¨Γονιός Χρυσαυγίτης"‏

"Τι σόι γονιός μπορεί να κουβαλάει το εξάχρονο παιδί του στα κρυφά σχολειά της Χρυσής Αυγής; Τι σόι πατέρας είναι εκείνος που το Σάββατο, αντί να το πάει σε καμιά παιδική χαρά, το τραβολογάει στους παλικαράδες;"...
Αυτή την απορία έχει κάποιος κύριος Στέφανος Τζανάκης από το δωσιλογικό ΤΑ (ελεύθερα) ΝΕΑ 2/3/2013. Ο καλός αυτός άνθρωπος πρέπει να έμενε εκτός Ελλάδος τα 40 χρόνια μεταπολίτευσης ή να είχε κλειστεί στα χρυσά γκέτο των βορείων προαστίων. Άραγε ξέρει κατά που πέφτει η Αρτέμιδα; Δεν πειράζει είμαστε έδω να τον βοηθήσουμε να καταλάβει. Αν καταλάβει!
"Ο γονιός χρυσαυγίτης" είναι ο γονιός που είδε κατά την "πορτοκαλί εξέγερση" του Δεκέμβρη 2008 τις αριστερόστροφες σαχλές δασκάλες να κλέβουνε την ψυχή των παιδιών του δημοτικού,  να τα παίρνουν, να τα πηγαίνουν έξω από το σπίτι του Καραμανλή στη Ραφήνα για να φωνάξουν δολοφόνε ή να πετροβολήσουν τα αστυνομικά τμήματα.
"Ο γονιός χρυσαυγίτης" είναι ο γονιός που για 40 χρόνια δεν τολμούσε να προφέρει τις λέξεις πατρίδα, Έθνος, Κύπρος χωρίς να παίσει θύμα των πλέον βάρβαρων σχολίων και χλευασμού.
"Ο γονιός χρυσαυγίτης" είναι ο κηπουρός, ο βοσκός, η νοικοκυρά που αρνείται τον "συνωστισμό της Σμύρνης"

"Ο γονιός χρυσαυγίτης" είναι αυτός που δεν θέλει να πιστέψει ότι ο πίθηκος του Στάλιν Ζαχαριάδης είναι μεγάλη προσωπικότητα της πολιτικής και της τέχνης και ότι ο αιμοσταγής Βελουχιώτης μέγας λαικός ήρωας.
"Ο γονιός χρυσαυγίτης" είναι ο γονιός που θέλει το παιδί του να μάθει την ιστορία του τόπου του αυτή που γράφτηκε με ιδρώτα, αίμα και θυσίες. Την πραγματική ιστορία του τόπου, όχι την ιστορία που γράφεται σύμφωνα με τις εντολές του USAID, του State Department, του Soros.
"Ο γονιός χρυσαυγίτης" είναι ο γονιός που θέλει το παιδί του να ακούσει, να μάθει για την θυσία του Γρηγόρη Αυξεντίου, τον αετό του Μαχαιρά, που σαν σήμερα 3 Μαρτίου 1957 οι πολιτισμένοι αποικιοκράτες τον έκαψαν με φλογοβόλα γιατί ήθελε λέει νάναι λεύτερος.
"Ο γονιός χρυσαυγίτης" είναι ο μεροκαματιάρης Έλληνας που θέλει το παιδί του να διαβάζει Πηνελόπη Δέλτα, Μ Καραγάτση, να απαγγέλει Παλαμά και όχι τον Μπιντέ του Χακκά ή τα ποήματα του βουλευτή-ποιητή Κουράκη.
"Ο γονιός χρυσαυγίτης" είναι άνθρωπος της φτώχειας, του μεροκάματου των Δυτικών συνοικιών της Αθήνας, της Αρτέμιδας που δούλεψε δυο δουλειές - μία δουλειά την ημέρα και ταξιτζής την νύχτα - για να μπορέσει το παιδί του να μπει στο Πανεπιστήμιο. Όταν μπήκε είδε με τρόμο το Πανεπιστήμιο να έχει μετατραπεί από τους λημεώνες της πανεπιστημιακής κοινότητας παρέα με τους τραμπούκους της αριστεράς σε "Αυλή των Θαυμάτων"
"Ο γονιός χρυσαυγίτης" θέλει να πάει το παιδί του το Σάββατο στην παιδική χαρά όπως τον πήγαινε ο πατέρας του, άλλα δεν μένει στην Πολιτεία, στην Εκάλη, στο Ψυχικό. Μένει στο Άγιο Παντελεήμονα, στην Πλατεία Αμερικής, στις φτωχογειτονιές της Αθήνας που "κει συν δυό δεν περπατούν συν τρείς δεν κουβεντιάζουν, παρά πενήντα κι εκατό και πάλι φόβο έχουν"
"Ο γονιός χρυσαυγίτης" είναι ο γονιός που δούλεψε, εργάστηκε για ένα καλλίτερο αύριο, έσκυψε στο χωράφι του και το καλλιέργησε και έβλεπε τους πρασινοφρουρούς και τις συμμορίες τους να κλέβουν τον ιδρώτα του, τα κόπια του, τις δουλεψιές τους και να σε μία νύχτα απο σκατατζίδες του χωριού να γίνονται άρχοντες με πρώτο τραπέζι πίστας στα σκυλάδικα της επαρχίας.
"Ο γονιός χρυσαυγίτης" ήτανε στο Πολυτεχνείο το 1973. Φώναξε με ηχηρό πάθος, ηρωική αυταπάρνηση, νεανική ανιδιοτέλεια Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία. Μέσα σε 40 χρόνια είδε τους πονηρούς να παίρνουν την φωνή του και με πάθος, ιδιοτέλεια και κούφια λόγια  να την κάνουν Μίζα-Απάτη-Λαμογιά.
"Ο γονιός χρυσαυγίτης" ακούει τον μεστό λόγο και καταλαβαίνει ότι η μεταπολίτευση δεν ήταν παρά το διαγούμισμα της χώρας από την "γεννιά του Πολυτεχνείου" ΑΕ
"Ο γονιός χρυσαυγίτης" είναι ο φτωχός, ο μεροκαματιάρης, που είδε....ότι δεν τον εκπροσωπούν πλέον οι κολεγιόπαιδες, οι αρσακειάδες, οι απόφοιτοι των ιδιωτικών σχολείων, των Πανεπιστημίων της Εσπερίας που μάθανε για την φτώχεια διαβάζοντας πλάι στην πισίνα του μπαμπά τους.
"Ο γονιός χρυσαυγίτης" κατάλαβε ότι η αξυρισιά και η εμφάνιση χωρίς γραβάτα είναι απάτη που προσπαθεί να πείσει τους Έλληνες: περάστε από το μαγαζί μας με την έρμη ψήφο σας. Άραγε όλοι αυτοί οι αγραβάτοτοι και αξύριστοι που το παίζουν λαϊκοί έχουν πάει ποτέ Κυριακή σε κάνα χωριό;