Θέατρο : Βουλή
Το θέατρο που παίζεται στην επιτροπή που διερευνά την Λίστα Λαγκαρντ γεννά το εύλογο ερώτημα: τι εκπροσωπεί η βουλή;
Μήπως είχε δίκιο ο Καραγάτσης;
"..το
μπορντέλο, όπου τριακόσιοι μασκαράδες γαμούν τις πολιτικές ελευθερίες
του ελληνικού λαού! " Μ. Καραγάτση, "Τα Στερνά του Μίχαλου"
Μήπως έχει δίκιο ο Τράγκας που την
αποκάλεσε "Χαβάη του Κατελάνου" (Kontra 4/4/2013). Η περιβόητη "Χαβάη"
της οικογένειας Κατελάνου κάτω από το θέατρο "Περοκέ", όπου έγραψε
ιστορία η "Βασίλω" κατά κόσμον Βασίλης και έκαναν πρόγραμμα οι θρυλικές
τραβεστί της εποχής.
Στη Βουλή της Ελλάδας υπάρχουν
ουσιαστικώς δυο μεγάλες συμμορίες, δηλαδή, δυο οργανωμένα εχθρικά
κομματικά στρατόπεδα, των οποίων η ψυχή είναι τα πάθη. Η μία που κατέχει
την εξουσία και η άλλη που είναι μακρά της αρχής και που πάντοτε
αυτοτιτλοφορείται “εκφραστές του λαού”η “δημοκρατική παράταξη”. Ο
αντικειμενικός σκοπός της πολιτικής είναι φυσικά η κατάκτηση της
εξουσίας. Στην χώρα μας όμως η κατάκτηση της εξουσίας επιδιώκεται, επί
40 χρόνια, όχι για την επικράτηση της μίας ή άλλης ιδεολογίας., αλλά
προς εξασφάλιση θέσεων, κάτι εις χρυσόν και κυρίως προς εκδίκηση. “απόψε
πεθαίνει η δεξιά” του 1981. Τα σκάγια που βρήκαν στα παράθυρά τους οι
οπαδοί της ΝΔ, την επομένη του θανάτου της δεξιάς του 35% των Ελλήνων,
είναι αδιάψευστοι μάρτυρες. Οι πρασινοφρουροί, οι κλαδικές φρόντισαν για
την ολοκλήρωση της εκδίκησης.
Στην Βουλή αντιπροσωπεύονται οι
Έλληνες αλλά επίσης τα ατομικά συμφέροντα, τα φλογερά πάθη, αλλά δεν
αντιπροσωπεύεται η Ελλάδα. Στην Βουλή η Ελλάδα θα έπρεπε να έχει τους
ειλικρινής και εύγλωττους αντιπροσώπους της. Είναι φυσικό το να
διεξάγονται εκεί οι οξύτεροι των πολιτικών αγώνων, αλλά αυτό που αντηχεί
είναι η κραυγή του πάθους και του ασυγκράτητου φανατισμού, το
ισχυρότερο και φοβερότερο όπλο στα χέρια δημαγωγών που απομάκρυναν της
ελληνική ευημερία κατασπαταλώντας ασύστολα τον πλούτο της χώρας.
Εύκολες ρητορικές εξάρσεις, ωραίες
λέξεις βαλμένες πλάι-πλαί που χαϊδεύουν τα αυτιά. Κανένα επιχείρημα για
διαφώτιση, αλλά όλα τα επιχειρήματα προς ψυχική εξέγερση, προς
ευκολότερη εξαπάτηση
Σήμερα η κομματική πειθαρχία έχει
αντικαταστήσει την αυτόνομη σκέψη, την αυτόνομη παρουσία, την
ανεξαρτησία γνώμης του βουλευτή. Μπορεί να ψελλίζουν κάποια διαφωνία από
το βήμα της Βουλής ή από τα τηλεπαράθυρα. Σταματάνε εκεί, τα κεφάλια
μέσα και στην ώρα της αλήθειας ψηφίζουν όπως πρέπει και όπως τους θέλει ο
αρχηγός. Ο βουλευτικός θώκος είναι πολυτιμότερος από το μαρτύριο των
Ελλήνων.
Οι κοινοβουλευτικές ομάδες δεν είναι πάρα μαντριά χειροκροτητων, πειθαρχημένων εκφραστών τη κομματικής γραμμής.
Ασφαλώς
δεν έχει λησμονηθεί η ασφυκτική επιτήρηση των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ για
την εκλογή προέδρου Δημοκρατίας το 1985 ( υποψήφιος Χρ.
Σαρτζετάκης) , οπότε κατά το Σύνταγμα ίσχυε η μυστική ψηφοφορία, με την
χρησιμοποίηση εγχρώμων ψηφοδελτίων (κυανών)- εμπνευστής ο κύριος
Βενιζέλος- αντί των λευκών και την καταύγαση της αίθουσας με ισχυρούς
προβολείς για να αποκλεισθεί η δυνατότητα αρνητικής ψήφου από μέρους των
κυβερνητικών βουλευτών. Και όμως ούτε ένας δεν είχε την αξιοπρέπεια να
υψώσει έστω να ψελλίσει κάτι για την αποξίωση του Κοινοβουλίου και την
μεταχείριση των βουλευτών σαν εγκλείστους στο Μπούλκες.
Για 40 χρόνια η ελληνική κοινωνία
είχε παραδοθεί στα νύχια των χούλιγκαν των “προοδευτικών” δυνάμεων που
διέλυσαν τα πάντα. “Προοδευτικές” δυνάμεις που αναδείχθηκαν σε
εκτροφείο συνδικαλισμένων τυράννων της κοινωνίας, ψυχανώμαλων βανδάλων,
μονοδιάστατης υστερίας συμφεροντολόγων. Πανεπιστήμια καταστρέφονται.
Καθηγητές προπηλακίζονται και τους κυνηγούνε σαν αγρίμια μέσα στις
αίθουσες διδασκαλίας στο όνομα του Πανεπιστημιακού ασύλου και της
ελεύθερης διακίνησης ιδεών. Χτίζουν τα γραφεία των καθηγητών ( δεν
θυμάμαι να γίνεται κάτι τέτοιο στην Οξφόρδη). Τέσσερεις άνθρωποι
δολοφονήθηκαν στην Marfin υπό τους αλαλαγμούς των αφιονισμένων
“προοδευτικών” αφήστε τους να καούν τραπεζίτες είναι. Η Αθήνα κάηκε τον
Δεκέμβρη 2008 με τις ευλογίες των “προοδευτικών δυναμεων”. Επί
τέσσερεις δεκαετίες οι κάπηλοι της “προοδευτικότητας” παράγουν μαζικά
βανδάλους, καταληψίες, ευνουχισμένους διαδηλωτές που αναμηρυκάζουν τον
κρετινισμό της κομματικής ντουντούκας. Ο πλούτος των Ελλήνων
καταβροχθίστηκε ασύστολα και μετατράπηκε χωρίς ντροπή και αιδώ σε βίλες
και κότερα. Οι μίζες της Siemens τροφοδότησαν ένα πολιτικό σύστημα που
ανερυθρίαστα μας λέει: “πιθανολογούμε κάτι έχει συμβεί, ίσως σοβαρό”. Η
επιτροπή της λιστας Λαγκαρντ θα βγάλει άραγε το ίδιο συμπέρασμα;
Όλα αυτά και άλλα χυδαία συνέβησαν,
συμβαίνουν, πιθανόν να ξανασυμβούν και όμως τα σπάσιμο ενός η δύο
ποτηριών από τον Ηλία Κασιδιάρη έγινε πολιτικό θέμα και ξεσήκωσε τους
ολετήρες που έχουν αράξει στα έδρανα της. Αστυνομικοί δολοφονούνται,
ηλικιωμένες πέφτουν νεκρές από ληστές, δεν ξέρεις αν είναι καλύτερα να
σε κλέψει ληστής ή το κράτος, πολιτικοί συναγωνίζονται ποιος θα πει το
μεγαλύτερο ψέμα, κρύβονται τρομαγμένοι κι όποιος σηκώσει φωνή
χαρακτηρίζεται φασίστας, ναζί. Πόσο καλύτερα θα ήταν αν βάζαμε μια
τσατσά να συγυρίσει την Βουλή όπως συγύριζαν την Χαβάη..
Ένα ποιηματάκι αφιερωμένο στη Βουλή μιας και θυμήθηκε ο Τραγκας την Χαβάη…
,
Στη κανουλού…
Στο Γερμανόγκρεμα ματώνουν οι μωροί
στην Κανουλού, τώρα φωνάζουν άλλοι
ο Μπρουμελο-λατσός τη βγάζει καθαρή
αργά το τζιναβίσαμε, και μείναμε στο χάλι.
Και τώρα μαέστροι γίναν στο πιασμάν
της πούλης μας, στο πρεζαντέ επάνου
και το τσουρνό το σέρνει ρουλεμάν
ντάνες εκαταντήσαμε, Χαβάη Κατελάνου.
Μα ο μπερντές έχει φτερά, αλέ πάει στη χάλω
και λούγκρα ο λαός , κατσικές και προβατές
ταπί από τους ψαλιδόκωλους, η πόλη εάλω
αβέλει τα ντουλά και σέρνεται πανωκατές….
- © 2013 Microsoft
- Ό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου