Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.....

Κ΄ένα σάλεμα σάλεψε στα ολόβαθα του νου τους
Και στην καρδιά τους μιά φωνή, κ΄έτσι η φωνή μιλούσε.
«Στρατιώτες και σπαθάρηδες, τουρμάρχες και σεργέντες,
του Λογοθέτη οι σύντροφοι, του βασιλιά οι νομάτοι,
χαρά σ’έσας κι αλλοίμονο σ’ έσας του ξένου διώχτες!
Άγριο κι αν είναι το όραμα καλό είναι το σημάδι.»…


Κωστή Παλαμά, Η Φλογέρα του Βασιλιά, Λόγος Πρώτος.

«Θα πάρω μιαν ανηφοριά,

θα πάρω μονοπάτια,

να βρω τα σκαλοπάτια,

που πάν' στη λευτεριά».

Ευαγόρας Παλληκαρίδης

(Τον έστειλαν στην κρεμάλα οι Άγγλοι 14 Μαρτη 1957, γιατί είθελε, λέει νάναι λεύτερος)

Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011

Κέντησε ο Παπαχελάς.....


Κέντησε Ο Παπαχελάς

Πάλι κέντησε από την Καθημερίνη (16/1/2011) ο κύριος Παπαχελας ασχολήθηκε με τον πατριωτισμό και μάλιστα τον “πραγματικό” πατριωτισμό. Το άρθρο του προκαλεί πράγματι πονοκέφαλο και αηδία. Ακολουθώντας την πάγια τακτική των ιδεολογικοπολιτικών εκλογικεύσεων της ντόπιας συντεχνίας του νεου Gladio, των κλωνοποιημένων νεροκουβαλητών της Νέας Τάξης που κύριο χαρακτηριστικό τους είναι η προσπάθεια απώθησης στο κοινωνικό περιθώριο κάθε προσπάθειας υπεράσπισης παραδοσιακών ιδιαιτεροτήτων, η αμφισβήτηση της φιλοπατρίας, η καλλιέργεια αμπελοφιλοσοφημάτων περί κοσμοπολιτισμού και παγκοσμιοποίησης. Συναγωνίζονται να εμφανίζουν τις πατρίδες ως περιττές και καλλιέργούν την θέση ότι η υποταγή στην θέληση του ισχυρότερου αποτελεί, δήθεν, αναγκαιότητα στην οποία οι αδύναμοι θα πρέπει, δήθεν, να υποτάσσονται μονίμως και αδιαμαρτύρητα. Οι θέσεις του κυρίου Παπαχελά κινούνται σε διανοητικό επίπεδο παιδαριώδους κραυγαλέου ανορθολογισμού με πολύ λογισμό, λίγη διαίσθηση, αλλά καθόλου αυτοπεποίθηση. Η παρακολούθηση των διανοητικών τους ακροβατισμών γεννάει ναυτία. Μεταξύ των πολλών και περισπούδαστων που γράφει:

.Αναφέρεται στον ατυχή πόλεμο του 1897. Ο ατυχής εκείνος πολεμος είναι η αγαπημένη καραμέλα ο αγαπημένος αστικό μύθος, που πιπιλίζουν όλοι οι νεοταξίτες εφημεριδογράφοι. Απομονώνουν ένα γεγονός και βγάζουν το συμπέρασμα ότι για την ήττα της εποχής εκείνης ευθύνονται οι πατριώτες της Εθνικής Εταιρείας. Δεν κάνει τον κόπο να εξετάσει τα γεγονότα στο σύνολο τους. Είχαν προηγηθεί οι Τουρκικές σφαγές στα Χανία και ότι ο πόλεμος δεν ήταν πάρα ένα επεισόδιο του Κρητικού Ζητήματος. Ο Τρικούπης είχε πει: “Δεν έχομεν στρατόν. Ο Ελληνικός στρατός της σήμερον είναι αγέλη”. Φταίει η ελληνική Εταιρεία για αυτό; Οχι βέβαια! Εκείνο που φταίει είναι αμετροέπεια και η βλακεία της ελληνικής άρχουσας τάξης που τα φόρτωσε όλα στην Ελληνική Εταιρεία για να γλιτώσει την απαξίωση, κάτι ανάλογο με το σημερινό του κυρίου Πάγκαλου “μαζί τα φάγαμε”.


Τον Ιανουάριο του 1996 να ανεβάσουν (οι πατριώτες, σημ του σχολιαστή) μία επίσημη σημαία του Ναυτικού στα Ίμια. Το ανέβασμα της σημαίας σε ελληνικό έδαφος χρειάζεται άδεια; Με την ίδια λογική θα πρέπει να αποφεύγουμε το ανέβασμα της ελληνικής σημαία γιατί έχοντας το σταυρό θα θίξει του μουσουλμάνους λαθρομετανάστες.

1 σχόλιο: