“τυφλός τα τ’ωτα, τον τε νουν, τα τ’ όμματ’ει”

Η εφημερίδα ΕΘΝΟΣ  στο κυριακάτικο  ( 16/9/2012) της πρωτοσέλιδο  “Εκτακτα μέτρα της ΕΛΑΣ. Κατα της Χρυσής Αυγής” συνοψίζει την βλακεία και την αμετροέπεια της μεταπολίτευσης. Το δε πιασαρικο “φοβού τον Δένδια” δεν φοβίζει κανέναν.

Η μόνη που φοβάται  είναι η ΝΔ. Η ΝΔ με συστολή και ευπρέπεια, με το “σας” και με το “σεις”, διεκδικεί εύσημα καθωσπρεπισμού στην λαίλαπα της ισοπεδωτικής αριστεράς σε μία προσπάθεια να μη κοπούν οι γέφυρες διαλόγου μαζί της. Η ΝΔ είναι κόμμα χωρίς ιδεολογική ταυτότητα, χωρίς κοινωνική πρόταση,  δεν είναι παρά ένα μεταλλαγμένο πολιτικό μόρφωμα, μία σχεδία πάνω στην οποία ξάπλώνουν  οι άνθρωποι της και αφήνονται  να τους πηγαίνουν τα κύματα των προοδευτικών ιδεών της διεθνιστικής θολο-κουλτούρας του αναχρονιστικού μαρξισμού της δεκαετίας του 20. Οι  προκαθήμενοι της ΝΔ με το κλειστό στόμα  ανησύχησαν μήπως δυσαρεστηθούν  τα βοθρολήμματα της μυστικοπαθούς αριστερόστοφης προοδευτικάντζας. Ο κύριος υπουργός ΠΡΟ-ΠΟ  έσπευσε,  όμοιος με θρησκόληπτον της παλαιάς Ρωσίας ο οποίος αχρήστευσε τα ικανότητάς του στο όνομα του ευδαιμονισμού της φακιρίκής ανυπαρξίας, να καταδικάσει και να λάβει έκτακτα μέτρα κατά της Χρυσής Αυγής.  Αυτός και το κόμμα του σαν ακρωτηριασμένοι Κερένσκι σιωπούν επιτρέποντας την μονοπώληση της λαϊκής θέλησης και των ιδεών από  τα κατακάθια  της αριστεράς εγκαταλείποντας  ακίνητους τους Έλληνες στον μαρασμό και την νάρκη.

Η Ελλάδα έχει παύσει προ πολλού να είναι ένας θαρραλέας και ευρώστου ζωής οργανισμός και έχει καταντήσει ένας πολύμορφός και άψυχός μηχανισμός. Η Ελλάδα σήμερα δεν έχει δημοκρατία. Έχει φατρίας, πολιτικά κόμματα, ατέλειωτη σκανδαλοθηρία, γραφειοκρατία, κοινοβουλευτισμό καταξευτιλισμένο και θρασύτατους δημαγωγούς, ταπεινή προσωπολατρεία, ψυχική υποδούλωση, φτώχεια, ανεργία, κοινωνική νάρκη, ακολασία που δεν αρχίζει ποτέ από τα λαϊκά στρώματα.  Το πολίτευμα και η Βουλή έχουν μετατραπεί σε τσαντίρι για να κοιμούνται από κάτω οι διάφοροι πολιτικαντζήδες.
Κανείς Έλληνας δεν φοβάται τους νεαρούς Χρυσαυγίτες! Οι χρυσαυγίτες είνα το ζωντανό κομμάτι η ελπίδα του Έθνους που βασανίζεται. Έχουν κλείσει στην καρδιά τους την Ελλάδα και ό,τι βρίσκεται στην καρδιά του ανθρώπου χρυσαυγίτη ούτε κατασκευάζεται στα πρόχειρα ούτε εξαφανίζεται στα γρήγορα όπως θα γουστάριζαν οι διάφοροι ολετήρες, τα τσιράκια του USAID, και οι υστερικοί της πολυπολιτισμικότητα.

Οι χρυσαυγίτες με το παράδειγμα τους υψώνουν, φωτίζουν και ζωντανεύουν τους τυραγνισμένους Έλληνες, Λένε  αυτό που όλοι οι Έλληνες θέλουν να πουν, αλλά φοβούνται. Έβαλαν με τον τρόπο τους την ταφόπετρα στην “γενιά Πολυτεχνείου” ΑΕ, Μας απελευθέρωσαν. Αγωνίζονται με ηρωική ανιδιοτέλεια για την ιδέα Ελλάδα και όχι γιατί ελπίζουν στο “διορισμό”
Θα τους φορέσουν χειροπέδες; Ας τους τις φορέσουν! Ακολουθούν τα βήματα του Παύλου Μελά που παραιτήθηκε από  μια “καλή ζωή” για ένα πιστεύω και θυσιάστηκε. Φωτίζονται απο το παράδειγμα των ελληνόπουλων που κοιταζαν κατάματα τα ντουφέκια των αποσπάσματων του γερμανικού κτήνους και έπεφταν τραγουδώντας τον Εθνικό Υμνο. Τα ελληνόπουλα της Χρυσής Αυγής έχουν ξεκινήσει την αγωνιστική τους πορεία. Ακούνε το βροντολόγημα των ελληνικών αρμάτων όπως ξεπηδά απο τα ποιήματα του Βαλαωρίτη. Μεθάνε απο το αθάνατο κρασί του 21 κατά το παράγγελμα του Παλαμά. Ο δρόμος του μεγάλου αγώνα ανοίγεται εμπρός τους.

Ο Αγώνας των χρυσαυγιτών είναι ο αγώνας που έχουν ανάγκη οι Έλληνες. Θα καταλάβουμε επιτέλους ότι υπάρχει κάτι παραπάνω από το βόλεμα και την ραστώνη. Υπάρχει η Ελλάδα σαν τρόπος και σκοπός ζωής.  Υπαρχει η  ελευθερία απο τον φόβο, η ελευθερία από την φτώχεια, η ελευθερία του λόγου, η ελευθερία της λατρείας του Θεού. Οι χρυσαυγίτες είναι παιδιά δικά μας. Είναι παιδιά από τα σπλάχνα του λαού και όχι αρσακειάδες και κολεγιόπαιδα που με τα μεγάλα ονόματα και τα άδεια τα κεφάλια μας έφεραν στην απόγνωση και στην δυστυχία. Βγάζουν το ψωμί τους με ιδρώτα. Δεν είναι καλοζωισμένοι αριβίστες, κηφήνες θιασώτες της κοινωνικής ισότητας που απο το Κολωνάκι, την Κηφισιά, την Εκάλη ξαφνικά ανακάλυψαν τον λαό.....

Οσον αφορά το “φοβου τον Δένδια” παράφραση του “φοβού τους Δαναούς” θα θυμίσουμε στον κύριο Δενδια την πλέον διάσημη παρήχηση του “τ” στην πλούσια ελληνική γλώσσα μας: “τυφλός τα τ’ωτα, τον τε νουν, τα τ’ όμματ’ει” δηλαδή είσαι τυφλός στα αυτιά, στο μυαλό και στα μάτια. Η αιώνια αυτή φράση διατυπώνεται σε μία ελληνική τραγωδία τον Οιδίποδα Τύραννο