Πρίν από μερικές ημέρες είδαμε τους κοζάκους του Yorgo με πλήρη εξάρτηση να εφορμούν κατά των Ελλήνων, των τυραγνισμένων κατοίκων του Αγίου Παντελεήμονα, γιατί λέει ήθελαν το δικαίωμα να ζούνε με αξιοπρέπεια, ευτυχία και χαρά που υπόσχεται η Δημοκρατία σαν πολίτευμα και όχι σαν ιδεολόγημα. Το μόνο που επιθυμούσαν είναι η ελευθερία του λόγου, ελευθερία από το φόβο, ελευθερία από την ένδεια, ελευθερία της λατρείας του Θεού. Για αυτήν την αναζήτηση της ελευθερίας πληρώθηκαν με δακρυγόνα και γκλομπς Τα σκαλιά της εκκλησίας θύμιζαν τα σκαλιά της Οδησσού από την φημισμένη εικόνα της ταινίας “το θωρηκτό Ποτέμκιν” όπου οι κοζάκοι του Τσάρου ποδοπάτησαν κάθε έννοια ανθρωπιάς και λαχτάρας για ελευθερία. Τα ΜΜΕ(ξαπάτησης) οι “ρεπατζούδες” του κυρίου Πεταλωτή βυσσοδόμησαν ασύστολα κατά των κατοίκων. Οι ομάδες του οργανωμένου εγκλήματος λειτουργούν ανεξέλεγκτα παραβιάζοντας κάθε νόμο της “δημοκρατίας” και όμως εχθροί είναι οι κάτοικοι του Αγίου Παντελεήμονα
Σήμερα οι κοζάκοι κάθισαν σπίτι τους. Η Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών καταλήφθηκε από μία καλά οργανωμένη, καλά καθοδηγούμενη ομάδα λαθρομεταναστών και η ελληνική πολιτεία “ήσυχη ασυνείδητη και ευτυχής” παρακολουθεί τα γεγονότα πετώντας ό ένας το μπαλάκι στον άλλον. Στον Άγιο Παντελεήμονα δεν είχε κανένα ενδοιασμό. Έστειλε τους κοζάκους της να βγάλουν τα απωθημένα τους πάνω στους Έλληνες, οι οποίοι ειρηνικά διεκδικούσαν το δικαίωμα στην ύπαρξη, γιατί θα τους χειροκροτούσε το συνονθύλευμα των ελαττωματικών όντων που ακούει στο όνομα αριστερά.
Στην Νομική βλέπουμε μια πολιτεία ανοχύρωτη, ανίκανη, απλό θεατή να φέρεται και να άγεται από το συμπλεγματικό μίσος κατά της ελληνικής κοινωνίας της Αριστερά και των πρακτόρων των ΜΚΟ. Θρηνούν σπαρακτικά και ουρλιάζουν ηθολογικά ο λακέδες της βαρβαρότητας. Είναι σκαντζόχοιροι με τους Έλληνες. Στάζουν φαρμάκι από την μύτη τους, πάντα λίγοι σαν σπιτικοί γάτοι απέναντι στους πράκτορες των ΜΚΟ της Νέας Τάξης. Καθαρά φληναφήματα πανικού τελειωμένων ανθρώπων.
Οι διάφοροι δήθεν, υπουργοί, υφυπουργοί και διάφοροι ανευθυνοϋπεύθυνοι που συνωστίζονται στα τηλε-παράθυρα είναι σαν τα γραμμόφωνα που το κούρδισαν. Είναι οι άνθρωποι των έμμονων ιδεών και στα περασμένα και τα τωρινά. Φοράνε την λιβρέα του μοντέρνου του σύγχρονου αλλά στην πραγματικότητα είναι μικροί άνθρωποι, χωρίς αέρα, χωρίς καμιά πλατιά χειρονομία. Λίγο ακόμα και θα βάλουν τα κλάματα, ένα είδος Ναστραντίν Χότζα.
Άνθρωποι εύκολων ευκαιριών, με το εμπόδιο της δυσαρέσκειας στην ψυχή, υπεροπτικοί , ωμά αδιάφοροι για τους άλλους, τους “Ελληνάδες”, μας ρίχνουν την σοφία τους περισσότερο για να μπερδεύουν τα πράγματα παρά να τα διευκολύνουν
Αλλά ξέρουν την δουλεία τους. Η πολιτική είναι σαν το μπουρδέλο, πρέπει να κάνουμε την δουλειά μας με τις περιστάσεις της στιγμής.
Αφού ο ελληνικός λαός έφαγε χαστούκι από το ένα μάγουλο πρέπει να φάει ένα και από το άλλο. Αλλά δεν λένε λέξη για τον τσαμπουκά και την μαγκιά που έχει καλλιεργηθεί τόσο έντεχνα από τις τσούλες της πολιτικής
Το πρόβλημα είναι η άρχουσα ελίτ που δημιουργεί γύρω της μια ατμόσφαιρα αγοράς όχι μιαν ατμόσφαιρα εμπιστοσύνης. Οι Έλληνες δεν είναι παρά αγγεία για να ρίχνει μέσα τις ευθύνες της. Η νέα γενιά με την συμμετοχή της στην σημερινή κατάσταση πάει να φορτωθεί όλες τις αμαρτίες των πολιτικατζήδων και να βουλιάξει μαζί τους.
Κανείς δεν συλλογιέται ότι αυτό που συμβαίνει σήμερα ξεκίνησε 36 χρόνια πριν. Όταν στην Ελλάδα του 74 εγκαταστάθηκε ένα καθεστώς, φερμένο στους γυλιούς του Τουρκικού στρατού, και άρχισε με καλογερική μανία το γκρέμισμα κάθε ιερού και όσιου. Σπάζοντας την χρυσή αλυσίδα που έδενε τον Έλληνα πολίτη με την πατρίδα του και τον παρέδωσε δέσμιο σε ιδεολογίες και ιδεολογήματα σαν τις μόνες αλήθειες ζωής.
Ο Σεφέρης έγραψε:
"Τέλεια χαύνωση, παρακμή, αηδία, κατάπτωση, εξευτελισμός, θεομπαιχτισμός, του πολιτικού μας κόσμου.."
Πολιτικό Ημερολόγιο Α, 1935-1944, Ίκαρος, 1981, σελ. 257
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου