Η Αριστεράντζα της Βίας, του Αιματος και της Προδοσίας

- Συμβατό ευρύτερο ιδεολογικό περιβάλλον. Η τρομοκρατία δεν αναπτύσσεται σε ιδεολογικό κενό. Παράγεται μέσα στους χώρους της άκρας Αριστεράς και του αναρχισμού που «συνδιαλέγεται» ιδεολογικά, κοινωνικά και ψυχολογικά με την επίσημη Αριστερά, τις ιδέες, τις αξίες και τις παραδόσεις της. Τράφηκε από τους μύθους της εποποιίας του αντάρτικου και του Αρη Βελουχιώτη, ως μια ελληνική εκδοχή Τσε Γκεβάρα. Μια ολόκληρη γενιά ανθρώπων μεγαλωμένη στα γραφεία των κομμάτων της Αριστεράς αντιμετώπισε την επαναστατική βία ως φυσική προέκταση του πολιτικού ανταγωνισμού, ως ένα είδος πολιτικής με άλλα μέσα. Γι’ αυτό και η βία δεν καταδικάζεται συλλήβδην. Εχει πρωτίστως αρνητικό πρόσημο όταν είναι η βία του «καπιταλισμού», αλλά η βία της επανάστασης αποθεώνεται και οι επαναστάτες λατρεύονται και οργανώνονται στη μνήμη τους μνημόσυνα – σε ένα από τα οποία ήταν προσφάτως παρών ο Α. Τσίπρας. Επιπλέον, η ιδεολογική σχέση μεταξύ της επίσημης και της επαναστατικής Αριστεράς παράγει μια τρανταχτή αντίφαση: η επίσημη Αριστερά καταδικάζει την τρομοκρατία, συμφωνώντας με τον πυρήνα των ιδεολογικών επαγγελιών της τελευταίας.

Η επαναστατική βία, η Αριστερά και η Δημοκρατία

Νίκου Μαραντζίδη Καθημερινή 3/2/2013

Ευ. Βενιζέλος: Ποια Χρυσή Αυγή; Τη βία την πολιτική, την ένταση, το προπηλακισμό, τις αντισυγκεντρώσεις, δεν τα έφερε στην πολιτική ζωή ο κ. Μιχαλολιάκος ούτε ο κ. Κασιδιάρης. Τον έχουν φέρει από τ’ αριστερά. Μια συγκεκριμένη ριζοσπαστική λαϊκιστική αντίληψη.  Συνεντευξη Πρώτο Θέμα

“Απαιτούνται συγκεκριμένα ποσά βίας για να έλθει ο σοσιαλισμός” συριζαίος Παπαδάτος-Αναγνωστόπουλος  Αυγή 21/6/2008

Στην Ελλάδα κατά τα 40 χρόνια της μεταπολίτευσης η αριστερά ανέπτυξε  ένα γενικό αίσθημα αντίστασης προς την εξουσία. Η πολιτική ανυπακοή, μαζί με τις βίαιες διαδηλώσεις και την καταστροφή της δημόσιας περιουσίας, ήταν πάντα δικαιολογημένη, αν όχι ωραιοποιημένη ενώ προωθείτο και απο τα ΜΜΕ(ξαπάτησης). Η Αστυνομία είχε πάντα άδικο: αν αντιδρούσε σκληρά ήταν κτηνώδης, αν όχι ανίκανη και χρειαζόταν ξένους εκπαιδευτές.

Σε τακτά χρονικά διαστήματα και με αφορμή ποικίλα γεγονότα η προοδευτική αριστεράντζα επιδιδόταν σε βίαιες διαδηλώσεις και προκαλούσε εκτεταμένες καταστροφές κάψιμο παλαιά Πρυτανεία, Πολυτεχνείο 1991, την δολοφονία του ειδικού φρουρού τον Δεκέμβριο του 2005, τις βομβιστικές επιθέσεις κατά Βουλγαράκη και άλλων στόχων, τις δολοφονικές επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα,  με την πολιτική κάλυψη του ΣΥΡΙΖΑ κάηκε η Αθήνα τον Δεκέμβρη 2008 για να φύγει ο ατακτος Καραμανλής, την δολοφονία του Μανου και του Γιώργου κ.λπ. Η πολιτική, πολιτιστική και πνευματική ηγεσία της Αριστεράς δεν ήταν καθόλου πρόθυμη να καταδικάσει την αναρχικής υποκουλτούρα. Στην πραγματικότητα σε αρκετές περιπτώσεις τη δικαιολογούσε, την υποκινούσε ή και την επιδοκιμάζε - όπως και κεντροαριστερές εφημερίδες μεγάλης κυκλοφορίας. Ηταν μάλιστα ο εγκληματικός κυνισμός, κυρίως της αριστερής διανόησης, που έκανε την αποφασιστική πλύση εγκεφάλου σε σχέση με την βία στην κοινωνία, εισάγοντας την έννοια της "καλής", "δικαιολογημένης", λαϊκής-αριστερόστροφης βίας (βλέπε π.χ. τις υπόγειες ή φανερές συμπάθειες για κάποιες πράξεις της 17Ν την δεκαετία του '90, τις θέσεις Κατρούγκαλου).

Εχουμε δει την εικόνα φοιτητών με την κάληψη της αριστεράς να “χτίζουν” πρυτάνεις στα γραφεία τους γιατί κάποια απόφαση δεν τους άρεσε, την εικόνα των αριστεροειδών να καίνε τα εργαστήρια χημείας στο πολυτεχνείο, ή τις αίθουσες που έχουν καταλάβει.

Πιο κράτος δικαίου, πια νομιμότητα και πιο σεβασμό στην ελευθερία έκφρασης είδατε στην αριστεροκαρουμενη Ελλάδα της μεταπολιτευσης; Μπουρδέλο κατάντησε η χωρα, ένα ghetto εγκληματικότητας το ιστορικό κέντρο τις Αθηνας υπό την κατοχή τον λαθρομεταναστών και η αρεστεράντζα  τον χαβά της.

Η εκτραχηλισμένη Αριστερά πορνομανιακά κατέστρεψε κάθε έκφραση δημιουργίας, επέβαλε στην Ελλάδα μία άνευ προηγουμένου απολυταρχία. Εξευτέλισε κάθε έννοια λόγου, έργου και πράξης. στο όνομα της “δημοκρατίας που επανήλθεν στην κοιτίδα της”. Αντικατέστησε το πνεύμα με συνθηματολογία της δεκάρας. Και είναι,  ίσως, η πρώτη φορά που για 40 χρόνια στην ιστορία της λεγόμενης “δημοκρατίας”  η Αριστερά με τον μανδύα του προοδευτισμού και του εκσυγχρονισμού  συσσώρευσε τόσα σκουπίδια. Το αποτέλεσμα αυτής της προοδευτικής και εκσυγχρονιστική επέλασης ήταν η δημιουργία  πραγματικού αισθητικού, ηθικού και πολιτικού χάους, ο θρίαμβος της ασυνειδησίας και της ασυδοσίας, και ο βαρύτατος τραυματισμός της πολιτικής αισθητικής των υποταγμένων Ελλήνων χωρίς κανένα αντιστάθμισμα.

Έρχονται σήμερα ανενδοίαστα και ανερυθρίαστα, θα λέγαμε  να ζητήσουν να ξεχάσουμε, την πολιτική της βαρβαρότητας και βίας που σημάδεψε την μεταπολίτευση που δεν ήταν μία νέα αρχή αλλά η συνέχεια του εμφυλίου πολέμου με άλλα μέσα....

Η αριστερα σήμερα  γίνεται η ζωντανή ενσάρκωση των κτηνωδών ενστίκτων, των καταπιέσμένων παθών, των απραγματοποίητων πόθων.

Οι λεπτοί και ραφιναρισμένοι δημοσιογράφοι και πολικατζήδες με λόγους αυτοπαρηγοριάς ανησύχησαν που οι Έλληνες αγκαλιάζουν την Χρυσή Αυγή. Σταμάτησαν  να σκύβουν το κεφάλι και με  τους ελληνόψυχους αγωνιστές της Χρυσής Αυγής έβαλαν τέλος στον μονόλογο  των αγαπημένων του Τσίπρα, Λαφαζάνη, και του συρφετού των λαθρολάγνων της αριστεράς.

Θα το πούμε εκ των προτέρων: δεν μπορούμε, δεν θέλουμε και δεν σκοπεύουμε να δεχθούμε  τον πολιτικό λόγο που εκπορεύεται απο την αριστερά, απο τους παλιούς, τους τωρινούς και τους μελλοντικούς δημίους, τους δειλούς θιασώτες της βίας, τους λαθρολάγνους, τους συμπλεγματικούς που μισούν τον Ελληνικό χώμα που πατάνε, τους υπεραπιστές των 45αριών της 17Ν, τους λακέδες της Νέας Τάξης, όποιοι και αν είναι οι ευγενικοί σκοποί που τους καθοδηγούν. Για τους Ελληνες εθνικιστές η λέξη “αριστερά” ήταν και παραμένει συνώνυμη των λέξεων “παρακμή”, “σκοταδισμός”, “βϊα” “προδοσία” και “αίμα”. Κι αυτό απο την πλευρά των Ελλήνων εθνικιστών δεν είναι πολιτικό ή ρητορικό σχήμα, αλλά υπεύθυνη κατηγορία γιατί στο διαστημα της μεταπολίτευσης   με την λέξη “αριστερά” συνδέονται μόνο η λάσπη η λαμογιά και η βία.  

Οταν οι ιδέες της καταρρέουν η Αριστερά καταφεύγει σε εκδηλώσεις ανομίας. Εν τούτοις ισχυρίζεται πως καταδικάζει την βία. Την οποία όμως ουσιαστικά ενθαρρύνει. Με την στάση και τις επιλογές της. "Οι τρομοκράτες δεν ενοχοποιούν την Αριστερά", κάποιοι υποστήριζαν όταν συνελήφθησαν στελέχη τηες 17Ν. Αλλά οι ίδιοι οι τρομοκράτες υπερηφανεύονταν για τα Αριστερά τους πιστεύω. Και η Αριστερά στήριξε με πολλούς τρόπους την δικαστική τους πορεία. Το ίδιο και με τους βανδάλους των δρόμων. Από την μιά η αναποφασιστική κι' αντιφατική αστυνομία. Κι από την άλλη τα αντανακλαστικά της παραδοσιακής Αριστεράς που αισθάνεται σχεδόν υποχρεωμένη να υποστηρίζει τις όποιες διαμαρτυρίες - ανεξάρτητα πόσο αστήρικτες είναι - ενάντια στο κακό "αστικό " κράτος. Ακόμα κι ενάντια στις αποφάσεις της Βουλής. Την οποία, κατά τα άλλα, σέβεται! Η άνομη βία λοιπόν εκπορεύεται από το ίδιο λίκνο που επωάζει τις Αριστερές δοξασίες. Με συνέπεια να ταυτίζονται στο μυαλό  της κοινής γνώμης!

Η καταστροφική αριστερά και οι διάφορες συμμορίες της ανίκανες να παράγουν έργο φέρονται απέναντι  στην χωρα με μία “λούμπεν ανευθυνότητα” σαν να μην εκτιμάν τίποτα στη ζωή και σαν να μην είναι υπεύθυνες  για τίποτα. Όλες οι ιδεολογίες, όλες οι παρατάξεις επιδιώκουν και προσπαθούν να κερδίσουν την εκτίμηση των Ελλήνων με όσα πρόσφεραν και όχι με όσα έπαθαν. Όλες οι πολιτικές παρατάξεις θέλουν να έχουν τον θαυμασμό του λαού και όχι την λύπη του. Μόνον η αριστερά κλαψουρίζει και προβάλλει όσα, αλήθεια ή ψέματα, δίκαια ή άδικα, έπαθε και ζητάει αναγνώριση μέσα απο την λύπη. Καμία πολιτική παράταξη ή ιδεολογία δεν ανήγαγε σε υψηλή πολιτική να την λυπούνται οι άλλοι. Χιλιάδες βάναυσες, μελοδραματικές, υποκριτικές σελίδες έχουν γραφτεί για το τι υποτίθεται τράβηξε η αριστερά. Ακόμα και σήμερα εν έτει 2014 οι διάφοροι δήθεν θυμούνται τον Μεταξά το κράτος της Δεξιάς, την “χούντα” και κλαψουρίζουν.  Δείξτε μας μία σελίδα για το τι πρόσφερε;

Το μόνο που πρόσφερε ήταν να αναδειχθεί η αριστερά στον κατ έξοχήν θεσμό κοινωνικής ανέλιξης και να φθάσουμε στην εποχή του lifestyle και της καλόπερασης. Οι καραμπουζουκλήδες της Αριστεράς για 40 χρόνια  ξεχαρβάλωσαν και μαζικοποίησαν καθε θεσμό για να φθάσουμε σήμερα στο χάος της κατάρευσης.

Επιτέλους η Χρυσή Αυγή είναι εδώ και το μέλλον ανοίγεται μπροστά μας. Έχουμε αποτινάξει τα δεσμά του παρελθόντος, τα εικονικά πιστεύω και τα φανταστικά χρέη προς τα περιτρίμματα της αριστεράς. Η Χρυσή Αυγή μας απελευθέρωσε απο την αριστερή βαρβαρότητα των επιδοτούμενων λακέδων της Νέας Τάξης. Η Χρυσή Αυγή  μας λύτρωσε και το μυαλό είναι ξεκάθαρο όσο ποτέ άλλοτε. Η Χρυσή Αυγή μας απάλλαξε ξαφνικά από μία πίεση επίμονη, από ένα μαρτύριο τρομερό που δεν μπορούσαμε να το αντέξουμε άλλο. Από εδώ και εμπρός η λάμπα θα μένει αναμμένη. Τώρα, ξέρουμε ότι τα φαντάσματα έχουν εξορκιστεί και ο εφιάλτης δεν θα ξαναγυρίσει ποτέ. Ο αγώνας τώρα αρχίζει. Δεν υπάρχουν πιστωτές και μπορούμε να πάμε όπου θέλουμε. Χρυσή Αυγή για να ξεβρωμίσει ο τόπος....