Γιατί δημοσίως χαρακτηρίζετε «εγκληματική οργάνωση» την Χρυσή Αυγή;
Στελέχη της Χρυσής Αυγής έχουν απασχολήσει κατά κόρον τη δικαιοσύνη. Επιπλέον το μενού της δράσης της περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, πογκρόμ κατά μεταναστών, επιθέσεις κατά πολιτών με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό, «προειδοποιήσεις» σε επιχειρηματίες να μην προσλαμβάνουν μετανάστες, εποχούμενες επιθέσεις κατά ανυπεράσπιστων πολιτών και άλλα πολλά. Οι πρακτικές αυτές θυμίζουν περισσότερο μαφία παρά νόμιμη οργάνωση και βεβαίως παραπέμπουν στην περίοδο του Μεσοπολέμου. Real.gr
Αυτά τα περισπούδαστα δήλωσε ο κακομοίρη νεοταξίτης μνημονιακός αριστερός της ΔΗΜΑΡ Α. Παπαδόπουλος. Πρόκειται για δήλωση περιορισμένης πολιτικής εμβέλειας. Απλά συνειδητοποίησε ότι η παρουσία της Χρυσής Αυγής σηματοδοτεί το τέλος αυτής της ψευδεπίγραφης ιδεολογίας και των τεχνικών συνειδησιακών μορφωμάτων της. Μας μιλάει για το πρόβλημα.
Δεν λέει όμως λέξη για τους λόγους που το προκάλεσαν. Προσπαθεί απεγνωσμένα να κρατήσει στο απυρόβλητο της πολιτικής κριτικής τα πραγματικά αίτια της κόλασης που ζει η Ελλάδα. Είναι ένα θλιβερό απομεινάρι της κατεδάφισης της Αριστεράς. Άριστα εκπαιδευμένος στην διαστρέβλωση των εννοιών και των λέξεων με αυταπάρνηση έχει εκχωρήσει την κρίση, την νοημοσύνη του ακόμη και την σκέψη του στην δημιουργία εντυπώσεων. Είχε εθισθεί να λατρεύει και να χειροκροτεί τους κουκουλφόρους, τους τραμπούκους που δέρναν καθηγητές μέσα στα Πανεπιστήμια (Πανούση Γρησπολάκης, Μάνθος, Κίττας) και τους τρομοκράτες της 17Ν. Ο επί χρόνια εθισμός στην άσκηση της παρασημαντικής θέσεων και εννοιών δημιούργησε το ανθρωπολογικό τύπο του Α. Παπαδόπυλου και της Αριστεράς με την ανάπηρη και ακρωτηριασμένη λογική στην υπηρεσία της Νέας Τάξης και του αμερικανισμού.
Ο μαινόμενος νεοτάξιτης Παπαδόπουλος κλεισμένος μέσα στην ψυχοπαθολογική μονομέρεια, στην θρησκοληψία του φανατισμού θυσιάζει την νοημοσύνη του και το όραμα μιας γενιάς για να γίνει ένα ασπόνδυλο φερέφωνο.
Τώρα μέσα από την τραυματισμένη Έλλάδα που άφησαν οι εγκάθετοι του πολιτικού του συνονθυλεύματος έρχεται να βγάλει φωνή, μία εξωραϊσμένη ψευδαίσθηση αποδοκιμασίας, ή παραίτησης από τις ευθύνες του. Νομίζει ότι με ένα “φασιστική οργάνωση” θα λειάνει τις γωνίες και θα σώσει την αριστερά από την χλεύη και την απαξίωση που τις επιφυλάσσουν οι Έλληνες. Χρόνια ολόκληρα οι τραμπούκοι του κομματικού του παρακράτους καίνε και καταστρέφουν σχολεία, πανεπιστήμια, εκκλησίες. Η τρομοκρατία της νεοταξίτικης αριστεράς, αντιεξουCIAστές, κουκουλοφόροι, το λούμπεν του φραπέ, για χρόνια λυμαίνεται τα πανεπιστήμια, τα σχολεία και η Αριστερά πρόσφερε πάντα το ιδεολογικό άλλοθι.
Η Αριστερά πρωτοστάτησε στην οργουελικού τύπου αλλοίωση και διαστρέβλωση των εννοιών. Η βία ή τα συγκεκριμένα ποσά βίας χαρακτηρίστηκαν "πολιτικό γεγονός" , η κατάληψη και καταστροφή "διαμαρτυρία", η παρανομία "ανυπακοή", το 'έγκλημα "παράβαση", η εγκληματικότης "παραβατικότητα", ο νόμος "αυθαιρεσία" η νόμιμη εξουσία "αυταρχισμός". Η χυδαιότης “τέχνη” Άξιος ο μισθός σου Παπαδόπουλε και σεις μαινόμενοι νεοταξίτες, καταντήσατε τον Έλληνας άνθρωπο του 21ου αιώνα να είναι ένα ηθικό ναυάγιο, κωφάλαλο, ανίκανο να ακούσει, ανήμπορο να μιλήσει και τυφλό σε ό,τι είναι απαγορευμένο να κοιτάξει. Να ζει ενστικτωδώς τον "θάνατο του Έθνους", να στερείται κάθε αναφορά του βίου και με κοκαλωμένη ψυχή να μην υποψιάζεται τα μεγάλα ερωτήματα και να μην τα θέτει ποτέ στην ψυχή του.Για την αλλοίωση αυτή του Έλληνα ανθρώπου το έδαφος το καλλιέργησε η Αριστερά πρακτορεύοντας την Νέα Τάξη και είναι έτοιμο. Η επιχείρηση "καμμένη γη" που προετοίμασαν οι εγκάθετοι των "εθνικών" και πλανητικών νταβατζήδων έχει ολοκληρωθεί. Σήμερα ο κόσμος της Ελλάδας παρουσιάζεται αδειανός και η πίστη στο Έθνος που χαλύβδωσαν οι αγώνες της Φυλής έγινε συντρίμμια.
Έρχεται τώρα σαν τον «εν πολλές αμαρτίες περιπεσώντα άνδρα» να μας κάνει να ξεχάσουμε τον Δεκέμβρη 2008, “τα συγκεκριμένα ποσά βίας” το παραλήρημα της Αριστεράς για “κινηματική βία”. Δεν έχει ούτε την στοιχειώδη ευαισθησία ή εντιμότητα να αναμετρηθεί με τις αιτίες της πρωτοφανούς κτηνωδίας που βιώνουμε σήμερα. Περιορίζεται στην προτεραιότητα των εντυπώσεων, στην κενολογία. Με πλασματικό προσωπείο προσπαθεί να ψιμυθιώσει την στυγνή καπηλεία από την Αριστερά των αγωνιών, των φόβων μιάς νεολαίας που την δίδαξε να ζητάει τα πάντα, να μην προσφέρει τίποτα και να κάνει καβαφικά «το αύριο σαν αύριο να μη μοιάζει».
Οι αριστεροί του 50, του 60 του 70 ήτανε τραγικοί. Οι αριστεροί, του είδους του Α. Παπαδόπουλου, του σήμερα είναι φρικτοί και φαιδροί. Γιατί το παρελθόν τους είναι βουβό. Όλοι αυτοί οι αρρωστημένοι ελπίζουν ενστικτωδώς στη οργάνωση «αγέλης». Ο λόγος είναι αυτονόητος. Ο Παπαδόπουλος και η μαφία της Αριστεράς είναι οι εκπρόσωποι ενός λούμπεν που η χαρά της ζωής και της δημιουργίας του είναι βάρος, στόματα σφιγμένα, γεμάτα μίσος και απόγνωση. Ακαλαίσθητοι από φυσικού τους, ακόμη και κάτω από το Armani παραμένει ο ψυχισμός του Μογγόλου.
Είναι τα ανθρωποειδή του όχι, του ιδεοληπτικού «εναντίον όλων». Είναι τα ανθρωποειδή της αμφισβήτησης, της μνησικακίας, του διχασμού και των παιχνιδιών της παγκοσμιοποίησης. Είναι τα ανθρωποειδή που τα υποσυνείδητα συμπλέγματα μειονεξίας τα αναγκάζουν να χαράσσουν γραμμές υπεροχής καλλιεργώντας των φιλιστινισμό των μαζών, οδηγώντας τις πλάνες των όχλων και ακολουθώντας την αλήθεια της ιστορίας. Ένας εμετός ύπαρξης δηλαδή, τυφλωμένα, κολλημένα ανθρωπόμορφα ζώα, επικίνδυνα, χωρίς οίκτο και έλεος μήτε για τον εαυτό τους μήτε για τους άλλους γύρω του. Μάρτυρες τα ερείπια και ο χαλασμός που βιώσαμε τα 38+1 χρόνια “δημοκρατίας” .
Μπορούμε να παρομοιάσουμε τα αριστερά ενεργούμενα, της ΔΗΜΑΡ ή του ΖΥΡΙΖΑ, με τα αιλουροειδή, που τραυματίζουν αντί να σκοτώσουν. Είναι οι αρνήσεις που ακολουθούν και συνοδεύουν κάθε θέση, το ανάποδο σε κάθε ορθό, το όχι που απαντά σε κάθε ναι.
Η αθλιότητα, οι βαρβαρότητες των χρόνων της μεταπολίτευσης είναι οι τελευταίοι της σφαδασμοί. Η δε συνέντευξη του Α. Παπαδόπουλου είναι ο επιθανάτιος ρόγχος της ξεπουλημένης Νεοταξίτικης Αριστεράς και φερέφωνου της Νέας Τάξης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου