Η "Εκθεση"

Την περιμέναμε πώς και τι! Επιτέλους μας ήλθε η πολυπόθητη  "έκθεση για τα ανθρώπινα δικαιώματα” του State Department. Συντάχθηκε από ανθρώπους που τρέφουν βαθύ αταβιστικό μίσος εναντίον κάθε τι που ακούει στο όνομα Ελλάς. Το να μιλάνε για ανθρώπινα δικαιώματα  οι σημαδεμένοι με πολυποίκιλα συμπλέγματα μειονεξίας μιγάδες του State Department ακούγεται  σαν βρισιά. Προκαλεί αηδία και αποτροπιασμό μια έκθεση που προέρχεται από την  χώρα που ο πρόεδρος της  τιμήθηκε ως  "The Terror President", The New York Review of Books, May 1, 2008.

Θρασύτατα σαν ύαινες κλαψουρίζουν για τα ανθρώπινα δικαιώματα των λαθρομεταναστών, όταν στην χώρα τους οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι κυνηγιούνται σαν αγρίμια, από άτυπες πολιτοφυλακές συμμορίες, μέσα στις ερήμους της Arizona  και του New Mexico και κλίνονται για να σαπίσουν στα κολαστήρια της Migra (υπηρεσίας μετανάστευσης). Ποιος θα μιλήσει για την Maricopa  της  Arizona όπου τα τσιράκια του σερίφη σταματάν οποιονδήποτε δεν είναι ξανθός με γαλανά μάτια για να το ψαχουλεύουν.

Διάφοροι στις ΗΠΑ προτείνουν για τους λαθρομετανάστες  απελάσεις, αρνήσεις αδείας οδηγήσεως, αποκλεισμό των παιδιών από την δημόσια εκπαίδευση. Απαγόρευση ενοικίασεις σπιτιών σε λαθρομετανάστες. Ένα τεράστιο "τοίχος" με κάμερες ηλεκροφόρα συρματοπλέγματα κτίζεται μεταξύ Μεξικού και ΗΠΑ. Άτυπες πολιτοφύλακες κυνηγάνε, σαν τα αγρίμια, τούς δύστυχους μέσα στις ερήμους του New Mexico και της Arizona και όμως κανείς δεν τολμά να τους χαρακτηρίσει ξενοφοβικούς ή ρατσιστές.

Πριν απο μερικά χρόνια οι οπλισμένοι σαν αστακοί μπράβοι της Migra μπουκάρανε σε ένα εργοστάσιο στο New Bedford, MA πολιτεία που εκλέγεται ο κύριος Κέρι μπαγλάρωσαν όποιον και όποια δεν είχε "papier" ή  "ausweis" τους φόρτωσαν σε αεροπλάνα και "άλλους για Texas τράβηξαν και άλλους για το   Maine" κλίνοντας τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.  Πίσω τους άφησαν μωρά, ανήλικα παιδιά που ψάχνανε για την "γλυκιά τους μάνα" γιατί γεννημένα στο Αμέρικα ήτανε υπήκοοι και δεν μπορούσαν να τα ακουμπήσουν. Το τι θα κάνανε κανείς δεν νοιάστηκε. Ούτε βέβαια οι ρέκτες του State Department που ξέρουν τα πάντα για όλους τους άλλους εκτός από την χώρα τους.

Δεν μπορούμε  να πιστέψουμε το θράσος και την ύβρι αυτών των ανθρώπων. Ξαφνικά έγιναν οι θεματοφύλακες των "ανθρωπίνων δικαιωμάτων", όταν πλάι στο Χαϊδάρι, τα κολαστήρια της Γκεστάπο της οδού Μέριλιν και τα υπόγεια της Kommandatur της οδού Κοραή φιγουράρει το Guantanamo, πραγματικό μνημείο του πολιτισμού της Νέας Τάξης. Κάποτε μας είχαν πει ότι βασάνιζαν μόνο οι εγκάθετοι του Χίτλερ και η Γκε Μπεού του Στάλιν.

Το να δεχόμαστε εκθέσεις από το  State Department περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων και άλλες παρλαπίπες για μας τους Έλληνες είναι προσβολή. Προσβάλλεται η μνήμη των χιλιάδων Ελληνίδων και Ελλήνων που πέρασαν από τα κολαστήρια της Γκεστάπο, όταν μας κρίνουν οι άνθρωποι που η χώρα τους νομιμοποιεί τα βασανιστήρια. Ο Χιμλερ στο καζάνι της κόλαση που βράζει, γελάει με αγαλλίαση.

Εν πάσι περιπτώσει το  State Department την δουλειά του κάνει, και την κάνει πολύ καλά, αν κρίνουμε από την σιωπή των διαφόρων μαλάκιων του προοδευτισμού και της ροζέ αριστεράς που έχουν κολλήσει στην καρίνα του εξουθενωμένου, ηθικά και πολιτικά βαποριού της Ελλάδας, τρέφονται από του βούρκους και τα λήμματα των μυστικών κονδυλίων και επιδοτήσεων και το εμποδίζουν να πλεύσει. Που είναι οι διάφορες συντεχνίες και κοινωνίες. Που είναι ο πολύς κύριος Παπαχελάς να υπερασπιστεί την Πατρίδα του ή ο καλός, μειλίχιος και γεμάτος σοφία Ελλις. Δεν θα μνημονεύσουμε τους διαφόρους άλλους κλαριτζίδες ξερόλες της Νέας Τάξης αυτοί περιμένουν παραγγελία για να παίξουν.

Τα κόμματα  του “συνταγματικού τόξου έχουν την τιμητική τους. Αν υπήρχαν πραγματικοί βουλευτές και όχι βολευτές θα έπρεπε να έχουν ξεσηκωθεί μετά βδελυγμίας και να καταδικάσουν την κατάφωρη επέμβαση στα εσωτερικά τής χώρας αλλά μάλλον τους ενδιαφέρουν ποιο πολύ το “ good boys” απο τους αμερικανοσιωνιστές.

Ρωτάει ο κατά Πρετεντέρη λαουτζίκος: Τί είναι τέλος πάντων τα “ανθρώπινα διακαιώματα”;  Αυτό είναι μία άλλη ιστορία...