Τσίρκο: “Για την Ελλάδα, τώρα”

Ο ευρωλιγούρικος μπερντές έχει νέα παράσταση. Οι ευρωτραφείς μπερτόδουλοι, με την αυταπόδεικτη και προφανή πνευματική υπεροχή τους ως φορείς αξιών επίσης αυταπόδεικτα και προφανών υπερεχουσών που εμφορούνται απο μίσος κατά της Ελλάδας, από υπεραπλουστευμένες ιδέες για το καλό και το κακό, αυτόανακηρύχθηκαν σε σωτήρες. Με επικεφαλής την Διαμαντοπούλου ,που το όνομά της είναι Άννα, γεννήθηκε σε ορυχείο και της αρέσουν τα γεμιστά κολοκυθάκια αυγολαίμονο. Στην μεγάλη τους πλειονότητα είναι απολύτως αστοιχείωτοι. Η μόνη τους επαφή με την Ελλάδα, τον Ελληνισμό τους Ελληνες είναι το διαβατήριο που κουβαλάνε στην τσέπη του Armani ή στην τσάντα Louis Vuitton. Επαναλαμβάνουν εδάφια των γραφών τους, συνθήματα και κοινοτοπίες, μία γλώσσα και ένα πιστεύω προσκολλημένες σε μία πολιτική που ταυτίζεται με την ελληνική τραγωδία. Όλο αυτός ο μπερντές των εξ επαγγέλματος σωτήρων έχει ένα κοινό, περιφρονεί τον λαό. Σου λέει, τι θα κάνουν, θα ξεχάσουν τον εθνομηδενιμό και θα μπερδευτούν από το ψυδεπίγραφο “για την Ελλάδα, τώρα” και θα ξαναπεράσουν απο το “μαγαζί”, μαζί με την έρμη την ψήφο τους.

Ζητιάνοι και οι οσφυοκάμπτες κατασκεύασαν ένα αναξιόπιστο κομματικό κράτος ξεπουλημένο στην λεγόμενη Ευρώπη και επέβαλαν στην χώρα μία εωσφορική αλλοίωση του αιώνιου μηνύματος της Ελλάδας. Οι χαμαιλέοντες του “για την Ελλάδα, τώρα” με μικροευρωπαϊκό επαγγελματισμό, εξουσιαστική φύμωση, μικρονοϊκή αμβλυωπία, ηθικολογική παιδαριωδία είναι τα προϊόντα της καταστροφικής για την Ελλάδα τριακονταετίας (το 1981 ήλθε στην Ελλάδα η δημοκρατία, κατά Πάγκαλο). Από το 1981 και την ένταξη μας στην τότε ΕΟΚ εδραίωσαν την γραφικότητα σαν εθνική ιδεολογία. Ευαγγελίστηκαν μία Ελλάδα χωρίς παρελθόν.

Με τον φανατισμό των μουζαχεντίν εξοστράκισαν την έννοια της διαχρονικής αξίας του Ελληνισμού. Με πρόσχημα την “σύγχρονη ιστορική έρευνα” το “φαν κλάμπ” των σχηματικοποιήσεων του Samuel Huntington έφριττε και ωρύονταν εναντίον εκείνου που θα τολμούσε να εκφράσει άποψη αντίθετη με την αλήθεια της πολυπολιτισμικής “αποκάλυψης”. Πρόκειται για μία παραλλαγή του σκοταδισμού των ιμάμηδων της Τεχεράνης. Μία στάση που προϋποθέτει μία άκρως υποτιμητική γνώμη για τους Έλληνες, γιατί τους αντιμετωπίζει σαν μικρά παιδιά. Οι μπερτόδουλοι του “για την Ελλάδα, τώρα” ξεχνούν ότι τα παιδιά θυμούνται καλύτερα. Έχουν πιό βαθιά μνήμη. Θυμούνται ότι αυτοί οι άνθρωποι βησσοδόμησαν ασύστολα κατά παντός που θα πρόφερε την λέξη πατρίδα Έθνος. ελληνισμός. Διαμόρφωσαν μία κυρίαρχη ιδεοληψία που υπομόνευσε την έννοια του Έθνους, την εθνική ιστορία, προσπάθησε να μας αποκόψει απο τις ρίζες μας, την παράδοση, μας αφελλήνισε.