Καλοί μου άνθρωποι,. Όσοι ανακατεύθηκαν με την πολιτική "ήσυχοι ασυνείδητοι και ευτυχείς" θα ξεκοκαλίζουν τα δώρα που έκαναν στον εαυτό τους. Όλα τα ΜΜΕ(ξαπάτησης), σαν μία καλή χορωδία που την διευθύνει με μεγάλη δεξιοτεχνία ο μέγας μαέστρος του σύμπαντος, άλλαξαν γραμμή πλεύσης. Ένας άριστος μηχανισμός με όλες τις διασυνδέσεις προσεκτικά ελεγμένες και λαδωμένες ξεκίνησε το καλό έργο να μας ενημερώσει για τα καινούργια πράγματα και να ξεχάσουμε τα παλιά.
Άρχισε πάλι το ανίερο παιχνίδι, οι μεν να κατηγοράν τους δε, σε ένα πραγματικό θέατρο του παραλόγου. Τους έκοψε και νοιάζονται για το αύριο των Ελλήνων. Οι σαλτιμπάγκοι που ακούνε στο όνομα πολιτικός κόσμος και τα κολλητήρια τους δημοσιογράφοι ξεσάλωσαν. Όλοι φταίνε οι ταξιτζήδες, οι φορτηγατζήδες, οι γιατροί, οι φαρμακοποιοί, οι δικηγόροι, και κυρίως οι δημόσιοι υπάλληλοι.
Ας γελάσω! Τώρα τους πήρε ο πόνος και το παράπονο. Προσοχή, πολιτικατζήδες και δημοσιογράφοι, μη κλάψετε! Για 36+1 χρόνια το Ελληνικό Δημόσιο έχει παραδοθεί στην πλέον ανεξέλεγκτη διαπλοκή και το πλέον βάρβαρο κομματικό πατρονάρισμα. Κομματάνθρωποι κάθε λογής ασελγούν αναίσχυντα και ανάλγητα πάνω στο Δημόσιο. Καταδυναστεύουν με αλαζονεία τον κρατικό μηχανισμό. Για 36+1 χρόνια το Δημόσιο έχει παραδοθεί στη πλέον εξωραϊσμένη σωματεμπορία και έχει υποταχθεί στα χυδαία συμφέροντα της κομματικής ολιγαρχίας. Για 36+1 χρόνια η Ελλάδα υπέστη την λαίλαπα των διαχειριστών του παρακμιακού ξεσαλώματος. Πακτωλοί χρημάτων ρέανε στην χώρα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ελλάδα είδε τόσους πόρους όσους δεν είχε δει ποτέ της, αλλά δεν απόκτησε ούτε σχολεία, ούτε νοσοκομεία, ούτε δρόμους, ούτε Πανεπιστήμια. Γέμισαν όμως τα οικιστικά φιλέτα με βίλες και οι μαρίνες κότερα. Υποσχέθηκαν στους Έλληνες, για να αρπάξουν την ψήφο του, λαγούς με πετραχήλια, αλλά κράτησαν τα πετραχήλια για την πάρτη τους και άφησαν τους λαγούς για εμάς τους άλλους, τον κυρίαρχο ελληνικό λαό. Έλα όμως, που οι λαγοί ήταν γρήγοροι και ξέφυγαν. Μείναμε με άδεια χέρια, χωρίς παιδεία, χωρίς υγεία, χωρίς ελπίδες και χωρίς μέλλον.
Φωνάζουν οι αυλικοί του κομματισμού, τα Botox των 8, τα Montblanc της ενημέρωσης και οι κορώνες τους παράγουν κενά προσχήματα. Άνθρωποι ανίκανοι, κωμικοτραγικές φιγούρες πρώην πειθήνιων αφισοκολλητών επί 36+1 χρόνια "δημοκρατίας" μας χλευάζουν λογαριάζοντας μας αθύρματα σκηνογραφικών εντυπώσεων.
Άνθρωποι, που δεν τους ήξερε ούτε ο θυρωρό της πολυκατοικίας τους που πλούτισαν τσαλαβουτώντας και τρώγοντας το βιός των Ελλήνων και υποθηκεύοντας το μέλλον της χωράς, άρπαξαν την ευκαιρία της κρίσης από τα μαλλιά για να μας δείξουν το πόσο καλοί πολίτες είναι! Κλαψουρίζοντας στον κόρφο των τυραγνισμένων πολιτών.
Οι υπεράριθμοι δημόσιοι υπάλληλοι τους μάραναν. Ας μας πούνε πρώτα τι έγιναν τα λεφτά των πακέτων στήριξης. Ας ψάξουν να βρουν, πώς ρυπαροί και τρισάθλιοι τύποι που φυτοζωούσαν στο Παρίσι την εποχή της επταετίας ξαφνικά βρεθήκανε με ανάκτορα στην Μύκονο, κτήματα, αγροκτήματα και πολυκατοικίες. Αυτά είναι μερικά από τα καυτά ερωτήματα που βασανίζουν εμάς τους Έλληνες. Μέχρις ότου πάρουμε απάντηση, το θέμα των δημοσίων υπαλλήλων μας αφήνει αδιάφορους. Στο κάτω-κάτω της γραφής οι δημόσιοι δεν υποσχέθηκαν τίποτα. Δεν υπογράφουν συμφωνίες υποταγής στα ξένα κέντρα αποφάσεων, ούτε περνούν λεφτά για να συγγράφουν ιστορικά παραμύθια που υποσκάπτουν τα θεμέλια του Έθνους στο όνομα μίας αδιαφοροποίητης, αόριστης και δήθεν μοντέρνας αντίληψης της ιστορίας.
Οι αισχρά ιδιοτελείς πολιτικατζήδες και τα τσιράκια των ΜΜΕ(ξαπάτησης) με "ανιδιοτέλεια" προσπαθούν με την ξύλινη μονοτονία της επιχειρηματολογίας τους να μας διαφωτίσουν και να στρέψουν την προσοχή μας από τα καθημερινά, τα χαράτσια, τον περισσότερο από ποτέ ανίκανο και διεφθαρμένο πολιτικό κόσμο, την εκπαίδευση που έχει πάθει καθίζηση, τα τριτοκοσμικά νοσοκομεία, στους δημοσίους και τα “κλειστά επαγγέλματα”.
Κάποιος πρέπει να τους θυμίσει ότι στην Ελλάδα της Δημοκρατίας 74 "Μίζα, Απάτη, Λαμόγια" είναι το νέο τρίπτυχο που έχει χαραχτεί βαθειά στο μυαλουδάκι των επαγγελματιών της κομματικής ολιγαρχίας το ανθρωπολογικό κατακάθι που καθημερινά ταπεινώνει και εξουθενώνει την αξιοπρέπεια του Έλληνα πολίτη.
Στο τέλος οι στρουθοκάμηλοι των ΜΜΕ(ξαπάτησης) ξέρουν τα πάντα για τους δημόσιους και τα “κλειστά επαγγέλματα”. Δεν ξέρουν τίποτα για τα λαμόγια της Πολιτείας, της Φιλοθέης ή του Ψυχικού που περνάνε την ζωή τους σαν πρίγκιπες (ή και σαν Κροίσοι) χάρη στο παραμύθι της δημοκρατίας ή του σοσιαλισμού ή της κοινωνικής αλλαγής που σερβίρουν στο λαό χωρίς οι ίδιοι να πιστεύουν το παραμικρό από όσα με φανατισμό ξεφωνίζουν από μπαλκόνια και εφημερίδες καπηλεύοντας ωμά και βάρβαρα κάθε συλλογική ελπίδα των Ελλήνων.
Με μυθοποιημένη οίηση οι παπαγάλοι μπαινοβγαίνουν από τα παραθυράκια του κουτιού της αποβλάκωσης και τις σελίδες των εφημερίδων-περιτυλίγματα CD και DVD αναιδώς για να χλευάζουν την καθημερινή οδύνη, τον καθημερινό βασανισμό μας που τον επιτείνει η εκβαρβαρισμένη καθημερινότητα μας. Τώρα τους ήρθε, τώρα θυμήθηκαν το μεγάλο δημόσιο, και τους άλλους. Που ήτανε τόσα χρόνια; Τώρα τα θυμήθηκαν αυτά τα ωραία, τα βαθειά και τα πλατιά; Προφανώς, δεν έχουν πάρει χαμπάρι ότι επί 36+1 χρόνια ο μόχθος των Ελλήνων καταληστευόταν από αυτούς τους ίδιους που σήμερα ωρύονται για το υπερτροφικό δημόσιο και τα “κλειστά επαγγέλματα”
Οι σφετεριστές του αποταμιευμένου μόχθου μας προσπαθούν να κερδίσουν την μάχη των εντυπώσεων με παραπειστικά συνθήματα, έντεχνο ψεύδος και πλασματικά προσωπεία. Θυμίζουν την ξέκωλη της γειτονιάς που προσπαθεί να βγάλει όλες τις άλλες γειτονοπούλες πουτάνες για να καλύψει τις δικές της τις πομπές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου