Αποκατάσταση δημοκρατίας ή Δειμοκρατίας

“Η κρίση έφερε υποχώρηση της δημοκρατίας και αυτή είναι ίσως η δραματικότερη παρενέργεια της οικονομικής περιπέτειας. Η ποιότητα του κοινοβουλευτισμού, της αντιπαράθεσης μεταξύ κομμάτων, του πολιτικού διαλόγου, του τρόπου λήψης των αποφάσεων της εκτελεστικής εξουσίας τραυματίστηκε βαρύτατα. Και όλα αυτά, ενώ απέκτησε δυνάμεις, για πρώτη φορά στα ελληνικά χρονικά, ένα νεοναζιστικό μόρφωμα που κηρύττει το μίσος και τον αλληλοσπαραγμό. Μπορεί κανείς να επιχειρήσει πολλές ερμηνείες γι’ αυτό το φαινόμενο, που δεν μας τιμά ως χώρα και ως λαό, όμως η ουσία είναι ότι η δημοκρατία υπέστη πολλαπλά χτυπήματα.”

Μήνυμα κυρίου Παπούλια για την “αποκατασταση” της δημοκρατίας

Ο κύριος Παπούλιας ως πυγμαίος τω πνεύμα, εμποτισμένος με καθεστωτική αλλοτρίωση, ελευθέρωσε με τον λόγο του τα λύματα της φαυλότητας που πνίγουν ήδη της Ελλάδα του πολιτισμού και της δημιουργίας. Μολονοτι δημιούργησε το πρόβλημα διατηρεί ατόφια μια συμπεριφορά αμετανόητη, αλαζονική με πρόσημο την καθολική έκπτωση και ταπείνωση της κοινωνίας. Αφου παρέδωσε κυριολεκτικά την χώρα στην διεθνή των αγορών μεταβλήθηκε σε απλό εντολοδόχο των αμερικανοσιωνιστών, με άντάλλαγμα την αντληση από αυτούς νομιμοποίησης, προκειμένου το “συνταγματικό τόξο” να διατηρήσει το δυναστικό κράτος και το κεκτημένο του. Με λίγα λόγια υπέβαλε την χώρα σε μία απεχθή εξωτερική κατοχή, για να διατηρήσει το ίδιο την δική του επι της ελληνικής κοινωνίας.

Κύριε Παπούλια πρέπει να διαβάσεις τα σοφά λόγια του συντρόφου  Παπαδάτου-Αναγνωστόπουλου του ΣΥΡΙΖΑ που μάζεψε τα μπάζα του θερμοκήπιου της διαφθοράς ΠΑΣΟΚ που κάποτε ήσουν εκλεκτό του μέλλος, φορέας νομιμοποίησης κάθε έννοιας διαπλοκής και αυλικός της κομματοκρατίας

-Η "νομιμότητα" δεν είναι αυτονόητη και αιώνια

-Ούτε πιστεύουμε πως η ελευθερία μας τελειώνει εκεί που αρχίζει η            ελευθερία των άλλων."

-Για τη στοιχειώδη κοινωνική αυτοάμυνα απαιτούνται συγκεκριμένα "ποσά"  βίας. Αυγή (21/6/2008).  

Η Ελλάδα για 40 χρόνια ζει την βαρβαρότητα της "επαναστατικής" μεταπολίτευσης: “Μεταπολίτευσι η  συνέχεια του εμφυλίου πολέμου με ειρηνικά μέσα” (Στέλιος Ράμφος, Η λογική της Παράνοιας, 2011, σελ 20).  Η αριστερά γεμάτη βαθύτατη, υπεροπτική και κυνική περιφρόνηση προς τους Ελληνες και το μέλλον τους, με τρόπο αγύρτικο, δημαγωγικό και παραπλανητικό επέβαλε  την θέληση της με την απροκάλυπτη βία. Να θυμίσουμε στον κύριο Παπούλια  ότι η βία και αριστερά είναι σαν σιαμαίοι αδερφοί που αν τους χωρίσεις πεθαίνουν.

Η αριστερά  κύριε Παπούλια πιστεύοντας ότι η “βία είναι η μαμή της ιστορίας”  για 40 χρόνια κάνει καισαρική στην Ελλάδα, κυρήττει το μίσος και τον αλληλοσπαραγμό, δίνει ραντεβού στα γουναράδικα,  Τα φληναφήματα σου κύριε Παπούλια  δεν είναι παρά η ιδεολογική γλίτσα που έχει κατακαθίσει στα αρρωστημένα μυαλά των παπατζήδων της αριστεράς που καλουπωμένοι μέσα σε ιδεολογήματα και νεκρές πολιτικές οριοθετήσεις αδυνατούν να αρθρώσουν δημιουργικό λόγο. Κύριε Παπούλια να σου θυμίσουμε το 1981 με κλαρίνα, νταούλια και ζουρνάδες βγήκαν στους δρόμους οι χαλέδες του ΠΑΣΟΚ εμπλουτισμένοι απο ανανήψαντες χουνταίους   και ούρλιαζαν, πυροβολούσαν με τις καραμπίνες τα σπίτια των “άλλων”, μαζεύονταν κάτω από τα παράθυρα των γειτόνων και ούρλιαζαν με εγκληματικό πάθος “απόψε πεθαίνει η δεξιά”. Παρέδωσαν την Ελλάδα  στα νύχια του ολετήρα αρπακολατζή Ανδρέα Παπανδρέου για ένα πιάτο φαϊ. Αυτό το γνώριζουν όλοι οι υγιώς σκεπτόμενοι Έλληνες, πλην εκείνων που ελέω ΠΑΣΟΚ - εν μια νυκτί - κοιμήθηκαν ...σκατατζήδες και ξυπνήσαν ...άρχοντες.!

Κύριε πρόεδρε,  το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός  είναι προνόμιο της αριστεράς. Της  αριστεράς που έχει πετάξει  το προσωπείο και εμφάνισε το πραγματικό της πρόσωπο, αποδεικνύοντας πόσο μισάνθρωπη, μισαλλόδοξη και μισελληνική είναι και θα είναι πάντα. Οι σελίδες των εφημερίδων είναι γεμάτες άρθρα  της προοδευτικής σάχλας που  στάζουν μίσος, μισαλλοδοξία και ρατσισμό κατά των Ελλήνων. Η παρουσία της Αριστεράς στην Ελλάδα είναι μία αφήγηση προδοσίας, βίας, αίματος και μίσους. Από τα πειθήνια 45άρια της "17 Νοέμβρη", το μαντάτο πράσινο τελέσίγραφο του 89 ότι: αν πάει σε δίκη ο Ανδρέας το ΠΑΣΟΚ θα αιματοκυλύσει την χώρα, την λεηλασία του πορτοκαλί Δεκέμβρη 2008 των νταβατζήδων που “το αίμα κυλάει εκδίκηση ζητάει”,  την "κινηματική βία" του Βέλτσου: “Στο επίπεδο της κινηματικής αριστεράς τα πράγματα είναι διαφορετικά. Εκεί οι ενέργειες πρέπει να έχουν την πρωτόγονη, βίαιη υποχρεωτικά έκφραση και είναι ηλίθιοι αυτοί που λένε να καταδικάσουμε τη βία. Δεν μπορεί να υπάρξει αλλαγή αν δεν υπάρξει βία, ως μαμή της ιστορίας, που είναι η περίφημη έκφραση του Μαρξ”. (Το Βήμα της Κυριακής, ΒΗΜagazino, τ. 403, 6/7/2008), μέχρι τις αριστερές συμμορίες των παρακρατικών που λυμαίνονται τα πανεπιστήμια και τα έχουν μετατρέψει σε άντρα ανομίας, κρανίου τόπο  μοιράζοντας τα "συγκεκριμένα ποσά βίας" του ΣΥΡΙΖΑ σε όποιον τολμήσει να φέρει εμπόδιο στην ποικίλη και σκοτεινή συναλλαγή φοιτητικών παρατάξεων και κομμάτων με την διοίκηση των πανεπιστημίων και τους "φωταδίστικους" μηδενιστές.

Δύο παιδιά, ο Γίωργος Φουντούλης και ο Μανώλης Καπελώνης δολφονήθηκαν εν ψυχρώ απο τους εγκάθετους της φράκσιας σου και δεν είχες το ψυχικό ανάστημα να προφέρεις δύο λόγια παρηγορίας στις χαροκαμενες οικογένειες

Κύριε Παπούλια  και σεις μαινόμενοι “προοδευτικοί”, της ολιγαρχικής συμμορίας καταντήσατε τον Έλληνας άνθρωπο του 21ου αιώνα να είναι ένα ηθικό ναυάγιο, κωφάλαλο, ανίκανο να ακούσει, ανήμπορο να μιλήσει και τυφλό σε ό,τι είναι απαγορευμένο να κοιτάξει. Να ζει ενστικτωδώς τον "θάνατο του Έθνους", να στερείται κάθε αναφορά του βίου και με κοκαλωμένη ψυχή να μην υποψιάζεται τα μεγάλα ερωτήματα και να μην τα θέτει ποτέ στην ψυχή του. Για 40 χρόνια το μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού παρακολούθησε την επέλαση της αριστερόστροφης  προοδευτικάντζας, της καθεστωτικής διανοήσης που διέλυσε την κοινωνία, διαστρέβλωσε τις έννοιες …Με άμεση απειλή να μεταβληθεί η Ελλάδα σε “μη χώρα” και μάλιστα να “ιμιοποιηθεί”.

Μετα 40 χρόνια ήλθε  ώρα της Χρυσή Αυγής, της Χρυσής Ελπίδας, της Χρυσής Αναγέννησης που υπηρετεί το κοινωνικό σύνολο. Σήμερα ήλθε η ώρα της Χρυσής Αυγής. Η Χρυσή Αυγή έχει πρόταση και εκπροσωπεί τους μεροκαματιάρηδες, την φτωχολογιά, την Ελλάδα του αγώνα  που οι οργανωμένες ομάδες των εγκαθέτων των βορείων προαστείων της κλινικά νεκρής αριστεράς, που τις συντηρούν τα ΜΜΕ(ξαπάτησης) ,κατέστρεψαν και υποθήκευσαν το μέλλον των παιδιών τους. Η Χρυσή Αυγή υπηρετει τον Ελλήνα γιατί προέρχεται απο τον λαό, αγωνίζεται για τον λαό, είναι ο λαός  και ακολουθεί την προτροπή  του Νίκου Γκάτσου “όλοι μαζί να διωξουμε τα σκουπίδια αυτά απο τη χώρα”. Η Χρυσή Αυγή άνοιξε τον διάλογο με τους Έλληνες για την υπέρβαση μιας εποχής που σηματοδότησε η οπώσδήποτε αναπόφευκτη λογική της ολιγαρχίας. Ολιγαρχίας που αρνείται ακόμη και να αποδεχθεί σήμερα κάθε αυτονομία σκέψης, η οποία θα παράγεται απο την Ελληνική κοινωνία, επειδή ενδεχομένως φοβάται ότι είναι ικανή να θέσει σε κίνδυνο τις ευαίσθητες ισορροπίες που της παρέχουν την ιδεολογική ηγεμονία και μάλιστα, την ίδια τη νομιμοποίηση λεηλασίας της πατρίδας μας.  

Η Χρυσή Αυγή είναι ο σπινθήρας που  κινητοποιεί την κοινωνία να εναντιωθεί στο σύστημα κομματοκρατίας/λεηλασίας που την έρριξε βορά στον Καιάδα της διεθνούς ολιγαρχίας των αγορών.

Χρύσή Αυγή είναι η “ογρή φωτιά” που καίει ο πολιτικό σύστημα της κομματοκρατίας της εξουσιαστικής ολιγαρχίας που λειτουργεί έναντι του κράτους με τους όρους του “υποκόσμου”. Ένα πολιτικό σύστημα που παράγει “ηγέτες σκουπίδια”, χωρίς καμία “φιλοδοξία” υστεροφημίας. Ιδιοποιείται απροκάλυπτα το δημόσιο αγαθό που προώρισται να υπηρετήσει και έχει μεταβληθεί σε σύστημα νομής λεηλατικού τύπου. Η δημόσια διοίκηση, η δικαιοσύνη, η βουλή που νομοθετεί και θεσμοθετεί αυτό το σύστημα της διαπλοκής και διαφθοράς υπερβαίνει τη φανατασία ακόμη και του πιο ευφάνταστου κακοποιού.

Χρυσαυγήτες είναι η γενιά που άρχισε να σκέφτεται μετά τον κατακλυσμό, το μεταπολιτευτικό τσουνάμι. Έχει μέσα της ψυχή που δεν χρωστά στην υποτέλεια. Είναι ο λαουτζίκος, οι άνθρωποι που είπαν φτάνει. Εφτασε η ώρα να πάψουμε να είμαστε σκυφτοί.  Δεν θα νομιμοποιούμε πλέον με την ψήφο μας το πολιτικό προσωπικό που επέλεξαν οι μηχανισμοί στην ιεραρχία του κράτους.Έφτασε η ώρα να πάψουμε να κρύβουμε τις ιδέες μας για το έθνος και την πατρίδα. Είναι η γενιά που παρά τις προσπάθεις των σεσημασμένων διαγουμιστάδων του Ελληνισμού να της κόψουν τον ομφάλιο λώρο με το παρελθόν, την ιστορία, τις παραδόσεις ξεκίνησε τον αγώνα. της τιμής και της αξιοπρέπειας. την εμβάθυνση βιώματος της ελληνικότητας μας. Τιμή είναι να υπηρετείς την Ελλάδα χωρίς ματαιοδοξία, χωρίς να λυπάσαι τον εαυτό σου, και μέχρι την τελευταία συνέπεια.

Οι Χρυσαυγήτες βγήκαν απο τα σπλάχνα του λαού. Είναι παιδιά δικά μας. Είναι παιδιά της Ελλάδας.  Είναι οι άριστοι, οι μοναδικοί, οι ευγενείς, οι τυρρανοκτόνοι.  Στους αρίστους, στους μοναδικούς, στους ευγενείς ανθρώπους οι φιλοδοξίες, όσο και αν είναι μεγάλες, είναι πάντοτε υψηλές, όχι βέβαια, επειδή “χτυπούν” ψηλά, αλλά επειδή αναφερονται σε στόχους που δεν έχουν επίκεντρο το άτομο που τις τρέφει. Από την μία πλευρά έχουμε την φιλοδοξία της  ολιγαρχίας που σημαίνει απλά κοινωνικό ανελκυστήρα, ένα σπίτι η μία επαυλη…και απο την άλλη την φιλοδοξία της Χρυσής Αυγής, αυτή που σημαίνει ετοιμότητα θυσίας, προσφοράς και αγάπης για την αιώνια Ελλάδα.

Στην Ελλάδα σήμερα, σε μία εποχή που όλος ο κόσμος χειραγωγείται απο αυτόκλητους “γνώστες” που προσέρχονται να τον “φωτίσουν” να τον καθοδηγήσουν στο πεπρωμένο, ως δήθεν σωτήρες του, το να είναι κανείς Χρυσαυγήτης, είναι ακόμη ο καλύτερος τρόπος να είναι αλλού...Στον Χρυσαυγήτη βρίσκεται μια εμπειρία του Έλληνα ανθρώπου, που του δίνει τη δυνατότητα μερικές φορές να σπάσει το αλυσοδέσιμο της αναποφασιστικότητας και της απάθειας, της οδύνης και του μίσους, και να κατακτήσει της Ελλάδα, την ευθύβολη ματιά της ολοκληρωτικής αντικειμενικότητας, της αγάπης για τον τόπο μας, της μόνης τέλειας αγάπης. Οι Χρυσαυγήτες είναι σήμερα η βαθύτερη συνείδηση μιάς πάσχουσας κοινωνίας. Είναι οι άριστοι, οι μοναδικοί, οι ευγενείς που δεν επιτρέπουν στους  ημιμαθείς της κρατικής διανόησης με τα πασσαλείματα γνωσεων, τις συλλογές τσιτάτων και τα πιασάρικα, κατα παρεγγελία, άρθρα τους να υποθηκεύουν το μέλλον της Ελλάδας. Προχωρούν ίσα μπροστά δεν στέκονται στην άκρη με ρεβεράντζες και τσιριμόνιες στην απολυταρχία της ολιγαρχικής μαφίας που αμνηστεύει με απόλυτο τρόπο το δύσσοσμο πολιτικό της παρελθόν.