Αντηχεί παράξενο αλλά παρακολουθώντας το λεξιλόγιο των κομμάτων όλο και πιο συχνά ακουγονται λέξεις απαγορευμένες. Λέξεις που αν τις ξεστόμιζες πριν μερικούς μήνες ήταν αρκετό για να χαρακτηριστείς σαν ακροδεξιός, χρυσαυγίτης ή ακόμη και φασίστας.
Οι λέξεις Έθνος, Πατρίδα, Ελληνισμός αρκούσαν για να πέσεις θύμα της πλέον αισχράς συκοφαντίας, του πλέον αισχρού διασυρμού. Οι εθνομηδενιστές καλοταϊσμένοι καιροφυλαχτούσαν για να βυσσοδομήσουν. “Μονδέρνοι ιστορικοί” που τρέφουν αταβιστικό μίσος κατά της Ελλάδας, με θράσσος, ιταμότητα και άφθονο ξερολισμό σε περίμεναν στην γωνία να σε στολίσουν σαν ξεπερασμένο απο την εποχή σου, αμετανόητο εθνικιστή...ή φασίστα.
Η λέξη “λαθρομετανάστης” ήταν ικανή και αρκετή να εκδιωχθείς απο την παρεα των προοδευτικών του Φίλιον, του DaCapo, του Μπαλταζάρ και να ριχθείς στα τάρταρα σαν ένας αδιορθωτος ρατσιστής, φασίστας και χρυσαυγίτης.
Οι Ελληνες, οι χρυσαυγίτες ήταν μόνοι τους. Πάλευαν κόντρα στην παλιρροια του εθνομηδενισμού που θέλει να μας μετατρέψει απο ιστορικό Έθνος, με ρίζες στο βάθος της ιστορίας, σε “χώρα”, σε τεχνικό κατασκεύασμα κάποιων δήθεν ρομαντικών. Οι χρυσαυγίτες αγωνίζονταν να αφυπνίσουν τις συνειδήσεις των ταλαιπωριμένων απο τα λαθρομεταναστευτικά στίφη και αμέσως η χορωδία των πονηρών πνεύματων ούρλιαζε και έβριζε, όπως οι πουτάνες ξέρουν να βρίζουν, ρατσιστές. Οι χρυσαυγίτες με πάθος και αυταπάρνηση υπερασπίζονταν τα εθνικά μας δίκαια και το καλοταϊσμένο Αγκιτ-Προπ της Νέας Τάξης, με μίσος μιγάδα σημαδεμένου απο διάφορα συμπλέγματα, περιφέρονταν απο κανάλι σε κανάλι και απο εφημερίδα σε εφημερίδα βυσσοδομώντας ασύστολα.
Όλα αυτά άλλαξαν. Με την Χρυσή Αυγή στην βουλή ξαφνικά άλοι οι ολετήρες ανακάλυψαν τις λέξεις: Έθνος, πατρίδα, Ιστορία, λαθρομετανάστες. Με το φόβο να φωλιάζει στην καρδιά τους. Τον τρόμο να νεκρώνει την ψυχή τους, αν ποτέ είχαν ψυχή εκτός απο το πορτοφολι, ότι οι έλληνες, οι ελληνίδες τα ελληνόπουλα θα βρούν την λύτρωση μέσα στο λόγο της Χρυσής Αυγής έκαναν στροφή επ΄ ουράς.
Ο Βενιζέλος που άρχισε, ο Σαμαράς που ξύπνησε, ο Καμμένος που βρέθηκε, ακόμη και η Διαμαντοπούλου θυμήθηκαν το Έθνος. Ο καημένος ο Τσίπρας μας μίλησε για “εθνική κυριαρχία”, “εθνική αξιοπρέπεια”. Ο σύντροφος Κουβέλης άδειασε την υποψήφια βουλευτή του Ρεπούση διαφωνώντας με τον ‘συνωστισμό”. Τα βοθροκάναλα θυμήθηκαν τους λαθρομετανάστες.
Αργά αλλά σταθερά όλοι οι ξεπουλημένοι και ξεφωνιμένοι απάτριδες υιοθετούν τις λέξεις, τα νοήματα, της Χρυσής Αυγής. Η Χρυσή Αυγή κανονίζει το πολιτικό παιχνίδι. Οι Έλληνες το κατάλαβαν. Οι έλληνες αγκαλίαζουν αυτούς που αγωνίστηκαν και αγωνίζονται με αυταπάρνηση και θάρρος κόντρα στο ρεύμα για την ιδέα Ελλάδα. Η πολιτική Agenda έχει μόνο ένα όνομα Χρυσή Αυγή...Ο πολιτικός λόγος έχει μόνο ένα όνομα Χρυσή Αυγή...
Ο πολιτικός λόγος της Χρυσής Αυγής απηχεί για πρώτη φορά, μετά από δεκαετίες, την ώριμη ανάγκη των Ελλήνων για κοινωνική συνοχή, πολιτιστική συσπείρωση, ρεαλιστική βάση εθνικής αξιοπρέπειας. Την εποχή μας που ολόκληρος και στο σύνολο του ο πολιτικός κόσμος, συμπολίτευση και αντιπολίτευση -επιφανειακώς διαφοροποιημένη- υπηρετεί πειθήνια τις λογικές εξουσίας της Νέας Τάξης, ο Λόγος της Χρυσής Αυγής συσπειρώνει μία κοινωνική μερίδα που η μονοκρατορία της Αριστεράς της είχε στερήσει την έκφραση, αφού κανένα από τα υπάρχοντα κόμματα δεν τολμούσε να μιλήσει για πατρίδα, εθνικοαπελυθερωτικούς αγώνες, θυσίες.
Είναι μεγάλος ο αριθμός των Ελλήνων που απαιτώντας ευδιάκριτη πολιτιστική ιδιαιτερότητα στα πλαίσια των διεθνών συγκυριών της εποχής μας στράφηκε στην Χρυσή Αυγή και ρούφηξε με αγαλλίαση, με υπερηφάνεια τον μεστό λόγο των Ελλήνόψυχων που μίλησαν για Έθνος,εθνική αξιοπρέπεια. Για την Χρυσή Αυγή η Εθνική Αξιοπρέπεια είναι γνήσια, πραγματική, ιστορική, κάλεσμα αγώνα. Όχι η ερζατς “εθνική αξιοπρέπεια” των κατσαρών λόγων του Τσίπρα, Βενιζέλου, Σαμαρά που είναι κούφια, πουκάμισο αδειανό και σύνθημα της δεκάρας, μια ακόμη απελπισμένη προσπάθεια για να κρύψουν τον πανικό τους....το διανοητικό κενό της μεταπόλιτευσης....
Οι λέξεις Έθνος, Πατρίδα, Ελληνισμός αρκούσαν για να πέσεις θύμα της πλέον αισχράς συκοφαντίας, του πλέον αισχρού διασυρμού. Οι εθνομηδενιστές καλοταϊσμένοι καιροφυλαχτούσαν για να βυσσοδομήσουν. “Μονδέρνοι ιστορικοί” που τρέφουν αταβιστικό μίσος κατά της Ελλάδας, με θράσσος, ιταμότητα και άφθονο ξερολισμό σε περίμεναν στην γωνία να σε στολίσουν σαν ξεπερασμένο απο την εποχή σου, αμετανόητο εθνικιστή...ή φασίστα.
Η λέξη “λαθρομετανάστης” ήταν ικανή και αρκετή να εκδιωχθείς απο την παρεα των προοδευτικών του Φίλιον, του DaCapo, του Μπαλταζάρ και να ριχθείς στα τάρταρα σαν ένας αδιορθωτος ρατσιστής, φασίστας και χρυσαυγίτης.
Οι Ελληνες, οι χρυσαυγίτες ήταν μόνοι τους. Πάλευαν κόντρα στην παλιρροια του εθνομηδενισμού που θέλει να μας μετατρέψει απο ιστορικό Έθνος, με ρίζες στο βάθος της ιστορίας, σε “χώρα”, σε τεχνικό κατασκεύασμα κάποιων δήθεν ρομαντικών. Οι χρυσαυγίτες αγωνίζονταν να αφυπνίσουν τις συνειδήσεις των ταλαιπωριμένων απο τα λαθρομεταναστευτικά στίφη και αμέσως η χορωδία των πονηρών πνεύματων ούρλιαζε και έβριζε, όπως οι πουτάνες ξέρουν να βρίζουν, ρατσιστές. Οι χρυσαυγίτες με πάθος και αυταπάρνηση υπερασπίζονταν τα εθνικά μας δίκαια και το καλοταϊσμένο Αγκιτ-Προπ της Νέας Τάξης, με μίσος μιγάδα σημαδεμένου απο διάφορα συμπλέγματα, περιφέρονταν απο κανάλι σε κανάλι και απο εφημερίδα σε εφημερίδα βυσσοδομώντας ασύστολα.
Όλα αυτά άλλαξαν. Με την Χρυσή Αυγή στην βουλή ξαφνικά άλοι οι ολετήρες ανακάλυψαν τις λέξεις: Έθνος, πατρίδα, Ιστορία, λαθρομετανάστες. Με το φόβο να φωλιάζει στην καρδιά τους. Τον τρόμο να νεκρώνει την ψυχή τους, αν ποτέ είχαν ψυχή εκτός απο το πορτοφολι, ότι οι έλληνες, οι ελληνίδες τα ελληνόπουλα θα βρούν την λύτρωση μέσα στο λόγο της Χρυσής Αυγής έκαναν στροφή επ΄ ουράς.
Ο Βενιζέλος που άρχισε, ο Σαμαράς που ξύπνησε, ο Καμμένος που βρέθηκε, ακόμη και η Διαμαντοπούλου θυμήθηκαν το Έθνος. Ο καημένος ο Τσίπρας μας μίλησε για “εθνική κυριαρχία”, “εθνική αξιοπρέπεια”. Ο σύντροφος Κουβέλης άδειασε την υποψήφια βουλευτή του Ρεπούση διαφωνώντας με τον ‘συνωστισμό”. Τα βοθροκάναλα θυμήθηκαν τους λαθρομετανάστες.
Αργά αλλά σταθερά όλοι οι ξεπουλημένοι και ξεφωνιμένοι απάτριδες υιοθετούν τις λέξεις, τα νοήματα, της Χρυσής Αυγής. Η Χρυσή Αυγή κανονίζει το πολιτικό παιχνίδι. Οι Έλληνες το κατάλαβαν. Οι έλληνες αγκαλίαζουν αυτούς που αγωνίστηκαν και αγωνίζονται με αυταπάρνηση και θάρρος κόντρα στο ρεύμα για την ιδέα Ελλάδα. Η πολιτική Agenda έχει μόνο ένα όνομα Χρυσή Αυγή...Ο πολιτικός λόγος έχει μόνο ένα όνομα Χρυσή Αυγή...
Ο πολιτικός λόγος της Χρυσής Αυγής απηχεί για πρώτη φορά, μετά από δεκαετίες, την ώριμη ανάγκη των Ελλήνων για κοινωνική συνοχή, πολιτιστική συσπείρωση, ρεαλιστική βάση εθνικής αξιοπρέπειας. Την εποχή μας που ολόκληρος και στο σύνολο του ο πολιτικός κόσμος, συμπολίτευση και αντιπολίτευση -επιφανειακώς διαφοροποιημένη- υπηρετεί πειθήνια τις λογικές εξουσίας της Νέας Τάξης, ο Λόγος της Χρυσής Αυγής συσπειρώνει μία κοινωνική μερίδα που η μονοκρατορία της Αριστεράς της είχε στερήσει την έκφραση, αφού κανένα από τα υπάρχοντα κόμματα δεν τολμούσε να μιλήσει για πατρίδα, εθνικοαπελυθερωτικούς αγώνες, θυσίες.
Είναι μεγάλος ο αριθμός των Ελλήνων που απαιτώντας ευδιάκριτη πολιτιστική ιδιαιτερότητα στα πλαίσια των διεθνών συγκυριών της εποχής μας στράφηκε στην Χρυσή Αυγή και ρούφηξε με αγαλλίαση, με υπερηφάνεια τον μεστό λόγο των Ελλήνόψυχων που μίλησαν για Έθνος,εθνική αξιοπρέπεια. Για την Χρυσή Αυγή η Εθνική Αξιοπρέπεια είναι γνήσια, πραγματική, ιστορική, κάλεσμα αγώνα. Όχι η ερζατς “εθνική αξιοπρέπεια” των κατσαρών λόγων του Τσίπρα, Βενιζέλου, Σαμαρά που είναι κούφια, πουκάμισο αδειανό και σύνθημα της δεκάρας, μια ακόμη απελπισμένη προσπάθεια για να κρύψουν τον πανικό τους....το διανοητικό κενό της μεταπόλιτευσης....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου