21 Απριλίου: Μία επέτειος...

21 Απριλίου: Μία επέτειος...

Σαράντα έξη  χρόνια μετά την 21 Απριλίου 1967, μέσα σε μια Ελλάδα διεφθαρμένη και συνεχώς παρακμάζουσα, οι παλαιοί γνώριμοι του Ρήγα Φεραίου ή της ΚΝΕ που αποτελούν την παρέα της Μυκόνου που κοιμήθηκαν σκατατατζήδες και ξύπνησαν πάμπλουτοι, τα  παιδιά γύρω από τον αρχηγό, τα παιδιά του κομματικού σωλήνα, οι ανεπάγγελτοι γόνοι, οι φίλοι δημοσιγράφοι ενός διεφθαρμένου, διαπλεκόμενου μέχρι το μεδούλι πολιτικού συστήματος, οι τυχάρπαστοι αρχηγίσκοι μας βομβάρδισαν με κενούς λόγους  και κούφιους αφορισμούς για τους συνταγματάρχες που υποχρέωσαν έναν λαό να ζει υπό το καθεστώς απαγορεύσεων.

Δεν κοστίζει τίποτα! Είναι εύκολο και τους κάνει να αισθάνονται όμορφα με τον εαυτό τους, όπως όταν βγαίνουν στα τηλεπαράθυρα των μεσημεριανάδικων.. Ακούμε τα όρνεα και τα κοράκια του “συνταγματικού τόξου” που κατασπάραξαν την Ελλάδα, τις βδέλλες της “γεννιάς Πολυτεχνείου ΑΕ” που ήπιαν το αίμα μας με άνεση και ύφος να μιλάνε για την χούντα και την δημοκρατία  και θυμόμαστε τον Σεφέρη:Ψυχές μαγαρισμένες από δημόσιες αμαρτίες.

Ας γελάσουμε! Ναι, η “χούντα” έβαλε πίσω από τα κάγκελα μερικούς και λοιπόν τί έγινε! Η “δημοκρατία 74” έχει βάλει όλη την Ελλάδα πίσω από κάγκελα. Δείξτε μου ένα σπίτι χωρίς κάγκελα στα πορτοπαράθυρα. Απαγόρευσε, λένε οι διάφοροι ρέκτες, η χούντα,την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών Η “δημοκρατία 74” είναι αυτή που παρέδωσε τα πάντα στους μουσάτους με τα αμπέχωνα και το στρατονισμένο ύφος, στις άλουστες με τις αξύριστες μασχάλες τα ταγάρια και το απλανές υφος που επέβαλαν, με θυριώδικο τρόπο, στον ελληνικό λάο την στυγνή δικτατορία της μονομέρειας των συμπλεγματικών απωθημένων τους.

Για 40 χρόνια “δημοκρατίας 74” οι Έλληνες ζούνε κάτω από το πλέον βάρβαρο απολυταρχικό καθεστώς. Δεν τολμάς  να μιλήσεις για πατρίδα, θρησκεία, Έθνος και πέφτεις θύμα της πλέον βάναυσης επίθεσης, λοιδορίας και συκοφαντίας,  κάτι σαν το κατακάθι της γής: ελληνάδες, καραγκιόζηδες με γκράδες. Οι βάκιλοι, οι ιοί, τα σαπρόφυτα της στρατευμένης δημοσιγραφίας των μυστικών κονδυλίων είναι έτοιμοι να σου ρίξουν το δηλητήριο τους. Ένας φόβος κυριαρχούσε μην πέσεις στα νύχια των κάθε λογής πρακτόρων και πρακτορίδιων της επιδοτούμενης δημοσιογραφίας.

Η “χούντα” επέβαλε λογοκρισία και όλοι το ήξεραν. Η λογοκρισία της χούντας δεν εμπόδισε τον Κέδρο να εκδώσει τα “Δεκαοκτώ κείμενα” και το περιοδικό “Συνέχεια” σαν έκφραση αντίστασης στο στρατιωτικό καθεστώς, π.χ. το τεύχος 5 του περιοδικού υποστήριζε το “οχι” στο στημένο δημοψήφισμα του Γ. Παπαδοπουλου. Η “δημοκρατιά 74” επέβαλε την πλέον στυγνή λογοκρισία, την λογοκρισία “να προσέχω τι θα πώ”. Όποιος τολμήσει  να μιλήσει, να πάει κόντρα στις ορδές των δυστυχισμένων αουτσάιντερ της πάλης των τάξεων, στους  ιδεοληπτικούς του  “αντιπατριωτικού κοσμοπολιτισμού”, στους μυξοπροοδευτικούς τον έφαγε το μαύρο φίδι του φραγκοφορεμένου διεθνισμού. Η Δημοκρατία έγινε το πρώτο καταφύγιο της κάθε αριστερόστροφης σάχλας, της κάθε σαχλής προοδευτικάντζας.

Η χούντα βίασε την δημοκρατία την 21 Απριλίου 1967. Δημοκρατία που την είχαν μετατρέψει σε πόρνη οι κεκράχτες της Βουλής. “Το 1967 το δημοκρατικό πολίτευμα καταλύθηκε μέσα σε λίγες ώρες χωρίς να προβάλει καμιά αντίσταση, επειδή πριν καταλυθεί είχε υπονομευθεί πολιτικά, ιδιαίτερα μετά τα «ιουλιανά» του 1965. Ενα παράδοξο παιχνίδι μεταξύ ακραίων δυνάμεων, μια αλληλοτροφοδοσία σε ακραία συνθήματα θα έλεγα μια υπόγεια και άτυπη συμμαχία διέβρωσε το δημοκρατικό πολίτευμα, ιδεολογικά το αχρήστευσε. Επεσε όχι σαν ώριμο φρούτο, αλλά σαν σαπισμένο.” (Αντώνης Καρκαγιάννης+ Καθημερινή, 24/4/2007) 

Σήμερα και για 40  χρόνια η Δημοκρατία βιάζεται καθημερινά από τις αλλαλάζουσες μειοψηφίες που επιβάλουν στους Έλληνες την στυγνή δικτατορία της ψυχικής τους νύχτας.

Η “δημοκρατία 74”  πέρασε την χώρα από όλα τα στάδια της παρακμής και την έφερε στην εξάρτηση και την κρίση. Για 40 χρόνια η “μεγάλη δημοκρατική παράταξη”  – δεν ασχολούμεθα με την ΝΔ ήταν, είναι και θα παραμείνει ανύπαρκτη πολιτικά, ουραγός της άξεστης αριστεροσύνης του καναπέ – καλλιέργησε τον άξεστο ατομικισμό την βλαχογκλαμουριά του ΚΛΙΚ και του ΝΙΤΡΟ. Καταρράκωσε του θεσμούς με το πάνω από τους θεσμούς είναι ο λαός. Θεσμοθέτησε την μίζα στο μεγαλύτερο φαγοπότι του αιώνα,  βάζοντας μάλιστα και όριο: είπαμε να κάνει ένα δώρο στον εαυτό του όχι και 500 εκατομμύρια του ολετήρα αρπακολατζη Ανδρέα  Απαξίωσε την πολιτική μέσω του σημιτικού εκσυγχρονισμού. Λήστεψε τις οικονομίες των Ελλήνων με το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου και την φιέστα των Olympic Games και πάει λέγοντας.

Τα διάφορα ευρηματικά και χαζοχαρούμενα περί “χούντας” που θα μας ξεφουρνίσουν αφήνουν αδιάφορους τους Έλληνες.

Η “δημοκρατία 74” μας πέταξε μέσα στο ευρωπαϊκό σακί και πρέπει να βολευτούμε ραγιάδικα.

Η “δημοκρατία 74” άνοιξε την πύλη της Κόλασης και μας είπε: περάστε  αφήνοντας κάθε Ελπίδα έξω.

οσοι θελουν ας κατεβασουν τα τραγουδια τςη 21ης απριλιου και ας τα συγκρινουν με τα σημερινα συχαματα ...κουλτουριαρηδων κρατικοδιαιτων ...καλλιτεχνων


rapidshare.com %CE%A4%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%85%CE%B4%CE%B9%CE%B1_21%CE%B7%CF%82_%CE%91%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CF%85.rar