυτότητα απόψεων τους ενώνει. Σιωπή για τα καμμένα βιβλιοπωλεία. Σιωπή για τις καταστροφές των σχολείων. Σιωπή για το δράμα των μεροκαματιάρηδων που καταστρέφονται οι περιουσίες τους από τα τσιράκια του παρακράτους. Σιωπή για τα πανεπιστήμια κρανίου τόπο, άντρα φευτοπροοδευτικού διεθνισμού, πνευματικής αγκύλωσης, ιδεολογικής τρομοκρατίας. Σιωπή για τον αφελληνισμό της παιδείας. Εκείνη την στιγμή δεν υπάρχουν μεταξύ τους περισσότερες διαφωνίες από εκείνες που υπάρχουν μεταξύ των ιεροκηρύκων διαφορετικών θρησκειών, όταν φωνάζουν εναντίον των Απίστων και των Αθέων.

Έτσι δεν έχουμε κανένα τρόπο να διαλέξουμε μεταξύ των απόψεων που θα μας επέτρεπαν να τοποθετηθούμε, όπως δεν έχουμε κανένα τρόπο να επιλέξουμε μεταξύ των υποψηφίων που μπορούμε να εκλέξουμε και απλά διαλέγουμε όπως θα διαλέγαμε από τον κατάλογο με τα φαγητά στην ταβέρνα ή το εστιατόριο. Τα γεγονότα μας παρουσιάζονται παντού με την ίδια συγκάλυψη. Οι αξίες μας παρουσιάζονται σύμφωνα με μία ενιαία ιεραρχία. Και δεν μπορούμε να διαβάσουμε τα νέα του κόσμου παρά μόνο μέσα από ένα κόσκινο, που μας επαναφέρει συνέχεια στα μάτια μερικά σαφή παραπτώματα και που μας φράζει παντοτινά άλλους ορίζοντες που υποτίθεται πώς "δεν υπάρχουν".

Ακριβώς όπως σε μία δικτατορία, όπου ΜΜΕ(ξαπάτησης) λιγότερο "ποικίλα" από τα δικά μας, αλλά κατά βάθος ίδια με αυτά, παραμορφώνουν αποκρύπτουν με επιμονή από τους πολίτες μερικά μέρη του κόσμου και δεν φωτίζουν πάρα΄μόνο την όψη του κόσμου που πρέπει να δουν.

Δεν πρέπει να είμαστε αυτοί που είμαστε. Δεν ξέρουν τι μπορεί να κρύβεται μέσα μας. Ίσως το αίσθημα της τιμής, ή υπερηφάνεια, ο σεβασμός του αίματος μας, ένα είδος επιδίωξης καθαρότητος και μεγαλείου, ποιός ξέρει; Όλα αυτά ελαττώματα που δεν ευνοούν τον "καλόν αγοραστή" των μαζικών, φθηνών εμπορευμάτων. Αρα μας ξεπλένουν, όπως το μετάλλευμα που βγαίνει από τα ορυχεία. Και από αυτό το αρχικό πλύσιμο που επαναλαμβάνεται συνεχώς με κόπον και επιμονή εξαρτάται πόσο καλοί είμαστε. Αυτό είναι το βασικό μέλημα των ΜΜΣ(κοταδισμού).

Έχουμε δικαίωμα σε όλα, εκτός από το να έχουμε δική μας ψυχή, εκτός από το να έχουμε δική μας θέληση. Και όλη η τέχνη της"ενημέρωσης" συνίσταται στο να μας αναγκάσει να διαλέξουμε μεταξύ των εγκεκριμένων ιδεών, των εγκεκριμένων κομμάτων, των εγκεκριμένων προσώπων που είναι τόσο ωραία συσκευασμένες με διαφορετικό χαρτί περιτυλίγματος, ωραίες κορδελίτσες και φιογκάκια, χωρίς να υποψιαζόμαστε ότι στην πραγματικότητα δεν περιέχουν παρά το ίδιο ναρκωτικό, χωρίς κυρίως να σκεφτόμαστε ότι υπάρχουν και άλλα πράγματα που η γεύση μας έχει μείνει αόριστα στον ουρανίσκο!

Έτσι τα κόμματα και τα ΜΜΕ(ξαπατάσης), οι συντεχνίες της παρασιτικής διαπλοκής, αλληλοϋποστηρίζονται. Η θέληση των Ελλήνων ακόμη και όταν είναι δίκαιη, ακόμα και όταν είναι ισχυρή δεν μπορεί παρά να χρησιμοποιηθεί προς ορισμένες κατευθύνσεις και πάντα προς όφελος της νομενκλατούρας που νέμεται την χώρα. Οι Έλληνες αισθάνονται τι είναι καλό και τι δίκαιο. Αλλά τι μπορεί να κάνουν; Όσο μακρυά και αν κοιτάξουν βλέπουν την ίδια σκυθρωπή πεδιάδα και τους ίδιους βάλτους. Διαβάζουν, ακούν ίδια ονόματα και μετά τα ονόματα τα ίδια λόγια. Θα ήθελαν να δουν να μάθουν να εκλέξουν αντί να διαλέξουν.

Αυτή η αδυναμία των Ελλήνων, ο σφετερισμός της θέλησης τους παίρνει τέλος. Η Χρυσή Αυγή γκρεμίζει τα τείχη που "χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ" έκτισαν γύρω μας. Το καθεστωτικό κατεστημένο ωρύεται. Ένα φάντασμα πλανιέται στην Ελλάδα : το φάντασμα της Χρυσής Αυγής. Όλοι και όλες δημόσιοι και κοινοί΄επαγγελματίες και ερασιτέχνες της παραπληροφόρησης ενώθηκαν σε μια Ιερή Συμμαχία για να κυνηγήσουν αυτό το φάντασμα. Δεν θα περάσει. Ο ταριχευμένος λόγος, η κομπάζουσα αμάθεια των κάθε λογής λακέδων του Soros και του USAID, οι ρεπατζούδες του πολιτικού κατεστημένου, οι έμπουσες, οι μποβαρίζουσες και οι διάφορες συνοικιακές κατίνες της αριστερόστροφης προοδευτικάντζας που για δεκαετίες μέσα από τις φυλλάδες και τα κανάλια διαβουκόλιζαν την θέληση των Ελλήνων βρήκαν αντίλογο. Οι διάφοροι μαϊντανοί, οι δημόσιοι διανοούμενοι, οι ανιματέρ βουλευτές, οι τσούλες της πολιτικής, τα Botox των 8 και 9 και οι υπουργοί κονφερασιέ δεν είναι πλέον μόνοι τους, να παίζουν θέατρο και την επομένη στην Ύδρα ή στο GB να κτυπάει ό ένας τον άλλον στην πλάτη και με μαγκιά πεζοδρομίου να καμαρώνουν "Ρε μεγάλε, ωραία τι βρήκαμε χθες, Μήτσο, Πιάσε ένα Single Malt".

Η Χρυσή Αυγή ξανά ανάβει τις φωτιές και τις πλάστρες που είχαν σβήσει

"Στην εκκλησιά στον κλίβανο, στο σπίτι, σταργαστήρι, - στο κάστρο στην καρδιά σταποκαΐδια, απρίλης!"

Η Ελλάδα είναι αιώνια. Σε αντίθεση με τους μισθοφόρους του Soros, τους μοιραίους εθνοφοβικούς που κυριαρχούνται από παραμεταιχμιακές αλλοιώσεις και ζουν με εμμονές ιδέες εκτός τόπου και χρόνου. Η Χρυσή Αυγή πήρε στα χέρια την Ελλάδα. Οι γνωμοδιαμορφωτές, οι τεταρτοεξουσιαστές διαγουμιστάδες κάθε ιερού και όσιου, οι από τηλεοράσεως διακινητες του κάθε χυδαίου και ευτελούς, οι μυξοπροοδευτκοί έμποροι του αρνητισμού και του αγοραίου αριστερισμού δεν μπορούν, κατ΄εξακολούθηση, να βιάζουν τον πατριωτισμό των Ελλήνων

Η Χρυσή Αυγή σπαθάρης της μοίρας του Έθνους, γεμάτη χίμαιρες και μουσική, τυλιγμένη στην μεγάλη συμφωνία του αγώνα ζει ολόψυχα το μεγάλο όνειρο μας, την Ελλάδας μας, την αγάπη μας, την λευτεριά μας. Χρυσαυγίτες Εμπρός! Για σένα Ελλάδα! Για την πατρίδα που μας βαστά, που δίνει σκοπό και ένα νόημα στη ζωή μας. Είμαστε ευτυχισμένοι. Τρανότερα από κάθε άλλη φορά, από τα έγκατα της ψυχής μας σηκώνονται αγάλι-αγαλι τα λόγια του Γεωργιου Γεμιστού-Πλήθων που μας συνεπαίρνουν:

"Εσμέν γαρ Ελληνες το γένος, ώς η τε φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί".

Είναι λόγια συγκλονιστικά, , πολεμική ιαχή, ύμνος αγγελικός, είναι λόγια θριάμβου! Χωρίς φόβο και χωρίς πάθος με την στιγνή λογική δύναμη που μας δίνουν τα συγκλονιστικά αυτά λόγια τραβάμε εμπρός.....Ο αγώνας που άρχισε πρίν από είκοσι χρόνια τώρα κορυφώνεται. Έτοιμοι για πάλεμα, για μάτωμα για την καινούργια γέννα. Πού όλοι οί Έλληνες, οι Ελληνίδες, τα Ελληνόπουλα περιμένουν.....