Η ύβρις του Αμερικανισμού......

Είδαμε όλοι τους supermen το αμερικανικού στρατού στη υπέρτατη ύβρι. Να ουρούν πάνω στα πτώματα των untermensch αντιπάλων τους. Η πράξη τους δεν είναι παρά η επιτομή του θράσους της κοινοτοπίας του κακού που εκπροσωπεί η ιδεολογία του αμερικανισμού.

Αμερικανισμός είναι η ιδεολογία του αυτοκρατορικού εθνικισμού που ισοπεδώνει την πολυεθνικότητα, τις πολιτισμικές κληρονομιές, την διαφορετικότητα, αποδομεί κάθε μεγάλη συλλογική αφήγηση και κάθε φαντασιακό «ανήκειν». Προς τα έξω η Αμερική αυτοδιαφημίζεται σαν η χώρα μοντέλο του «πολυπολιτισμικού», του «πολυφυλετικού» του «πολυσυλλεκτικού» κράτους. Είναι οι λέξεις παγίδες για τους λαούς, τις μικρές χώρες που τις κυβερνάν μικρονοϊκές ή μικρόψυχες ελίτ οι οποίες, «χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ» αποδoμούν τις αξίες των Ελλήνων για μία θέση γύρω από το τραπέζι της Bilderberg, προτρέπουν να γίνουμε η «Αμερική των Βαλκανίων» για ένα bravo. Προς τα μέσα η Αμερική είναι μία μονολιθική αυτοκρατορία, ένα έθνος ομοούσιο και αδιαίρετο το οποίο καλλιεργεί έναν πρωτόγνωρο, πρωτοφανή εθνικισμό με άξονα οδηγητικό την ιδιαιτερότητα των «αμερικανικών ιδεωδών». Που δεν είναι τίποτε άλλο από μία τάση για συνεχή επέκταση, για συνεχή κυριαρχία κάτω απο το αγρυπνο βλέμμα του Θεού. « ..Και ευλόγησεν αυτούς ο Θεός, λέγων αύξανεστε και πληθύνεσθε και πληρώσατε την γήν και κατακυριεύσατε αυτήν» (Γενεσις Α,28).

Με χωρισμό του κράτους από την εκκλησία και όχι από τη θρησκεία (one Nation under God), ο Αμερικανισμός βασίζεται στο θέσφατο ενός έθνους ποιμνίου "του περιούσιου λαού" . Στο δόγμα ότι ο Θεός στις πιο διαφορετικές εκφάνσεις του θεωρείται ότι προτρέπει την Αμερική, όπου θρησκεία και κράτος είναι σαν τους σιαμαίους αδελφούς που κανείς δεν μπορεί να τους χωρίσει γιατί τότε ο ένας από τους δύο θα πεθάνει,να επιτελέσει ένα παγκόσμιο καθήκον, τον α λα Αμερικάνα εκπολιτισμό του κόσμου. Ο Θεός την καλεί να διαμορφώσει ένα βέβαιο πεπρωμένο. Είναι ο παντοδύναμος Θεός-Βούληση. Είναι η απόλυτη βούληση που δεν δεσμεύεται από τίποτα και δεν αφήνει περιθώρια για καμιά άλλη βούληση έξω από αυτήν. Πιστεύει βαθιά ότι έχει τον «ελέω Θεού» προορισμό τον εξανθρωπισμό της ανθρωπότητας, με κινητήριο δύναμη την μανιχαϊκή αντίληψη ότι οι Αμερικανοί εκπροσωπούν το υπέρτατο καλό που πολεμάει το υπέρτατο κακό που είναι οι "άλλοι". Από την μία οι δικοί μας, οι καλοί, οι γενναίοι, οι δίκαιοι, από την άλλη, οι κακοί, οι φονταμεταλιστές, οι βάρβαροι και οι τύραννοι. Διαβάζει το παρόν με τον κώδικα τον οποίο του προσφέρει η ανάγνωση του δικού του παρελθόντος. Είναι πίστη σε μία αλήθεια που ξεκινάει από την Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας. Αλήθεια αυταπόδεικτη που δεν επιδέχεται ερμηνείες και αποδείξεις. Είναι η αλήθεια που έγινε το δόγμα του αμερικανικού εθνικισμού. Οι δυνάμεις του κακού καραδοκούν. Όλοι μας μισούν γιατί «μισούν την ελευθερία» είναι το πρότυπο εθνικιστικό παράδειγμα. Η νίκη ενάντια στο κακό γίνεται το μέγιστο στρατηγικό καθήκον του Αμερικανισμού ως φορέα του καλού. Ο Αμερικανισμός, θρησκεία και κράτος, γίνεται το Πιστεύω, η συνεκτική ιδεολογία της ίδιας της ταυτότητας και ύπαρξης των ΗΠΑ, όπως είχε γίνει ο μαρξισμός - λενινισμός για τη Σοβιετική Ενωση. Ο Αμερικανισμός μετά τον Ιουδαϊσμό, τον Χριστιανισμό, το Ισλάμ είναι η τέταρτη μεγάλη θρησκεία που μηδενίζει οτιδήποτε άλλο εκτός αυτής.

Από το η Αμερική είναι "η τελευταία ελπίδα του κόσμου" του Λίνκολν, στον "Αμερικανικό αιώνα" του Λούς μέχρι την εθνικιστική κορόνα του Ομπάμα "οι Αμερικανοί παραμένουν το πλέον ευημερούν, πιο ισχυρό έθνος στον πλανήτη γή". Ο Αμερικανισμός είναι έτοιμος να κατακτήσει τον κόσμο. Έχει μία και μόνο αποστολή τον εξαμερικανισμό όλων ανεξαρτήτως των λαών, όχι μόνο οικονομικό, όχι μόνο πολιτικό, όχι μόνο στρατιωτικό. Σε όλες τις εκφάνσεις της ανθρώπινης έκφρασης. Παλεύει για την προοδευτική εξαφάνιση της διαφοροποίησης του κόσμου. Επιδιώκει την ισοπέδωση των λαών, την σμίκρυνση όλων των πολιτισμών σε ένα "παγκόσμιο πολιτισμό" ένα "αμερικανικό πολιτισμό" κτισμένο πάνω σε ότι είναι πιο κοινό ευτελές και αμελητέο. Έχει υιοθετήσει τις αρχές ενός βαμπιρικού χυδαίου καταναλωτισμού, χωρίς αρχές, χωρίς αξίες, πέρα απο τις πιστωτικές, χωρίς οράματα ζωής, χωρίς ευαισθησίες, χωρίς αντιστάσεις, χωρίς πολιτισμό. Ή όλοι θα γίνουμε αντικείμενα της ιστορίας, της αμερικάνικης ιστορίας, ή όλους θα μας ρίξουν στα Τάρταρα. Ή όλοι θα αποδεχθούμε την ιερή αποστολή του Αμερικανισμού ή είμαστε τρισκατάρατοι αμαρτωλοί, όποτε θα έλθει ο τιμωρός Γιαχβέ να μας φέρει στο δρόμο του. Μία τάση που συνοψίζεται στο επίγραμμα του Μαρκ Τουαίν: «Ο κανόνας είναι τέλειος: Όσον αφορά απόψεις και γνώμες οι αντίπαλοι μας είναι παράφρονες».

Με το έτσι θέλω και μονομερώς ο Αμερικανισμός λαμπρός μέσα στην ωμότητά του, ιδεαλιστής μέσα στην κατακτητικότητά του και γενναιόδωρος μέσα στην αλαζονεία του, κατά το Καβαφικό: «-ασυνείδητος,ήσυχος, κ’ ευτυχής’ ακμαίος μες στην ευρωστία της σαρκός και στης νεότητας τ’ ωραίο σφρίγος.» χαράζει γραμμές στην άμμο, σαν τον «Κουκόπετρο» ξεκινάει νέες σταυροφορίες του δικού του «καλού» εναντίον των «άλλων», και κατά το μηδενιστικό του λεξιλόγιο θέλει να καταργήσει τα έθνη, να επιβάλει την πολιτική του μονοπολισμού στις διεθνείς σχέσεις, την αδιαλλαξία και την μονομέρεια ως προς τη σκληρή ισχύ. Εχει αυτοανακηρυχθεί σε δικαστή, ένορκο , εκτελεστή που αποφασίζει ετσιθελικά και αυτοδικαίως να τιμωρεί, να συγχωρεί ή να αγνοεί. Πρόκειται για έναν τρόπο απολυταρχικής επιβολής που αρνείται το δικαίωμα στο παλιό να επιβιώσει, αν όχι σαν διαμαρτυρία, έστω σαν μαρτυρία. Ιστορία πνιγμένη στο αίμα σελίδων. "Μας έκοψαν στα δυο" για να είναι ο κόσμο ελεύθερος και όμως οι δεινόσαυροι εξακολουθούν να κόβουν τον κόσμο στα μέτρα τους. Τον ξάπλωσαν πάνω στο προκρούστειο κρεββάτι των ιδεολογημάτων τους και με ένα ιδιόμορφο συνδυασμό αλαζονείας και ναρκισσισμού τον πελεκάν μέχρι να χωρέσει.